اعتماد به نفس داشته باشید

اعتماد به نفس داشته باشید

اینقدر نگویید
پدر و مادرمان از اول به ما اعتماد نداشته‌اند و به همین دلیل الان اعتماد به نفس نداریم،
این حرف‌ها بهانه است، پس سهم خودتان چه می‌شود؟
اصلا مگر همه آدم‌های موفق دنیا از پدر و مادرشان اعتماد به نفس گرفته‌اند.

خلاصه این بهانه‌ها خریداری ندارد،
درست است که والدین می‌توانند اعتماد به نفستان را تقویت کنند،
اما شما هم دیگر توقع نداشته باشید که عالم و آدم یاری کنند تا شما به توانایی خودتان واقف شوید.
ضمن این که مبادا جمله «اعتماد به نفس ندارم» خودش وسیله‌ای برای شانه خالی کردن
از زیر بار مسئولیت باشد و مانعی برای بالغ شدنتان.

خودتان را با هیچ کَس مقایسه نکنید:
وقتی شما در حال مقایسه خود با دیگری هستید در واقع دستاوردهای او را
با شکست‌های خودتان مقایسه می‌کنید نه شکست‌های او را با دستاوردهای خودتان!
معلوم است که در این مقایسه شما بازنده هستید، به جای این کارها
کلا مقایسه را کنار بگذارید.

کارهایتان را به تعویق نیندازید:
نیمه‌کاره رها کردن کارها یا به تعویق انداختن آنها از سوغاتی‌های اعتماد به نفس ضعیف است،
این‌قدر نگویید «چون بابام پول نداشت کلاسم رو نصفه رها کردم!» یا
«امروز حال ندارم فردا فلان کارو می‌کنم» خوب همین کارها را می‌کنید که اعتماد به نفستان ضعیف می‌شود؛
آستین همت بالا بزنید و چند تا از این نصفه‌کاره‌ها را جمع‌وجور کنید، حالتان هم بهتر می‌شود.
باور ندارید؟! خوب امتحان کنید.

برنامه‌ریزی کنید و هدف داشته باشید:
اهدافتان را مشخص و در این هدف‌گذاری به دو نکته مهم توجه کنید،
علاقه قلبی برای رسیدن به آن هدف و در عین حال منطقی که شما را به سوی آن سوق می‌دهد یا
برحذر می‌دارد. ممکن است شما یک رشته دانشگاهی را دوست بدارید و بدانید که با تحصیل
در همان رشته کار و بار مناسبی به دست نخواهید آورد. بد نیست دو دو تا چهارتایتان را داشته باشید و
در عین حال گوشه نگاهی هم به علایقتان بیندازید.
مبادا یکی را فدای دیگری کنید.

دنبال اهداف فضایی نباشید:
با کارها و موفقیت‌های کوچک شروع کنید، اما مراقب باشید کارهای کوچک وسیله‌ای برای
پنهان کردن بی‌اعتمادی به خودتان نباشد. گاهی ترس از شکست مانع اقدام کردن شما می‌شود،
برای خودتان حق اشتباه قائل شوید، انسان جایزالخطاست؛ اگر بین راه به شکست برخوردید،
باور داشته باشید که این شکست چیزی از ارزش شما کم نمی‌کند.

انتخاب کنید و مسئولیت انتخابتان را بپذیرید:
این خیلی مهم است که شما با اطمینان راهتان را انتخاب کنید، یادتان باشد وقتی خودتان
تصمیمی می‌گیرید و قدم در راهی می‌گذارید که خودتان انتخاب کرده‌اید اگر به مشکلی بربخورید یا
شکستی را تجربه کنید، مسئولیت آن را می‌پذیرید، یعنی دیگر ناله نمی‌کنید(!) که چرا این اتفاق افتاد؟!
بلکه یاد می‌گیرید که در دفعات بعدی دقت بیشتری کنید.
پس هنگام انتخاب نهایت دقت را داشته باشید.

برای تلاش‌هایی که می‌کنید خود را تشویق کنید:
مراقب باشید خود را درگیر نتیجه نکنید بلکه از انجام کارهایتان لذت ببرید و احساس آرامش کنید.
وقتی نگران نتیجه کار نیستید، تنش و اضطراب کمتری را تجربه می‌کنید و طی کردن یک مسیر درست
با آرامش و بدون اضطراب خواه ناخواه نتیجه را حاصل می‌کند.

بازنشر:باشگاه خبرنگاران/چاردیواری