من دوست دارم کسی رو که منو دوست داره

من دوست دارم کسی رو که منو دوست داره

ای داود!به اهل زمین(پیغام مرا)برسان:من دوست(صمیمی)کسی هستم که دوست(صمیمی)من باشد،و همنشین کسی هستم که همنشین من باشد

تذکر:در زبان عرب کسی رو که برخوردش معمولیه رو میگن دوست(صدیق)،اگر نزدیکتر باشه(خلیل)نام داره،اگر خیلی صمیمی تر باشه(حبیب)می نامند.

در حدیث قدسی زیبائی اومده:

اوحی الله الی داود:

یا داود!بلّغ اهل الارض:أنّی حبیب من أحبّنی،و جلیس من جالسنی،و مؤنس لمن أنس بذکری،و صاحب لمن صاحبنی،و مختار لمن اختارنی،و مطیع لمن أطاعنی.

ما أحبنی أحد من خلقی،عرفت ذلک من قلبه،إلاّ أحببته حباً لا یتقدمه أحد من خلقی و....

خداوند متعال به داود وحی کرد:

ای داود!به اهل زمین(پیغام مرا)برسان:من دوست(صمیمی)کسی هستم که دوست(صمیمی)من باشد،و همنشین کسی هستم که همنشین من باشد و مونسم با کسی که مونس ذکر من است و همراهم با بنده ای که همراه من است و او را اختیار میکنم،که مرا اختیار کرده،و مطیع بنده ای هستم که مطیع من است.

هر زمان که بنده من،مرا دوست بدارد من از قلبش محبت او را(نسبت به خود)می فهمم،(و محبت او اثری ندارد)مگر اینکه دوست می دارم او را بگونه ای که تا به حال هیچ بنده ای را اینطور دوست نداشتم و...