معرفی قرآن توسط قرآن

تمجید از قرآن مجید؛ «ق و القرءان المجید»(1)

و تکریم از این کتاب آسمانى؛ «انّه لقرءان کریم»(2)

و تعظیم از این وحى الهى؛ «و لقد ءاتیناک سبعاً من المثانى و القران العظیم»(3)

در شأن ذات اقدس خداوندى است که این کتابِ نور و هدایت؛ «قد جاءکم

من اللّه نور و کتاب مبین یهدى به اللّه من اتّبع رضوانه سبل السّلام»(4)

را بر اساس علم بى منتهاى خویش نازل کرده است؛ «فإلّم یستجیبوا لکم

فاعلموا انّما أنزل بعلم اللّه»(5)

چه بهتر که توصیف این مأدبه آسمانى؛ «القران مأدبة اللّه»(6)

را از معلم آن که خداوند رحمن است؛ «الرّحمن علّم القران»، بشنویم.قرآن

کریم بهترین سخن الهى است؛ «اللّه نزّل أحسن الحدیث»(7)

و مایه‏ى ذکر و یادآورى است؛ «ان هو الاّ ذکر و قرءان مبین»(8)

و برترین موعظه و پند الهى است؛ «قد جاءتکم موعظة من ربّکم»(9)

براى مؤمنان شفا و درمان است؛ «و ننزّل من القران ما هو شفاء و رحمة

للمؤمنین»(10)

همچنین جدا کننده‏ى حق از باطل است؛ «تبارک الّذى نزّل الفرقان على عبده».(11)

کتابى که هیچ شکى در آن نیست و مایه‏ ى هدایت پرهیزکاران است؛ «لا ریب فیه هدى للمتّقین».(12)

کتابى که از سنگینى خاصى برخوردار است؛ «انا سنلقى علیک قولاً ثقیلاً».(13)

کتابى که داراى برکت و خیر کثیر است؛ «و هذا کتاب أنزلناه مبارک»(14)

کتابى که هرگز باطل در آن راه پیدا نمى‏کند؛ «لا یأتیه الباطل من بین یدیه و لا من خلفه».(15)

کتابى که معجزه‏ى جاوید پیامبر اکرم‏صلى الله علیه وآله است؛ «قل لئن اجتمعت الانس و الجنّ على أن یأتوا بمثل هذا القران لا یأتون بمثله».(16)

 کتابى که تعلیم و تعلّم و عمل به آن، انسان را عالم ربانى مى‏کند؛ «و لکن کونوا ربّانیین بما کنتم تعلّمون الکتاب».(17)

 کتابى که تمسک به آن مایه‏ى صلاح و فلاح انسان است؛ «و الّذین یمسّکون بالکتاب و أقاموا الصّلوة انّا لا نضیع أجر المصلحین»(18).

 جاى بسى تأسف است که مسلمانان به جاى اخذ این کتاب؛ «خذوا ما ءاتیناکم بقوّة»(19)

آن را مهجور کردند؛ «و قال الرّسول یا ربّ انّ قومى اتّخذوا هذا القرءان مهجوراً»(20)

و به جاى این که کتاب الهى را امام و قائد خود بدانند؛ «علیکم بالقران فاتّخذوه اماماً و قائداً»(21)

آن را مأموم خود قرار دادند؛ «فنبذوه وراء ظهورهم».(22)

 امیدوارم که قرآن کریم، شافى ما در دنیا؛ «و ننزّل من القرءان ما هو شفاء و رحمة»(23)

و شافع ما در قیامت باشد؛ «علیکم بالقرآن فانه شافع مشفّع».(24)

---

1) ق / 1.
2) واقعه / 77.
3) حجر / 87.
4) مائده / 15.
5) هود / 14.
6) بحار / ج 92 / ص 19.
7) زمر / 23.
8) یس / 69.
9) یونس / 57.
10) اسراء / 82.
11) فرقان / 1.
12) بقره / 2.
13) مزمّل / 5.
14) انعام / 92.
15) فصّلت / 43.
16) اسراء / 88.
17) آل عمران / 79.
18) اعراف / 170.
19) اعراف / 171.
20) فرقان / 30.
21) کنز العمال / ج 2 / ص 290.
22) آل عمران / 187.
23) اسراء / 82.
24) بحار الانوار / ج 92 / ص .