مختصری از زندگانى‌ حضرت‌ على‌ ( ع‌ )

مختصری از زندگانى‌ حضرت‌ على‌ ( ع‌ )

 

 

حضرت‌على‌ ( ع‌ ) نخستین‌ فرزند خانواده‌ هاشمى‌ است‌ که‌ پدر و مادر او هر دو فرزند هاشم‌اند . پدرش‌ ابوطالب‌ فرزند عبدالمطلب‌ فرزند هاشم‌ بن‌ عبدمناف‌ است‌ و مادر او فاطمه‌ دختر اسد فرزند هاشم‌ بن‌ عبدمناف‌ مى‌باشد . خاندان‌ هاشمى‌ از لحاخ‌ فضائل‌ اخلاقى‌ و صفات‌ عالیه‌ انسانى‌ در قبیله‌ قریش‌ و این‌ طایفه‌ در طوایف‌ عرب‌ ، زبانزد خاص‌ و عام‌ بوده‌است‌ . فتوت‌ ، مروت‌ ، شجاعت‌ و بسیارى‌ از فضایل‌ دیگر اختصاص‌ به‌ بنى‌هاشم‌ داشته‌ است‌ .

یک‌ از این‌ فضیلتها در مرتبه‌ عالى‌ در وجود مبارک‌ حضرت‌على‌ ( ع‌ ) موجود بوده‌است‌ .

فاطمه‌ دختر اسد به‌ هنگام‌ درد زایمان‌ راه‌ مسجدالحرام‌ را در پیش‌ گرفت‌ و خود را به‌ دیوار کعبه‌ نزدیک‌ ساخت‌ و چنین‌ گفت‌ :

" خداوندا ! به‌ تو و پیامبران‌ و کتابهایى‌ که‌ از طرف‌ تو نازل‌ شده‌اند و نیز به‌ سخن‌ جدم‌ ابراهیم‌ سازنده‌ این‌ خانه‌ ایمان‌ راسخ‌ دارم‌ . پرودگارا ! به‌ پاس‌ احترام‌ کسى‌ که‌ این‌ خانه‌ را ساخت‌ ، و به‌ حق(‌2 ) " کودکى‌ که‌ در رحم‌ من‌ است‌ ، تولد این‌ کودک‌ را بر من‌ آسان‌ فرما ! لحظه‌اى‌ نگذشت‌ که‌ دیوار جنوب‌ شرقى‌ کعبه‌ در برابر دیدگان‌ عباس‌ بن‌ عبدالمطلب‌ و یزید بن‌ تعف‌ شکافته‌شد .

فاطمه‌ وارد کعبه‌ شد ، و دیوار به‌ هم‌ پیوست‌ . فاطمه‌ تا سه‌ روز در شریفترین‌ مکان‌ گیتى‌ مهمان‌ خدا بود . و نوزاد خویش‌ سه‌ روز پس‌ از سیزدهم‌ رجب‌ سى‌ام‌ عام‌ الفیل‌ فاطمه‌ ( 3 ) را به‌ دنیا آورد .

راهکارهای اسلام برای رفع نگرانی

 

   راهکارهای اسلام برای رفع نگرانی

 

 

 

توکل به خداوند سبب می شود که انسان با خیال راحت و آسوده به امور زندگی خود بپردازد

 

نخستین و مهم ترین عاملی که در ایجاد پریشانی و نگرانی نقش اساسی دارد، ضعف باور و ایمان به خداوند و وعده های اوست.

نگرانی های روحی در زندگی

فشار روانی یکی از پر رونق ترین بیماری های دوران فعلی است. نگرانی های روحی و عقده های درونی که منشا رنج های مختلف جسم و جان است، از نظر مذهبی و علمی درمان پذیر هستند و مبتلایان به این بیماری های روحی میتوانند در پرتو اراده مستحکم و تصمیم قطعی، خود را معالجه کنند و بر ناراحتی ها و بیقراری های خود غلبه نمایند.

روانشناسان روشهایی را برای مبارزه با فشار روانی و نگرانی مطرح کرده اند و دین اسلام هم در طی قرون متمادی موفق شده است میلیون ها انسان را در مناطق گوناگون جغرافیائی و از نژادهای مختلف بخود جذب کند و با تغییر سبک زندگی آن ها برای زندگی اجتماعی و شخصی آنان قوانین مطلوبی وضع نماید.

افردی که ناخوشی آن ها از نگرانی های باطنی خودشان سرچشمه گرفته و پیوسته جسم و جانشان به آتشی که در ضمیر خود افروخته اند می سوزد، تنها درمانشان ریشه کن کردن اصل مرض است. اینان باید دل های خویش را از ناپاکی ها و افکار پلید تطهیر کنند و تیرگی های بدبینی و بدخواهی را از صفحه خاطر بشویند و در عوض ، خویش را به سجایای اخلاقی و ملکات پسندیده متخلق نمایند و این برنامه، هدف تربیتی مکتب مقدس اسلام است. در این مطلب چهار راهکار برای مقابله با نگرانی ها بیان شده است.

 

راهکارهایی برای مقابله با نگرانی و پریشانی
- تقویت ایمان و باور
نخستین و مهم ترین عاملی که در ایجاد پریشانی و نگرانی نقش اساسی دارد، ضعف باور و ایمان به خداوند و وعده های اوست. مسلماً تنها خداوند  بعنوان آفریننده انسانها ، از تمام زوایای وجودی انسان آگاه است و درد و علاج او را هم تنها خداوند و برگزیدگان وی می دانند، هر چند امکان دارد بعضی از این زوایای وجودی را هم خود بشر پی ببرد، ولی روشن است که علم بشر محدود است و هم درصد خطای بالائی دارد.

ثواب خواندن دعای فرج

 

 

   ثواب خواندن دعای فرج

 

 

 

 

 

دعای فرج، دعایی است که با عبارت «إلهی عَظُمَ البَلاء» آغاز می‌شود. این دعا برای اولین بار در کتاب کنوز النجاح شیخ طبرسی آمده و آثاری چون وسائل الشیعه (اثر شیخ حر عاملی) و جمال الاسبوع (اثر سید بن طاووس) نیز آن را نقل کرده‌اند.

متن و ترجمه دعای فرج:

إِلٰهِى عَظُمَ الْبَلاءُ ، وَبَرِحَ الْخَفاءُ ، وَانْکَشَفَ الْغِطاءُ ، وَانْقَطَعَ الرَّجاءُ ، وَضاقَتِ الْأَرْضُ ، وَمُنِعَتِ السَّماءُ ، وَأَنْتَ الْمُسْتَعانُ ، وَ إِلَیْکَ الْمُشْتَکىٰ ، وَعَلَیْکَ الْمُعَوَّلُ فِى الشِّدَّةِ وَالرَّخاءِ .
خدایا گرفتاری بزرگ شد و پوشیده بر ملأ گشت و پرده کنار رفت و امید بریده گشت و زمین تنگ شد و خیرات آسمان دریغ شد و پشتیبان تویی و شکایت تنها به جانب تو است، در سختی و آسانی تنها بر تو اعتماد است،

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ أُولِى الْأَمْرِ الَّذِینَ فَرَضْتَ عَلَیْنا طاعَتَهُمْ ، وَعَرَّفْتَنا بِذَلِکَ مَنْزِلَتَهُمْ ، فَفَرِّجْ عَنّا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلاً قَرِیباً کَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ .
خدایا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست آن صاحبان فرمانی که اطاعتشان را بر ما فرض نمودی و به این سبب مقامشان را به ما شناساندی، پس به حق ایشان به ما گشایش ده، گشایشی زود و نزدیک همچون چشم بر هم نهادن یا زودتر،

یَا مُحَمَّدُ یَا عَلِىُّ ، یَا عَلِىُّ یَا مُحَمَّدُ اکْفِیانِى فَإِنَّکُما کافِیانِ ، وَانْصُرانِى فَإِنَّکُما ناصِرانِ .
ای محمّد و ای علی، ای علی و ای محمّد، مرا کفایت کنید که تنها شما کفایت‌کنندگان منید و یاری‌ام دهید که تنها شما یاری‌کنندگان منید،

یَا مَوْلانا یَا صاحِبَ الزَّمانِ ، الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ ، أَدْرِکْنِى أَدْرِکْنِى أَدْرِکْنِى ، السَّاعَةَ السَّاعَةَ السّاعَةَ ، الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ ، یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطَّاهِرِینَ.
ای مولای ما ای صاحب زمان، فریادرس، فریادرس، فریادرس، مرا دریاب، مرا دریاب، مرا دریاب، اکنون، اکنون، اکنون، با شتاب، با شتاب، با شتاب، ای مهربان‌ترین مهربانان به حق محمّد و خاندان پاک او.

دعای إِلهِی عَظُمَ الْبَلاءُ از سه بخش تشکیل شده است:
بخش اول:
آزمایش بزرگی که مردم در زمان غیبت به آن مبتلا گشتند، اشاره شده است.

بخش دوم:
بعد از درود بر پیامبر و اهل بیت عصمت و طهارت، به لزوم فرمان‌برداری مومنان از آن بزرگواران به سبب جایگاه والایی که دارند، می‌پردازد.

مداحی بیاد ماندنی و دلسوز غمنامه حضرت رقیـه(س)

به مناسبت شهادت جانباز شیمیایی و مداح معروف نوحه بیاد ماندنی (یااباعبدالله الحسین ع) حاج یونس حبیبی این نوحه معروف رو دوباره بازنشر میدیم تا ثوابش برسه به روح مداحش حاج یونس عزیز انشالله در اون دنیاهم مهمان خان بابرکت اباعبدالله الحسین ع باشه

 

مداحی بیاد ماندنی و دلسوز غمنامه حضرت رقیـه(س)حاج یونس حبیبـی(یااباعبدالله الحسین ع) را جهت دانلود شما محبین اهل بیت(س) قرار داده ایم

 

دانلود
حجم: 8.06 مگابایت
توضیحات: حاج یونس حبیبـی(یااباعبدالله الحسین ع )

 

 

 

متن شعر مداحی یااباعبدالله الحسین

 

 

احادیثی گهربار درباره وظایف فرزندان در قبال والدین

احادیثی گهربار درباره وظایف فرزندان در قبال والدین

 

 

 

احادیثی که در این مقاله مطالعه می کنید، ما را با گوشه ای از وظایفمان در قبال پدر و مادرمان آشنا می کند.

برترین اعمال
قال الصادق(ع): افضل الاعمال الصلاة لوقتها، و بر الوالدین و الجهاد فی سبیل الله.
امام صادق(ع) فرمود: برترین کارها عبارتست از: 1 - نماز در وقت 2 - نیکی به پدر و مادر 3 - جهاد در راه خدا.
بحار الانوار، ج 74، ص 85.

 

_____________________________________
محبوبترین کارها
عن ابن مسعود قال: سئلت رسول الله(ص): ای الاعمال احب الی الله عز و جل؟ قال: الصلاة لوقتها، قلت ثم ای شی ء؟

قال: بر الوالدین، قلت: ثم ای شی ء؟ قال: الجهاد فی سبیل الله.

ابن مسعود می گوید: از پیامبر گرامی(ص) سؤال کردم محبوبترین کار پیش خدا کدام است؟
فرمود: نماز در وقت،گفتم: بعد از آن چه چیز؟
فرمود: نیکی به پدر و مادر،گفتم: بعد از آن چه چیز،فرمود: جهاد در راه خدا.
بحار الانوار، ج 74، ص 70.

 

خاطره‌ای بسیار زیبا و خواندنی از سپهبد شهید صیاد شیرازی

 

 

   خاطره‌ای بسیار زیبا و خواندنی از سپهبد شهید صیاد شیرازی

 

 

خاطره‌ای بسیار زیبا و خواندنی از سپهبد شهید صیاد شیرازی که چندی قبل امیر ناصر آراسته همرزم و معاون ایشان آن را نقل کرده است.در سالگرد این شهید والامقام آن را باهم می خوانیم:

سال 1364 جناب صیاد به عنوان فرمانده نیروی زمینی ارتش در معیت رییس جمهور وقت ، عازم لبنان شدند.من هم در خدمت ایشان بودم.رفتیم سوریه،الجزایر و لیبی.مذاکرات انجام شدند.بعد از آخرین جلسه،جناب صیاد از رییس جمهور پرسیدند:آقا من در مذاکرات فردا و پس فردا مسئولیت و کار خاصی دارم؟ ایشان فرمودند خیر. ایشان بلافاصله برنامه ریزی کرد که به ملاقات ژنرال مصطفی طلاس برود...صیاد شیرازی به ژنرال طلاس گفت که می خواهد به جنوب لبنان برود.
 

آقای طلاس گفت:نه آنجا امن نیست.اسرائیل مرتب به آنجا حمله می کند و دیوار صوتی را می شکند....

بالاخره ژنرال طلاس راضی شد و گفت نمی‌گذارم شما به جنوب لبنان بروید ،ولی با توجه به اصرار شما می‌گویم بروید به بلعبک.

یک اردو گاه آموزشی در آنجا هست.سپاه پاسداران شما در آنجا حضور دارند و در حال آموزش رزمندگان مسلمان هستند.بروید از آنجا بازدید کنید.

یک تیپ ورزیده به عنوان تامین مسیر و یک گروهان هم برای حفاظت ما انتخاب شدند.یک سرلشکر سوری هم قرار بود همراه ما باشد و راهنمای مسیر باشد.

وقتی می‌خواستیم حرکت کنیم صیاد شیرازی سرلشکر سوری را خواست وگفت:طوری برنامه ریزی کنید که وقت نماز به منزل یک شهید و یا مسجد برسیم و نماز اول وقت بخوانیم.

خلاصه راه افتادیم و با هدایت سرلشکر سوری،برای نماز صبح رسیدیم به منزل پیر مردی از شیعیان اطراف بعلبک.پنج نفر از اعضای خانواده این پیر مرد شهید شده بودند.

امام زین العابدین(ع)، تجسم معنویت و فضیلت در عصر ظلمت

امام زین العابدین(ع)، تجسم معنویت و فضیلت در عصر ظلمت

 

 

 

حضرت علی بن حسین(ع) ملقب به «زین العابدین» و «سید السجادین» در پنجم شعبان سال ۳۸ هجری در مدینه به دنیا آمد. مادر گرامی ایشان شهربانو دختر یزدْگِرد (آخرین پادشاه ساسانی) است. در مورد شهربانو مطالب گوناگونی گفته شده است اما در الکافی به نقل از جابر و او از امام باقر(ع) آمده که حضرت فرمود: «هنگامی که دختر یزدگِرد را بر عُمَر، وارد کردند، دوشیزگان مدینه برای تماشایش آمدند و مسجد [پیامبر(ص)] از نور ورودش روشن شد. چون عمر بر او نگریست، [آن بانو ]صورت خود را پوشاند و گفت: اُف به روزگار هرمز باد! عمر گفت: آیا به من دشنام می دهد؟ و قصد [تنبیه] او را کرد.

امیرمؤمنان، علی(ع) به او فرمود: تو چنین حقّی نداری. او را در گزینش مردی از مسلمانان، آزاد بگذار و او را سهم غنیمتی همان مردی قرار ده که برگزیده است. آن دختر آمد تا دستش را بر سر حسین(ع) گذاشت. امیرمؤمنان، علی(ع) به او فرمود: نام تو چیست؟ گفت: جهانشاه. امیر مؤمنان(ع) به او فرمود: بلکه شهربانو. سپس به حسین(ع) فرمود: ای ابوعبدالله! همانا او برایت بهترینِ زمینیان را به دنیا می آورد. او علی بن الحسین (امام زین العابدین(ع)) را به دنیا آورد. از این رو به علی بن الحسین(ع) فرزند دو سلسله برگزیده می گفتند: برگزیده عرب، هاشم و برگزیده غیر عرب، فارس».

ولادت امام حسین (علیه السلام)

ولادت امام حسین (علیه السلام)

 

 

 

 امام حسین(ع) در سوم شعبان سال چهارم هجرت در شهر مدینه به دنیا آمد. پدر بزرگوار ایشان امیر المؤمنین على(علیه السلام) و مادر ایشان حضرت فاطمه(علیها السلام) سید زنان اهل عالم است. پس از آن که عالم وجود به وجود ذى وجود ایشان منوّر شد پیامبر اکرم به على(علیه السلام) فرمود: چه نامى بر این فرزندم نهادى. ایشان عرض کرد ما در نام گذارى این فرزند بر شما پیشى نمى گیریم. پیامبر فرمود: من نیز در این نام گذارى بر خداوند سبقت نمى گیرم. پس از مدتى جبرئیل بر پیامبر نازل شد و عرضه داشت یا رسول الله خداوند به تو سلام مى رساند و مى فرماید نسبت على به تو بمانند نسبت هارون به موسى است پس فرزندت را به نام فرزند هارون بنام. پیامبر فرمود نام فرزند هارون چه بود جبرئیل عرض کرد «شبیر» پیامبر فرمود: زبان ما عربى است او را به عربى چه بنامم و جبرئیل گفت او را حسین بنام.

رسول خدا علاقه بسیارى نسبت به  امام حسین(ع)  و برادر عزیزشان امام حسن(علیه السلام) داشت به طورى که محبت خویش را به صورت علنى نسبت به آنان ابراز مى نمود بدین صورت که گاه از منبر به زیر آمده آنان را بوسیده و مجدداً از منبر بالا مى رفت و گاه آن دو را به دوش مى گرفت و با آنها به بازى مى پرداخت و گاه بدین صورت مى شد که حضرت در بین اصحاب نشسته بود و حسین(علیه السلام) وارد مى شد آنگاه حضرت رسول اکرم(صلى الله علیه وآله)کلام خود را قطع مى نمود برمى خاست و از او استقبال مى کرد. وى را به دوش گرفته و در دامان خود مى نشاند و مى فرمود: انه مهجة قلبى

عید است ولی بدون او غم داریم

 

 

   عید است ولی بدون او غم داریم

 

 

عید است ولی بدون او غم داریم
عاشق شده ایم و عشق را کم داریم
ای کاش که این عید ظهورش برسد
آن گونه هزار عید باهم داریم
اللهم عجل لولیک الفرج

هر هفته باخیال آمدن توزنده ایم

 

   هر هفته با خیال آمدن تو زنده ایم

 

 

 

 

هر هفته باخیال آمدن توزنده ایم

با این خیال جمعه به جمعه زنده ایم

آقا بیاکه زندگی مان بی هدف شده

گویابرای هیچ و،بیهوده زنده ایم

وقت نماز و نیایش دعاکن برای ما

والله که ما با دعای توزنده ایم

باهر گناه میشکنیم قلب پاک تو

گویی برای شکستن قلب تو زنده ایم!؟

نور خدا تویی ای زاده ی رسول

ما باخیال دیدن این نور زنده ایم

تعجیل کن درفرجش مهربان خدای

شاید جمال اوببینیم تاکه زنده ایم

 

 

الهم عجل لولیک الفرج.آمین

شعر:محسن حسینی

سالروز وفات حضرت زینب (س)

 

سالروز وفات حضرت زینب (س)
 

 

 

حضرت زینب کبرى علیها السلام در روز پنجم جمادى الاولى سال پنجم یا ششم هجرى قمرى در شهر مدینه منوّره متولّد گردیده و جهان را به قدوم خویش مزین فرمودند.

 

نام مبارک آن بزرگوار زینب، و کنیه گرامیشان ام الحسن و ام کلثوم و القاب آن حضرت عبارتند از: صدّیقة الصغرى، عصمة الصغرى، ولیة اللّه العظمى، ناموس الکبرى، شریکة الحسین علیهالسّلام و عالمه غیر معلّمه، فاضله، کامله و ...

 

پدر بزرگوار حضرت زینب (س)، اوّلین پیشواى شیعیان حضرت امیرالمؤمنین على بن ابیطالب علیهماالسّلام، و مادر گرامى آن بزرگوار، حضرت فاطمه زهرا سلام اللّه علیها می باشد.در آن زمان که صدیقه کبری (علیها السلام) به این گوهر دریای عصمت و طهارت باردار بود، پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در مدینه حضور نداشتند و به سفری رهسپار بودند.

 

هنگامی که وجود مقدس زینب کبری (سلام الله علیها) متولد گشت، صدیقه طاهره (علیها السلام) به امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمود که چون پدرم در سفر است و در مدینه حضور ندارد، شما این دختر را نام بگذارید. آن حضرت فرمود: من بر پدر شما سبقت نمی گیرم، صبر نما که به این زودی رسول خدا باز خواهد گشت و هر نامی که صلاح داند بر این کودک می نهد.

هنگامی که  سه روز گذشت، رسول خدا (صلی الله علیه و آله) مراجعت نمود و و همانگونه که رسم و سیره رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) بود، نخست، به منزل حضرت زهرا (علیها سلام ) وارد گشتند.

 

دل نوشته وفات حضرت زینب

دل نوشته وفات حضرت زینب 
 

 

 

شکوه صبر و شکیب

 

ای زینب علیهاالسلام ! مگر سجاد علیه‏السلام از دریای بی‏کران علم و فهم تو چه امواجی را دیده و در سخنت چه چیزی را یافت که تو را «عالِمه غیر مُعلَّمه» خواند؟

که تو را آموخت تا در بزم غرور و مستی دشمن، جسارت او را که می‏خواست شخصیّت ابراهیمی تو را در هم شکند و قامت رسای تو را خم کند، با جمله «ما رَأَیْتُ اِلاّ جَمِیلاً» پاسخ گویی؟

ای حامل فصاحت و صراحت علی! تو با ذوالفقار بیانت بر اهریمن زبون نواختی و در میدان شهامت تاختی تا به آن جا که پرده از گذشته ننگین بنی امیه برداشتی و چهره کریه آنها را به جهانیان نشان دادی.

ای زینت پدر و مونس مادر! چه منزلت و شخصیّتی داری که خدا نام تو را برگزید و بر لوح محفوظ نگاشت.

ای زینب علیهاالسلام ! ای خورشید روز و ماه شب کربلا! با چه شکوه و جلالی طلوع کردی؟ حسین علیه‏السلام در نماز تو چه دیده بود که در آخرین دیدار فرمود: «خواهرم! در نماز شبت مرا از یاد نبر»؟

ای مظهر کبریایی خدا و جلوه تمام نمای حق تعالی! تو در نماز عشق، با خدا چه گفتی که در عبادت چنان شیفته و شیدا بودی که هیچ درد و رنجی تو را از بندگی و عشق‏ورزی به خدا باز نمی‏داشت؟

ای شکوه صبر و شکیب! تو آن دریای خون و حسین علیه‏السلام را در میان آن غوطه‏ور دیدی و رو به آسمان کردی و با خدای خویش چنین گفتی: «اللّهم تَقَبَّل مِنّا هذا القُربان»

بانویی که با صلابتش تاریخ را دگرگون کرد

بانویی که با صلابتش تاریخ را دگرگون کرد
 

 

 

حضرت زینب (سلام ‌الله‌ علیها) شاگرد مکتب علی و فاطمه(علیهماالسلام) است. شاگردی که بر قله ‌های انسانیت ایستاده است. برخی در مقابل این بزرگی و بزرگواری، تنها لب به تمجید و تحسین باز می ‌کنند و از آن زندگینامه برای خود درسی نمی ‌گیرند. آنها زود از مسئولیت ‌ها شانه خالی کرده و می ‌گویند: ما کجا و دختر علی (علیه السلام) کجا؟!

البته کسی نگفته که باید به صورت تمام و کمال مانند حضرت زینب(سلام ‌الله‌ علیها) شد؛ ولی از آن دریاهای کمال و زیبایی، آیا نمی ‌توان قطره‌ ای هم بود؟ اگر نمی ‌توانیم زینب باشیم؛ آیا زینبی شدن هم محال است؟

 

بصیرت و حرکت بر مدار ولایت

در هنگامی که جامعه اسلامی را خواب فرا گرفته بود، خواص و عوام شمشیرهایشان را به روی حضرت حسین (علیه ‌السلام) کشیدند و یا دست روی دست گذاشتند؛ تعداد بسیار اندکی بودند که مسیر درست بندگی را در اطاعت و همراهی ولی خدا دیدند. در بین آنها حضرت زینب (علیهاالسلام) سرآمد بصیرت و ولایتمداری بود. حضرت در طوفان سختی ‌ها، به امام سجاد(علیه السلام) می ‌گوید: «فَوَ اللَّهِ إِنَّ ذَلِکَ لَعَهْدٌ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ إِلَى جَدِّکَ وَ أَبِیکَ‏ وَ عَمِّک‏؛ به خدا قسم این عهدی از رسول خدا به جدّت (حضرت علی) و پدرت و عمه توست.» (بحارالانوار، ج 45، ص 179)

اگر پایه ‌های اعتقادی انسان برمدار خدا و کسب رضایت الهی شکل بگیرد و پیروزی را در همراهی با اهل بیت و دوری از فسق و گناه بداند؛ اهل بصیرت است و در راه حق و حقیقت، از هیچ کوششی دریغ نخواهد کرد.

این بانوی دلباخته ولایت و امامت، در نهایت شجاعت و صلابت، بصیرت خود را در مجلس ابن زیاد علنی ساخته و آن ظالمان کوردل را مفتضح ساخت. حضرت پیروزی نهایی را از آن جبهه حق می ‌دانست و فرمود: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَکْرَمَنَا بِمُحَمَّدٍ وَ طَهَّرَنَا تَطْهِیراً إِنَّمَا یَفْضَحُ اللَّهُ الْفَاسِقَ‏ وَ یُکَذِّبُ‏ الْفَاجِر؛ سپاس خدای را که ما را با حضرت محمد‌ گرامی داشت و از پلیدی ‌ها پاک کرد. همانا خداوند فقط فاسق را رسوا می‌کند، و بدکار دروغ می‌ گوید.» (الامالی، شیخ صدوق، ص165) از این رو بود که حضرت فرزندان خود را در راه دفاع از ولایت فدایی ساخت و خودش رهبری کاروان بصیرت را برعهده گرفت و رسم آزادگی را علنی ساخت.

ولادت امام علی علیه السلام

ولادت امام علی علیه السلام

 

 

 

ولادت امام علی علیه السلام در سیزدهم رجب سال 30 عام الفیل رخ داده است. بنا به نقل علمای شیعه[۱] و گروه زیادی از اهل سنت ولادت آن حضرت در خانه خدا اتفاق افتاده است. این جریان از اختصاصات آن حضرت است و در تاریخ بشریت سابقه نداشته و بعد از آن نیز تکرار نشده است

    زمان ولادت امام علی علی السلام

    امام علی بن ابی‌طالب بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف در سیزده رجب سال سی‌ام عام الفیل یعنی 23 سال پیش از هجرت نبوی دیده به جهان گشود.[۲]
    پدر و مادر امام علی علیه السلام

    پدر امام علی علیه السلام ابوطالب بن عبدالمطلب است که با عبدالله بن عبدالمطلب پدر حضرت محمد صلی الله علیه و آله، برادر اعیانی و مادرشان فاطمه بنت عمرو بن عایذ مخزومی بود.[۳] ابوطالب کسی بود که بعد از مرگ عبدالمطلب سرپرستى حضرت محمد صلی الله علیه و آله را بر عهده گرفت و چون آن حضرت به پیامبری رسید از او حمایت نمود.[۴]

    مادر آن حضرت، فاطمه بنت اسد بن هاشم بن عبدمناف بود. وی از جمله بانوان گروه نخست بود که به پیامبر صلی الله علیه و آله ایمان آورد و مسلمان شد و رنج‌های ایام حضور در مکه را به همراه همسر و خانواده‌اش متحمل گردید و در هنگام هجرت پیامبر صلی الله علیه و آله وی نیز به مدینه هجرت نمود و در همین شهر مقدس بدرود حیات گفت و پیامبر صلی الله علیه و آله با پیراهن خود وی را کفن کرد و اقرار به ولایت فرزندش علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام را به وی تلقین کرد.[۵]

ایام البیض چه روزهایی است؟

ایام البیض چه روزهایی است؟ 

 

 

 

ایام البیض یا روزهای سپید

 

به روزهای سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم هر ماه قمری ایام البیض ( روزهای سفید ) گفته می شود و به عقیده مسلمانان ایام البیض ماههای رجب،‌ شعبان و رمضان دارای فضیلت بسیار است.

قدمت ایام البیض:
شرح و نزول برخی از آیات قرآن کریم دال بر این است که ایام البیض در ادیان الهی سابقه دیرینه ای داشته و در اسلام استمرار یافته و احتمالا پاره ای از احکام و شرایط آن تغییر کرده است.

خداوند در قرآن کریم می فرماید: «و عهدنا الی ابراهیم و اسمعیل ان طهرا بیتی للطائفین و العاکفین و الرکع السجود» و ما به ابراهیم و اسماعیل فرمان دادیم که خانه مرا برای طواف کنندگان و معتکفان و رکوع کنندگان و سجده کنندگان از هرگونه آلودگی تطهیر کنند.

علامه طباطبایی(ره) در تفسیرالمیزان می نویسد: زمانی که حضرت مریم (س) به افتخار دیدار با فرشته الهی نایل آمد از مردم فاصله گرفت، هدف از دوری کردن از مردم روی آوردن به سنت اعتکاف بوده است. علامه مجلسی در بحارالانوار از اعتکاف حضرت سلیمان (ع) در بیت المقدس روایت کرده است و علامه حلی (ره) نیز در کتاب تذکره الفقها به مشروعیت این ایام در ادیان پیش تصریح کرده است کــــه «ایام البیض» دارای پیشینه ای به قدمت همه ادیان الهی و آسمانی است.