کشاورز شهوت
کشاورز شهوت
مقدّمه
گاهی کسی گناهی را مرتکب می‌شود که اگر توبه نکند مستحق عذاب آن گناه است. عذاب هر گناه هم از سنخ همان گناه در برزخ و قیامت مجسّم شده و او آن را می‌چشد. ممکن است کسی واسطه انتشار زمینه گناهی برای دیگران باشد. واسطه بودن برای گناه خود گناهی بزرگ و البتّه عجیب است. انتشار تصاویر گناه‌آلود در فضای مجازی به خصوص تصاویر غیراخلاقی یکی از نمونه‌هاست. در این زمینه باید به نکات مهمّی اشاره کنیم که در ذیل به آن می‌پردازیم.
اشاعه و انتشار
یکی از معانی اصلی واژه اشاعه، پخش و انتشار است. فحشاء نیز به معنای زشتی است. حال به این آیه شریفه در رابطه با اشاعه فحشاء در بین اهل ایمان دقّت کنید. قرآن کریم می‌فرماید:« إِنَّ الَّذینَ یُحِبُّونَ أَنْ تَشیعَ الْفاحِشَةُ فِی الَّذینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ أَلیمٌ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُون [نور/19] کسانى که دوست دارند زشتی‌ها در میان مردم با ایمان شیوع یابد، عذاب دردناکى براى آنان در دنیا و آخرت است و خداوند مىداند و شما نمىدانید!» چون هدف اصلی ما در این مقاله بحث در رابطه با تجسّم اعمال در برزخ و قیامت است به اثر دنیوی و اخروی این گناه و مصادیق عملی امروزی آن می‌پردازیم.
محبّت به گناه
روح انسان به عنوان اصلی‌ترین بعد وجودی آن همانند جسم، دچار بیماری و مریضی می‌شود. همچنان‌که گاهی جسم انسان به استفاده از مواد غذایی مضرّ عادت می‌کند روح انسان نیز ممکن است به زشتی‌ها و پلیدی‌های روحی عادت کرده و باعث بیماری خود شود. گناه همچون سمّی خطرناک برای روح انسان است که عادت به آن مساوی با بیماری روح است و درمان آن شاید بسیار طولانی‌تر از بیماری‌های جسمی و گاهی نیز لاعلاج خواهد بود. یکی از خطرات تکرار گناه ایجاد محبّت نسبت به آن و متقابلا تولید نفرت نسبت به پاکی و طهارت روح و خودداری از گناه است. پیامبر خدا صلوات الله علیه فرمودند:« مَنْ أَذْنَبَ ذَنْباً وَ هُوَ ضَاحِکٌ دَخَلَ النَّارَ وَ هُوَ بَاک [1] هر کس گناهى کند و خندان باشد، [روز قیامت] گریان وارد دوزخ خواهد شد». این حالت گاه به جایی می‌رسد که دوست دارد دیگران را که از فضای این گناه دور هستند را نیز همانند خود به این وادی بیاورد لذا تصمیم به انتشار زمینه‌های گناه برای دیگران می‌کند. تصاویر مستهجن و غیراخلاقی نمونه‌ای شنیع از اشاعه و اشتراک لذّت گناه در جامعه اسلامی است. لذّتی که قطعا لذّت پاکی و معصومیّت، لذّت عبادت و مناجات و... را با خود می‌برد آن گاه باید دانست که در دام شیطان شده‌ایم! امام صادق علیه السلام از رسول خدا صلوات الله علیه روایت می‌کنند که ایشان فرمودند:« عَجِبْتُ لِمَنْ یَحْتَمِی مِنَ الطَّعَامِ مَخَافَةَ الدَّاءِ کَیْفَ لَا یَحْتَمِی مِنَ الذُّنُوبِ مَخَافَةَ النَّار [2] تعجب دارم از کسانى که غذا نمی‌خورند چون می‌ترسند بیمار گردند، ولى از گناهان که آنها را وارد دوزخ می‌کند اجتناب ندارند» ریشه محبّت به گناه، توجّه نداشتن به سلامت روح است. اگر کسی به روح و قلب خود توجّه داشته باشد هیچ‌گاه دوست‌دار گناه نمی‌شود. در مورد اشاعه تصاویر غیر اخلاقی نیز این‌چنین است. کسی که نسبت به بیماری خود نگران است قطعا نسبت به بیماری دیگران نیز توجّه دارد لذا اگر نسبت به بیماری قلب و روح پاک خود حسّاس است نسبت به طهارت روحی دیگران و جامعه نیز نگران بوده و هیچ‌گاه حاضر به انتشار تصاویر غیر اخلاقی برای دیگران نخواهد بود.
آلودگی محیط زیست
امروزه بیش از هر زمان دیگری ضرورت حفظ محیط زیست سالم درک می‌شود آلودگی محیط زیست منجر به ضرر و آسیب به همه افراد جامعه می‌شود. محیط روحی و افکار افراد نیز تأثیر مستقیمی بر فضای عمومی فکری و روحی جامعه دارد لذا بر همه افراد جامعه تأثیر مستقیم دارد. وقتی من تصویر ضداخلاقی را نشر می‌دهم ناخودآگاه اقدام به کندن چاهی کرده‌ام که برای فضای ارتباط اجتماعی خطرساز است و خود من نیز از آن در امان نخواهم بود. امام صادق علیه السلام می‌فرمایند:« إِیَّاکُمْ وَ النَّظِرَةَ فَإِنَّهَا تَزْرَعُ فِی الْقَلْبِ الشَّهْوَةَ وَ کَفَى بِهَا لِصَاحِبِهَا فِتْنَة [3]از نگاه [ناپاک] بپرهیزید که چنین نگاهى تخم شهوت را در دل مى‌کارد و همین براى فتنه‌ى صاحب آن دل بس است». فوروارد کردن(ارسال به دیگری) یک تصویر یا فیلم شهوت برانگیز و ضداخلاقی یعنی کاشتن تخم شهوت در دل دیگران. این دانه‌های شهوت، روزی سربرآورده و همان کسی که کاشته است آن را درو خواهد کرد و این است معنای این فرموده رسول خدا که :« الدُّنْیَا مَزْرَعَةُ الْآخِرَة [4] دنیا کشت‌زار آخرت است».
راه‌کار
باید هر اندازه می‌توانیم از برخورد و مواجهه با تصاویر غیراخلاقی دوری کنیم و بدانیم که با ارسال تصویر شهوت‌برانگیز تا زمانی که آن تصویر منتشر می‌شود ما نیز شریک در عواقب گناه‌آلود آن هستیم. راه دوری از این فضای آلوده خروج از کانال‌ها، گروه‌ها و صفحات آلوده شبکه‌های مجازی است. چشمانمان را ببندیم و آنها را حذف کنیم. زیرا امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند:« تَرْکُ الْخَطِیئَةِ أَیْسَرُ مِنْ طَلَبِ التَّوْبَةِ وَ کَمْ مِنْ شَهْوَةِ سَاعَةٍ قَدْ أَوْرَثَتْ حُزْناً طَوِیلا [5] ترک گناه سادهتر از توبه کردن است. بسا از یک لحظه شهوترانی‌ها که اندوه و تاثیرى براى همیشه به وجود آورده». آری تفکّر به اثرات و اندوه بعد از گناه و ارتباط هر چه بیشتر با معنویّت، تلاوت قرآن و ذکر و توسّل به اهل بیت علیهم السلام و گریه، از بین برنده ریشه گناه از دل انسان است.
نتیجه این‌که؛ اگر دنیای دیگری و پاداش و عذابی هست (که هست!) باید در نظر داشته باشیم که زمینه گناه‌کردن دیگران نباشیم و با ارسال و انتشار تصاویر غیراخلاقی، بانی و کشاورز دانه‌های شهوت نشویم که فرمود:« وَ اللَّهُ یُریدُ أَنْ یَتُوبَ عَلَیْکُمْ وَ یُریدُ الَّذینَ یَتَّبِعُونَ الشَّهَواتِ أَنْ تَمیلُوا مَیْلاً عَظیما [نساء/27] خدا مىخواهد شما را ببخشد (و از آلودگى پاک نماید)، امّا آنها که پیرو شهواتند، مىخواهند شما به کلّى منحرف شوید». انسان منحرف شاید بتواند توبه کرده و اصلاح شود امّا انسانی که دیگران را منحرف کرده چگونه می‌تواند توبه کند و خرابی‌ها را بسازد؟ مواظب باشیم کسی را گمراه نکنیم!
پی‌نوشت
[1] ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص 223
[2] بحار الأنوار، ج70، ص 347
[3] تحف العقول، ص 305
[4] مجموعة ورام(تنبیه الخواطر)، ج1، ص 183
[5] بحار الأنوار، ج75، ص 45
