ای مهربان‌ترین مهربانان!
يكشنبه, ۲۲ دی ۱۳۹۲، ۱۱:۰۶ ق.ظ
ای مهربان‌ترین مهربانان!
پروردگارا!
بار حجیم گناهانم لباس خواری بر تنم کرده و دوری از تو جامه ی درماندگی را بر تنم پوشانده!...مهربانا!
بزرگی گناهانم موجب شده دلم سیاه و کدر شود و در زیر فشار این همه خطا بمیرد!...پس کمکم کن تا با آب دریای زلال توبه دلم زنده شود و به سوی تو باز آید!...هر چند می دانم اختیار اعمالم دست خودم است ولی تو همانند همیشه که مددکارم بوده ای این بار نیز یار و مددکارم باش...چون من مددجویی بیش نیستم و نیازمند یاری توام!...کریما!
به عزت و بزرگیت سوگند، برای آمرزش گناهانم راهی جز امید به رحمت بی منتهای تو نمی بینم و برای دل هایی که از روی نادانی و در کمال اختیار شکستم جبران کننده ای جز تو نمی بینم!..رحیما!
اینک به درگاهت برای توبه باز آمده ام و با روی سیاه و چشمانی اشک بار و در کمال سرشکستگی و ذلت به درگاهت تسلیم شده ام!...اگر مرا از درگاهت برانی به چه کسی روی آورم؟ و اگر مرا از آستانت باز گردانی به کجا پناه برم؟...عزیزا!
حال و روز من اینک پر از شرمندگی و افسوس است!...افسوس از زمانی که می توانستم خوب باشم و بدی کردم و شرمنده از این ک تو راه درست و نیکو را به من نشان دادی و باز من بیراهه رفتم...افسوس از این که می دانم از زشتی ها و گناهان چیزی را دریغ نکرده ام ولی همواره چشم امیدم به قبول توبه از سوی توست...پس ای آمرزنده، گناهان بزرگ مرا به بزرگی و رحمت خودت ببخشای!...
مهربانا!
از تو عاجزانه درخواست می کنم گناهانم را که سبب تباهی و گمراهی من شده اند را ببخشی و خطاهایم را بر من بپوشانی، بپوشان گناهانی را که تو فقط از آن ها اطلاع داری چرا که نمایان شدن آن ها موجب رسوایی من می‌شود!...خداوندا!
مرا در روز آخرت از نسیم گذشت هایت بی بهره نساز همان طور که در این دنیا نیز بی بهره نبوده ام. از تو عاجزانه می خواهم همواره سایه ی رحمتت را بر گناهانم بیاندازی و ابر مهربانیت را هماننده همیشه به سوی من سوق دهی!...حکیما!
آیا دیده ای برده ای فراری ب جز مولا و ولی نعمتش نزد دیگری برود؟ هرگز!...اگر پشیمانی از گناه توبه است. پس به عزتت سوگند که من از پشیمانانم و اگر آمرزش طلبی از خطاکاری سبب فروریختن خطاها می‌شود من از آمرزش خواهانم!خداوندا!
حق رضایت با توست تا راضی شوی. خدایا با قدرتت توبه ی من را بپذیر و با بردباری‌هایت از من درگذر و با آگاهی‌هایت از حال من با من مدارا کن. تویی که درهای بخشش را می‌گشایی و خودت فرمودی. بازگردید به جانب خدا. بازگشتی خالصانه...پس عذر کسانی ک از در این درگاه بخشش‌هایت وارد شدند چه می‌تواند باشد!؟ اگر نافرمانی و گناه از جانب بنده‌هایت زشت است پس گذشت از جانب تو زیباست!...
مهربانا!
نخستین کسی نیستم ک تو را نافرمانی کرده و تو توبه پذیرا شده‌ای! ولی می دانم که گناه من از پیشینیان سنگین تر است! اینک مثل همیشه خود را در معرض احسان‌هایت قرار داده ام و از تو می خواهم مثل گذشته مرا پر از احسان کنی!...ای پاسخگوی درماندگان و ای برطرف کننده زیان زیانکارانبزرگا!
امیدم را به خود ناامید نساز. و توبه‌ام را بپذیر و با احسان و مهرت خطاهایم را نادیده بگیر، به مهربانیت ای مهربان‌ترین مهربانان!...
