وبسایت فرهنگی مذهبی ابن تیهان

اللهم عجل لولیک الفرج والعافیةوالنصر:آمین

وبسایت فرهنگی مذهبی ابن تیهان

اللهم عجل لولیک الفرج والعافیةوالنصر:آمین

تعجیل امر فرج مولا امام عصر(عج) صلوات

طبقه بندی موضوعی
پیوندهای روزانه

دیدگاه حضرت علی (ع) در مورد آزادی

شنبه, ۲۵ مهر ۱۳۹۴، ۰۴:۲۵ ب.ظ

دیدگاه حضرت علی (ع) در مورد آزادی

امام على امیر المؤمنین با خوارج در منتهى درجه آزادى و دموکراسى رفتار کرد.

او خلیفه است و آنها رعیتش،هر گونه اعمال سیاستى برایش مقدور بود اما او زندانشان نکرد و شلاقشان نزد و حتى سهمیه آنان را از بیت المال قطع نکرد،به آنها نیز همچون سایر افراد مى‏نگریست.

این مطلب در تاریخ زندگى على عجیب نیست اما چیزى است که در دنیا کمتر نمونه دارد.آنها در همه جا در اظهار عقیده آزاد بودند و حضرت خودش و اصحابش با عقیده آزاد با آنان روبرو مى‏ شدند و صحبت مى‏ کردند،طرفین استدلال مى‏کردند،استدلال یکدیگر را جواب مى‏ گفتند.شاید این مقدار آزادى در دنیا بى ‏سابقه باشد که حکومتى با مخالفین خود تا این درجه با دموکراسى رفتار کرده باشد.

مى ‏آمدند در مسجد و در سخنرانى و خطابه
امام على پارازیت ایجاد مى ‏کردند.

روزى امیر المؤمنین بر منبر بود.مردى آمد و سؤال کرد.

امام على بالبداهه جواب گفت.
یکى از خوارجی ها از بین مردم فریاد زد: «قاتله الله ما افقهه‏» (خدا بکشد این را،چقدر دانشمند است!).
دیگران خواستند متعرضش شوند اما
امام على(ع) فرمود رهایش کنید،او به من تنها فحش داد.

خوارج در نماز جماعت‏ به امام على (ع) اقتدا نمى ‏کردند زیرا او را کافر مى ‏پنداشتند.به مسجد مى‏ آمدند و با
امام على (ع) نماز نمى‏ گذاردند و احیانا او را مى ‏آزردند.

امام على(ع) روزى به نماز ایستاده و مردم نیز به او اقتدا کرده ‏اند.یکى از خوارج به نام ابن الکواء فریادش بلند شد و آیه ‏اى را به عنوان کنایه به امام على،بلند خواند:
«وَلَقَدْ أُوحِیَ إِلَیْکَ وَإِلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکَ لَئِنْ أَشْرَکْتَ لَیَحْبَطَنَّ عَمَلُکَ وَلَتَکُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِینَ.» ۱
این آیه خطاب به پیغمبر است که به تو و همچنین پیغمبران قبل از تو وحى شد که اگر مشرک شوى اعمالت از بین مى ‏رود و از زیانکاران خواهى بود.
ابن الکواء با خواندن این آیه خواست‏ به
امام على گوشه بزند که سوابق تو را در اسلام مى ‏دانیم، اول مسلمان هستى، پیغمبر تو را به برادرى انتخاب کرد، در لیله المبیت فداکارى درخشانى کردى و در بستر پیغمبر خفتى،خودت را طعمه شمشیرها قراردادى و بالاخره خدمات تو به اسلام قابل انکار نیست،اما خدا به پیغمبرش هم گفته اگر مشرک بشوى اعمالت ‏به هدر مى‏ رود، و چون تو اکنون کافر شدى اعمال گذشته را به هدر دادى.
على (ع) در مقابل چه کرد؟! تا صداى او به قرآن بلند شد، سکوت کرد تا آیه را به آخر رساند. همین که به آخر رساند،
امام على (ع) نماز را ادامه داد.
باز ابن الکواء آیه را تکرار کرد و بلافاصله 
امام على (ع) سکوت نمود. على سکوت مى‏ کرد چون دستور قرآن است که:
وَإِذَا قُرِىءَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُواْ لَهُ وَأَنصِتُواْ ۲ ؛ هنگامى که قرآن خوانده مى‏شود گوش فرا دهید و خاموش شوید.
و به همین دلیل است که وقتى امام جماعت مشغول قرائت است مامومین باید ساکت‏باشند و گوش کنند.
بعد از چند مرتبه ‏اى که آیه را تکرار کرد و مى ‏خواست وضع نماز را بهم زند،
امام على (ع) این آیه را خواند:
فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَلَا یَسْتَخِفَّنَّک الَّذِینَ لَا یُوقِنُونَ ۳ ؛صبر کن،وعده خدا حق است و فرا خواهد رسید.این مردم بى ایمان و یقین،تو را تکان ندهند و سبکسارت نکنند. دیگر اعتنا نکرد و به نماز خود ادامه داد


. ۴منبع : مجموعه آثار جلد ۱۶ صفحه ۳۱، استاد شهید مرتضى مطهرى۱- زمر/۶۵٫
۲- اعراف/۲۰۴٫
۳- روم/۶۰٫
۴- شرح ابن ابى الحدید،ج ۲/ص ۳۱۱٫

موافقین ۱ مخالفین ۰ ۹۴/۰۷/۲۵
محسن حسینی

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
تجدید کد امنیتی