یادامام عصر(ع)وعمل به آداب حضرت
دوشنبه, ۸ ارديبهشت ۱۳۹۳، ۱۱:۱۹ ق.ظ
|
یادامام عصر(ع)وعمل به آداب حضرت |
در کتاب مکیال المکارم فى فوائد الدعاء للقائم" یکى از کتاب هاى ارزشمند شیعه، نوشتهآیت اللّه سیدمحمدتقى موسوى اصفهانى(1348 ـ 1301ق) است که به قصد اداء حق حضرت بقیةاللّه(عج) که حقش بر گردن ما افزونتر از همه مردم است، احسانش بیشتر و بهتراز همه شامل حال خلق مىشود و نعمت ها و منت ها بر ما دارد، به رشته تحریر درآمده است.
اصل کتاب به زبان عربى است و مؤلف در مقدمه مىنویسد:
"چون ما نمى توانیم حقوق آن حضرت(ع) را ادا نماییم و شکر وجود و فیوضاتش را آن طور که شایسته است، بجا آوریم بر ما واجب است آن مقدار از اداى حقوق آن حضرت را که از دستمان ساخته است، انجام دهیم. . . بهترین امور در زمان غیبت آن حضرت(عج)، انتظار فرج آن بزرگوار و دعا براى تعجیل فرج او و اهتمام
به آنچه مایه خشنودى آن جناب و مقرب شدن در آستان اوست، مىباشد."
پیوسته به یاد آن حضرت بودن و به آدابش عمل کردن
تردیدینیست که امام ناظر و شاهد بر
ماست و بر حالات و حرکات و سکنات ما اطلاع دارد پس تو در هر حال و هر کجا
که هستی برابر دیدگانش قرار داری که او است دیده بینای خداوند و گوش شنوای
او چون این را دانستی و یقین داشتی که تو در پیش چشم و جلو رویش قرار داری
حتما آن جناب را در جلو چشمت قرار دهی و با دیده دل به او نظر نمایی بلکه
هرگاه آن حضرت جلو چشمت باشد لازمه اش این
است که تو در پیش چشمش بوده باشی و بستگی به این ندارد که تو آن را قرار
دهی. و این روشن و بر کسی که دیده دلش کور نباشد مخفی نیست.
وحال مومن در زمان غیبت امام چنین است زیرا که مومن از جهت ایمان و یقینش به طور قطع می داند که در تمام احوال در پیش چشم امامش قرار دارد پس امامش را جلو چشم خود قرار می دهد هر چند که او را به چشم سر نمی بیند پس هم خود را در رعایت آداب و مراقبت و مواظبت وظایف خود نسبت به آن جناب مصروف می دارد.
وتمام این امور در سخنان امیر مومنان علی بیان گردیده در حدیثی که رئیس المحدثین شیخ صدوق در کتاب کمال الدین به سند خود آورده که آن حضرت بر فراز منبر در شهرکوفه فرمود: بار خدایا به ناچار زمین تو را حجتی از سوی تو بر خلقت باید که آنانرا به دین تو هدایت کند و علم تو را به ایشان بیاموزد تا حجت تو باطل نشود و
پیروان ایشان گمراه نگردند پس از آنکه هدایتشان کردی. آن حجت یا آشکار است که
اطاعت نشود یا مخفی و در انتظار باشد اگر شخص او از مردم در حال صلح و متارکه با
مخالفان غایب ماند به درستی که علم و آداب او در دل های مومنین ثبت است که آنان به آنها عمل می کنند.
منبع:شبستان
