مولای غریب و امام حسین زمانه ی ما امام زمان (عج)
به نام رب مهدی لب گشایم
سرود غربتش را می سرایم
سخن از غربت مهدی زهراست
سخن از بی وفایی من و ماست
غم مهدی غمی جان کاه باشد
از آن کمتر کسی اگاه باشد
کجا یوسف چنین زندان کشیده
کجا یعقوب این هجران کشیده
شکیبایی از او شرمنده گشته
زغم جان ودلش آکنده گشته
زند ایوب زانو محضر او
بیاموزد صبوری در بر او
هزارویک صدوهفتاد سال است
که می داند که مولا در چه حال است؟
فدای غربتش یاور ندارد
به این غربت کسی باور ندارد
از او مظلومتر در این جهان کیست
زکنه غربتش کس با خبر نیست
به غیبت سوزواشک وآه دارد
چوجد خویش سر در چاه دارد
تو گویی خار در چشمش نشسته
دلش از غفلت شیعه شکسته
قسم بر صورت زهرا که نیلی ست
به رخساری که آزرده زسیلی ست
در این غم اشک ال الله جاری ست
حدیث قرن ها چشم انتظاری ست
غریب ویکه وتنهاست مهدی
کجا شد شیعیان پس رسم مردی؟!
به مهدی عرصه ی عالم چو تنگ است
چنین غفلت برای شیعه ننگ است
همه در عالم ذر عهد بستیم
ولیکن عهد خود با او شکستیم
همه کردیم مهدی را فراموش
رسد هل من معین همواره بر گوش
به مهدی ظلم ها بسیار کردیم
به او رفتار چون اغیار کردیم
به سینه سوز هجرانش نداریم
خبر از اشک چشمانش نداریم
ولی اندوه ما بر او گران است
دعا گوی تمام شیعیان است
بیا هجرت کنیم اینک به کویش
رویم (العفو) گویان روبه سویش
زرنج غربتش یادی نماییم
امام خویش را یار ی نماییم
بیا زهرای اطهر شاد سازیم
ز زندان یوسفش آزاد سازیم
پس از عمری که دنبال سرابیم
بیا چون (حر)به درگاهش شتابیم
که مهدی چشمه ی آب حیات است
سبیل الله کشتی نجات است
مدار دهر قطب روزگار اوست
در این دوران ولی کردگار اوست
به یمن اوست نازل گشته باران
مطیع اوست خورشید درخشان
قرار آسمان ها وزمین است
چو احمد رحمه للعالمین است
به جسم مرده ی عالم چوجان است
پدر بر جمله ی خلق جهان است
حسین بن علی در این زمان اوست
ولی امر بر خلق جهان اوست
هر آن کس معرفت بر او ندارد
به راه جاهلیت پا گذارد
خوش آن روزی که مولا بازگردد
(انا المهدی)طنین انداز گردد
خدایا پرچمش را بازگردان
به زهرا یوسفش را بازگردان
به حق مادرش زهرای اطهر
به خون فرق اکبر حلق اصغر
به شام وکوفه ی غم بار زینب
وداع آخر دلدار زینب
دگر اصلاح کن امر فرج را
عیان کن بر جهان ختم حجج را
غم مهدی مگر پایان ندارد؟
سحر آیا شب هجران ندارد؟
خداوندا ظهورش دیر گردید
بسا عاشق در این ره پیر گردید
مهیا کن تواسباب ظهورش
منور کن توگیتی را ز نورش
خدایا دشمنانش خوار فرما
ذلیل وجمله بی مقدار فرما
بیا ای مظهر عدل خدایی
که تا پایان پذیرد این جدایی
بیا مولا جهان پر شد زبیداد
زظلم ظالمان فریاد فریاد
به قربان تو وصبر عجیبت
بخوان ان اخرین امن یجیبت
بیا غیر از تو ما منجی نداریم
اگر آیی دگر رنجی نداریم
پس از حیدر عدالت رخت بربست
بیا برگیر تیغش در کف دست
بیاور ذوالفقار حیدری را
ز بن برکن مرام حبتری را
بیا ما را سعادتمند گردان
رها از هرچه قید وبند گردان
همه عالم فدای تار مویت
نگاه عالمی باشد به سویت
امید فاطمه برگرد برگرد
به هستی قائمه برگرد برگرد
اللهم عجل لولیک الفرج
