زنی که مانع انحراف نهم ربیع‌الاول شد!

 

   زنی که مانع انحراف نهم ربیع‌الاول شد!

 

 

برای مادر امام حسن عسکری(ع) در تاریخ نام‌هایی ذکر شده است که عبارت است از:سوسن، حُدَیث، حدیثه، حریبه، سلیل و جدّه، وی در سرزمین خودش پادشاه زاده بود، به پرهیزکاری شهرت داشت و پس از شهادت امام حسن عسکری(ع) دادرس شیعیان بود، ایشان مادر امام حسن عسکری(ع) هستند که امام هادی(ع) درباره‌اش فرمود:سلیل از هر آفت و عیب و نقص منزه است

«سلیل خاتون» اولین کسی بود که مبشر آغاز امامت حضرت حجت(عج) در نهم ربیع الاول سال ۲۶۰ هجری قمری بود.تاریخ تشیع کسانی را در حافظه دارد که مانند ستاره در افق روزگار می درخشند، هر چند نامشان سر زبان ها نباشد. «سلیل» مادر امام حسن عسکری علیه‌السلام یکی از آن ستارگان درخشان است.ایشان در زمان شهادت فرزندش امام حسن عسکری(ع)، در هشتم ربیع الاول سال ۲۶۰ هجری قمری در شهر مدینه بودند و به محض شنیدن خبر شهادت فرزندش به سامرا می‌رود و در محکمه با نشان دادن وصیت نامه امام حسن عسکری(ع) اموال امام را از جعفر کذاب پس می‌گیرد.زیرا امام حسن عسکری(ع) در وصیت‌نامه‌ای که به مادرش نوشته بود، او را وصی خود اعلام کرده بود،

در بیان احوال اولاد امجاد پیغمبر اکرم صلى اللّه علیه و آله و سلّم

  در بیان احوال اولاد امجاد پیغمبر اکرم صلى اللّه علیه و آله و سلّم

 

در (قُرْب الا سْناد) از حضرت صادق علیه السّلام روایت شده است(1)که از براى رسول خدا صلى اللّه علیه و آله و سلم از خدیجه متولد شدند: طاهر و قاسم و فاطمه و ام کلثوم و رقیّه و زینب . و تزویج نمود فاطمه را به حضرت امیرالمؤ منین علیه السّلام و زینب را به ابى العاص(2)بن رَبیع که از بنى امیّه بود و امّ کلثوم را به عثمان بن عُفّان و پیش از آنکه به خانه عثمان برود به رحمت الهى واصل شد و بعد از او حضرت ، رقیّه را به او تزویج نمود . پس از براى حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله و سلّم در مدینه ابراهیم متولّد شد از ماریه قبطیّه که به هدیه فرستاده بود از براى آن حضرت او را پادشاه اسکندریّه با اَسْتر اشهبى و بعضى از هدایاى دیگر.
فقیر گوید: آنچه مشهور است و مورّخین نوشته اند تزویج امّکلثوم به عثمان بعد از وفات رقیّه است و رُقیّه در سال دوم هجرى در هنگامى که جنگ بدر بود وفات کرد. و شیخ طبرسى و ابن شهر آشوب روایت کرده اند که اولاد امجاد آن مفخر عِباد از غیر خدیجه به هم نرسید مگر ابراهیم که از ماریه به وجود آمد و مشهور آن است که براى آن حضرت سه پسر به وجود آمد: اوّل قاسم و به این سبب آن حضرت را ابوالقاسم کُنْیَت کردند و او پیش از بعثت آن جناب متولّد شد؛ دوم عبداللّه که بعد از بعثت متولّد شد او را ملقّب به طیّب و طاهر گردانیدند و هر دو در طفولیّت در مکّه به بهشت ارتحال نمودند و بعضى طیّب و طاهر را نام دو پسر دیگر مى دانند غیر عبداللّه و بر این قول وقعى نگذاشته اند؛

طبقات مردم از نگاه شیطان

  طبقات مردم از نگاه  شیطان

شیطان به حضرت یحیی گفت : می خواهم تو را نصیحت کنم !

حضرت یحیی فرمود : من میل ندارم ولی می خواهم بدانم طبقات

مردم نزد شما چگونه اند .

شیطان گفت :‌مردم از نظر ما به سه دسته تقسیم می شوند :

۱) عده ای مانند شما معصومند ، ار آنها مایوسیم و می دانیم که

نیرنگ ما در آنها اثر نمی کند

۲) دسته ای هم بر عکس در پیش ما شبیه توپی هستند که به

هر طرف می خواهیم می گردانیم

۳) دسته ای هم هستند که از دست انها رنج می بریم ؛ زیرا فریب

می خورند ؛ ولی سپس از کرده خود پشیمان می شوند و استغفار

می کنند و تمام زحمات ما را به هدر می دهند دفعه دیگر که نزدیک

 است که موفق شویم ،؛ آنها دوباره به یاد خدا می افتند و از چنگال

ما فرار می کنند . ما از چنین افرادی پیوسته رنج می بریم .

 

 

 

 

زندگی نامه حضرت سلیمان (ع)

 زندگی نامه حضرت سلیمان (ع) 

 

حضرت سلیمان علیه السلام از پیامبران بزرگ بنی اسرائیل می باشد

 

قرآن در آیه ۱۲ و۱۳ سوره سبأ، گوشه‌ای از عظمت و امکانات وسیع حضرت سلیمان (ع) را بازگو کرده است.

زندگینامه حضرت سلیمان (ع)
یکی از پیامبران بزرگی که هم دارای مقام نبوّت بود و هم دارای حکومت بی نظیر و بسیار بزرگ، حضرت سلیمان بن داوود( علیه السلام) است که اسم مبارکش هفده مرتبه در قرآن در سوره های: بقره، نساء، انعام، انبیاء، نمل، سبا و ص آمده است. آمده است. حضرت سلیمان (ع) با یازده واسطه به حضرت یعقوب( علیه السلام) میرسد و خداوند در تعریف و تمجید وی می فرماید:« وَ وَهَبْنا لِداوود سُلَیمانَ نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّابٌ؛ ما سلیمان را به داوود ـ (ع) ـ بخشیدیم، چه بنده خوبی! زیرا همواره با خدا ارتباط داشت و بسوی خدا بازگشت می کرد و به یاد او بود.»

حضرت سلیمان علیه السلام از پیامبران بزرگ بنی اسرائیل می باشد. پایتخت وی بیت المقدس در شام بود. خداوند نیروهای بزرگ و امکانات بسیار در اختیار وی قرار داده بود، تا آن جا که رعد و برق و جن و انس و همه پرندگان و چرندگان و حیوانات دیگر تحت فرمان وی بودند و حضرت سلیمان (ع) زبان همه آن ها را می دانست و بر سرتاسر زمین فرمانروایی می نمود.

ارتباط با ملکه سبا
قصه های زیادی در خصوص سلیمان و ملکه سبا وجود دارد. بر مبنای نوشتارهای یهودی سلیمان به تمامی موجودات زنده جهان مسلط شده بود اما روزی متوجه شد که هدهد در پیش وی حاضر نشده است. وی به دنبال هدهد می فرستند و هدهد به وی می گوید که به دنبال سرزمین جدیدی رفته بوده است. هدهد به سرزمینی در شرق رفته بوده است که بسیار ثروتمند بوده و رییس آن ملکه سبا بوده است. سلیمان هدهد را به پیش ملکه سبا می فرستد تا وی را به دربار خویش دعوت کند.
ملکه بهمراه هدایای زیادی از طلا، ادویه و سنگ های قیمتی به پیش حضرت سلیمان (ع) رفت؛ و سلیمان به او هر آنچه او می خواست عنایت کرد و او با خشنودی از نزد سلیمان بازگشت.

چرا حضرت سلیمان ( علیه السلام) آخرین پیامبری است که به بهشت میرود؟
در این باره ثروت حضرت سلیمان( علیه السلام) و سرانجام آن حضرت را که یک درس بسی زیبا و اموزنده برای تمامی ماست مرور می کنیم.

سلیمان بن داوود از نادر پیامبرانی است که خداوند خلافت مشرق و مغرب زمین را به وی داد و سالها بر انسانها ، چهارپایان، مرغان و درندگان غالب و حاکم بود و زبان تمامی موجودات را می دانست که زبان از وصف اقتدار بزرگ وی قاصر است.

چرا در زیارات از فرشتگان برای وارد شدن به بارگاه‌های معصومان(ع)طلب یاری می‌کنیم؟

 چرا در زیارات از فرشتگان برای وارد شدن به بارگاه‌های معصومان(ع)

 

طلب یاری می‌کنیم؟

 

علت یاری گرفتن از فرشتگان برای ورود به زیارتگاه ها

 

ملائکه (فرشتگان‌) موجوداتی صاحب عقل و شعور هستند و وظایف گوناگونی بر عهده دارند.

فرشتگان چه موجوداتی هستند؟

فرشته یا مَلَک( جمع آن ملائکه) موجوداتی نامرئی و فرا طبیعی، که مأمور اجرای اوامر خدا در دنیا و آخرت اند. ملائکه دسته ها و وظیفه های مختلفی دارند مثل:نوشتن نامه اعمال، آوردن وحی بر اولیا، محافظت از انسانها و یاری مؤمنان، رساندن روزی مادی و معنوی، گرفتن جان ها، دعا و طلب بخشش کردن برای مؤمنان، هدایت قلب ها، مأموران عذاب. جمعی از ملائکه هم فارغ از امور جهان به عبادت خدا و رکوع و سجود مشغولند.

هر یک از فرشتگان وظیفه و مقامی مشخص دارند و در انجام وظیفه خویش کوتاهی نکرده و از هر گناه و نافرمانی پاک و مبرّا هستند. آن ها میتوانند به بعضی صورت ها درآیند. از این موجودات ۸۸ مرتبه در قرآن نامبرده شده و باور به وجود آن ها قسمتی از ایمان مسلمانان است. مهمترین ملائکه، جبرئیل، میکائیل، اسرافیل و عزرائیل هستند. به هنگام نفخ صور، فرشتگان هم خواهند مُرد و در قیامت مجددا زنده می شوند.

شرح شهادت امام رضا (ع) در منابع اسلامی

شرح شهادت امام رضا (ع) در منابع اسلامی

 

در روایتی از اباصلت آمده است: «مأمون، امام رضا (ع) را فراخواند و آن حضرت را مجبور کرد از انگور بخورد. آن حضرت به واسطه آن انگور مسموم شد.»

درباره نحوه شهادت امام رضا (ع)، بیشتر عالمان شیعه و همچنین تعداد زیادی از علمای اهل سنت، قائل هستند که آن حضرت مسموم و شهید شده است. البته درباره عامل شهادت امام هشتم، اختلاف‌نظرهایی وجود دارد؛ اما قول مشهور این است که آن حضرت، توسط «مأمون» خلیفه عباسی مسموم و به شهادت رسید.

برخی از علمای اهل سنت بر این نظرند که مأمون، امام رضا (ع) را مسموم نکرده است و برای این گفته خود دلائلی هم ذکر می‌کنند. از جمله آن دلائل این است که مأمون دختر خود را به همسری امام جواد (ع) درآورد. مأمون به برتری امام رضا (ع) در برابر علما استدلال می‌کرد. بعد از درگذشت امام رضا (ع) مأمون بسیار ناراحت و غمگین بود و...
در ادامه خواهیم گفت که به هیچ یک از دلائل در این رابطه نمی‌توان استناد کرد.

همچنین عده‌ای از علمای اهل سنت نیز بر این باورند که امام رضا (ع) مسموم شده است و عامل جنایت، عباسیان اما شخصی غیر از مأمون، بوده است. برای مثال؛ ابن‌جوزی می‌گوید: «وقتی عباسیان دیدند خلافت از دست آنها خارج شد (به واسطه ولایت‌عهدی) و به دست علویان افتاد، امام رضا (ع) را مسموم کردند.» این قول نیز چندان صحیح به نظر نمی‌رسد؛ زیرا «بیشتر مورخان و راویان اجماع دارند که مأمون سم را به امام (ع) داده نه غیر او.»

همچنین روایات مستندی از امام رضا (ع) وارد شده است که در آن، حضرت شهادت خود را پیش‌گویی کرده و عامل این جنایت را مأمون دانسته است. امام رضا (ع) به هرثمة بن اعین می‌گوید: «موقع مرگ من فرا رسیده است. این طاغی (مأمون) تصمیم گرفته مرا مسموم کند...»

دلنوشته درباره امام رضا علیه السلام

دلنوشته درباره امام رضا علیه السلام

 

وقتی به حرمت می‌روم، از دست صیاد روزگار آهو صفت می‌دوم و خود را به آغوشی می‌اندازم، مهربانتر از آغوش مادر و از آنجا بوی خدا می‌آید، بوی علی، بوی زهرا، بوی حسن و بوی سیب و بوی حبیبم حسین؛ که آنجا فرشته صفتی به جسم خالیم روحی تازه بخشد؛ که کوله بار دردهایم را لحظه‌ای بر زمین بگذارم و نفسی تازه کنم.
 

 *****دلنوشته درمورد امام رضا (ع) *****

 

رضا جان از بچگی با کرمت آشنایم.آن زمانیکه پدر مرا بلند می کرد و روی شانه اش می نشاند تا بوسه بر صدفی بزنم که دردانه مروارید جسمت در آن آرمیده، و من با تمام شور و شوقم بوسه ای معصومانه بر ضریحت می زدم.رضا جان پاک،ساده،عاشقانه می گویم:با آمدنت روی تمام آبرومندان عشق را سفید کردی و با رفتنت دیدگان عشق تاریک و سرد شده.

لطف اما رضا(ع) به زوارشان

 لطف اما رضا(ع) به زوارشان

 

 

فرزند آیت الله نخودکی این واقعه را چنین بیان میکند؛«سالها پیش پدرم فرموده بودند:وقتی مصمم شدم که به نجف اشرف رحل اقامت افکنم، لیکن در آن هنگام که در یکی از اطاقهای صحن عتیق رضوی در مشهد، به ریاضتی سرگرم بودم، در حال ذکر و مراقبه، دیدم که درهای صحن مطهر عتیق بسته شد و ندا بر آمد که حضرت رضا سلام الله علیه اراده فرموده اند که از زوار خویش سان ببینند.پس از آن، در محلی جنب ایوان عباسی، در همین نقطه که اکنون مدفن پدرم می باشد، کرسی نهادند و حضرت بر آن استقرار یافتند و به فرمان آن حضرت درب شرقی و غربی صحن عتیق گشوده شد، تا زوّار از در شرقی وارد و از در غربی خارج گردند. در آن زمان دیدم که پهنه صحن مالا مال از گروهی شد که برخی به صورت حیوانات مختلف بودند و از پیشاپیش حضرتش می گذشتند و امام علیه السلام دست ولایت و نوازش بر سر همه آن زوار حتی آنها که به صور غیر انسانی بودند، می کشیدند و اظهار مرحمت می فرمودند.پس از آن سیر و شهود معنوی و مشاهده آن رأفت عام از امام علیه السلام، بر آن شدم که در مشهد سکونت گزینم و چشم امید به الطاف و عنایات آن حضرت بدوزم. »پدرم، پس از ذکراین واقعه، محل استقرار کرسی امام علیه السلام را برای مدفن خود، پیش بینی و وصیت فرمودند و بالاخره به خواست خدا، قبل از اذان صبح دوشنبه، در همان نقطه مبارک مدفون شدند.

 

 

 

زندگینامه حضرت ایوب (ع) و صبرش در بزرگترین آزمون های الهی

 زندگینامه حضرت ایوب (ع) و صبرش در بزرگترین آزمون های الهی

 

صبر و بردباری‌ حضرت ایوب (ع) در مقابل‌ بلایا شهرت‌ بسیار دارد

 

نام حضرت ایوب (ع) پیامبر در آیات ۱۶۳ سوره نساء، ۸۴ سوره انعام، ۸۳ سوره انبیاء، و ۴۱ سوره «ص» آمده است. بعضی گفته اند؛ مدت عمر حضرت ایوب (ع)  ۹۳ سال بوده است.

زندگینامه حضرت ایوب (ع)

نام و نسب حضرت ایوب( علیه السلام)
ایوب مردى بود از اهل روم و هو أیوب بن أموص بن رازخ بن روم بن عیص بن اسحاق بن ابراهیم علیه السلام و مادر او از فرزندان لوط بود و خداى تعالى او را برگزید و پیغمبرى داد.
حضرت ایوب (ع) از نوادگان حضرت اسحاق (علیه السلام) و نوه حضرت ابراهیم( علیه السلام) است.

حضرت ایوب (ع) در اسلام
نام ایوب پیامبر در آیات ۱۶۳ سوره نساء، ۸۴ سوره انعام، ۸۳ سوره انبیاء، و ۴۱ سوره «ص» آمده است. قرآن حضرت ایوب (ع) را از نسل نوح می داند. داستان قرآنی ایوب شبیه داستان عهد عتیق است و شیطان پس از این که می شنود ایوب درستکارترین شخص در نسل خویش است از خدا اجازه می گیرد تا بلاهای گوناگون بر سر وی آورد. قرآن اشاره میکند که ایوب برای مدت زیادی تحت فشار قرار می گیرد اما اشاره میکند که ایوب هیچگاه ایمان خود را به خداوند از دست نداد.

حسد شیطان به حضرت ایوب (علیه السلام)
همه چیز از حسادت ابلیس به زندگی حضرت ایوب آغاز شد. وی به خدا گفت:چنانچه ایوب شکر نعمت هایت را به جا می آورد بدین دلیل است که زندگی مرفه و وسیعی به وی داده ای ولی مطمئن باش که درصورتی که نعمت های دنیوی را از وی بگیری هرگز شکرگزار تو نخواهد بود. اینگونه بود که امتحان الهی برای حضرت ایوب (ع) آغاز شد.

خدا به ابلیس اجازه داد که به سراغ حضرت ایوب (ع) برود و دارایی و فرزندان وی را یکی بعد از دیگری نابود کند. ابلیس این کار را کرد ولی در کمال حیرت مشاهده کرد که ایوب هم چنان سپاسگزاری می کند. ابلیس از خدا اذن خواست تا کشاورزی و دامداری ایوب را از بین ببرد و خدا هم به وی اجازه داد. ولی مشاهده کرد که باز هم حضرت ایوب فاصله بسیاری با یک انسان ناسپاس داشت. در پایان ابلیس از خدا اجازه گرفت تا بر بدن ایوب مسلط شود و وی را مریض کند ولی بیماری هم سبب نشد که ایوب از خدا رو برگرداند.

خوابیدن در خیال آغوش مادر

خوابیدن در خیال آغوش مادر

این عکس تکان دهنده توسط یک عکاس عراقی در یک یتیم خانه گرفته شده است. این دختر کوچک هرگز مادر خود را ندیده است… بنابراین روی زمین نقشی از مادر ترسیم کرده و در آغوش آن آرام گرفته است.

 شکرگذار آنچه دارید باشید و قدر آنرا تا وقتی که از شما گرفته نشده است بدانید زیرا وقتی می فهمید که دیگر دیر شده است.

 

الهم عجل لولیک الفرج.آمین

 

چه کسانی حرم اباعبدالله الحسین(ع) را در طول تاریخ تخریب کردند امام حسین

چه کسانی حرم اباعبدالله الحسین(ع) را در طول تاریخ تخریب کردند

 

 

(بسم الله الرحمن الرحیم)

او گروهی از یهودیان را جمع کرد و قبر مطهر را با خاک یکسان نمود و زیر آب برد سپس با گذاشتن نگهبانان در راههای ورودی دستور داد هر زائری را در مسیر یافتند دستگیر کرده یا وی را کشته یا به شدت تنبیه کنند.

"ان لِلّه بقاعاً یحب ان یدعی فیها فیستجیب لمن دعاه و الحیر منها". (1)

امام هادی(ع):«همانا برای خداوند سرزمین‌هایی است که دوست دارد در آن عبادت شود و حائر الحسین(ع) یکی از آن سرزمین‌هاست.»(2)

مقصود از «حائر» قبر حسین بن علی(ع) است، و وقتی «حیر» بگویند مقصود کربلاست.(3)

*کیفیت تدفین شهدای کربلا

امام رضا(ع):«آن کسی که به علی بن حسین(ع) امکان داد به کربلا برود و کار پدرش را برعهده بگیرد به صاحب این امر نیز امکان می دهد که به بغداد برود و کار پدرش(موسی بن جعفر(ع)) را عهده دار گردد.» (4)

آنگاه که امام سجاد(ع) در روز سیزدهم محرم سال 61 ق در اسارت زندان ابن زیاد در کوفه بودند، به اذن الهی در کربلا حاضر شدند و بنی اسد را دیدند که کنار کشتگان گرد آمده و سرگردانند، نمیدانند چه کنند و کشتهها را نمیشناسند زیرا سپاه دشمن بین بدنها و سرهای مقدس جدایی انداخته بود. امام (ع) به آنان خبر داد که برای دفن این اجساد پاک آمده است. آنان را با نام و مشخصات معرفی کرد و هاشمیان را از دیگران شناساندند. ناله و شیون برخاست و اشکها جاری شد و زنان بنی اسد مو پریشان کردند و سیلی به صورت زدند و بلند گریه کردند. به محل قبر آمد، کمی از خاکها را کنار زد. قبر حاضر و آماده و صندوقی شکافته آشکار شد. حضرت دستان خود را زیر کمر امام حسین(ع) گشود و گفت: بسم الله و بالله وعلى ملّه رسول الله، صدق الله و رسوله، ماشاء ولا حول ولا قوة إلاّ بالله العظیم. امام به تنهایی بیآنکه بنی اسد در این کار همراهیاش کنند پیکر مطهر را وارد قبر کرد و به آنان گفت: همراه من کسی هست که یاری میکند. چون او را در قبر نهاد، صورت بر آن رگهای بریده نهاد و فرمود: «خوشا سرزمینی که پیکر پاک تو را در بر گرفت. دنیا پس از تو تاریک است و آخرت با فروغ جمالت روشن است. بعد از تو شب هایمان سخت و حزن هایمان طولانی است، تا آنکه خداوند برای خاندان تو سرای آخرت را برگزیند که تو در آنی. سلام و رحمت و برکات الهی بر تو باد از من، ای فرزند رسول خدا.»

چرا می گویند «شراب خوار تا چهل روز نماز ندارد»؟

چرا می گویند «شراب خوار تا چهل روز نماز ندارد»؟ 
 

 

 

حکم حرام بودن شراب در برخى آیات قرآن کریم و فرمایشات معصومین(ع) وارد شده و در حرمت آن هیچ تردیدى نیست.[1] از جمله آثار مخرب شراب، تأثیر آن بر سایر اعمال و آداب دینى است از جمله در حدیثى مى‏ خوانیم:« لَا تُقْبَلُ صَلَاةُ شَارِبِ الْخَمْرِ أَرْبَعِینَ یَوْماً إِلَّا أَنْ یَتُوبَ»[2]؛«شخصى که شراب بنوشد تا 40 شبانه‏ روز نمازهایش قبول واقع نمى‏ شود مگر از این گناه کبیره توبه کند». و منظور کسانی که می گویند شراب خوار نماز ندارد نیز همین است. یعنی تا چهل روز نماز چنین فردی مورد قبول خداوند قرار نمی گیرد و به کار بردن چنین تعبیری به این معنا نیست که نماز بر او واجب نبوده و یا این که نماز از گردن او ساقط می شود و این حرف بهانه ای برای ترک نماز گردد، بلکه اگر کسی مرتکب خطای شراب خواری شد باید بعد از حالت مستی نمازش را به جا آورد چرا که نماز چنین فردی صحیح بوده و در هر صورت باید نماز خود را بخواند تا حداقل گرفتار عذاب ترک نماز نشود.

اما این که چرا تا چهل روز نماز شراب خوار مورد قبول خداوند قرار نمی گیرد؟ هر چند ممکن است در ظاهر این امر عجیب به نظر برسد ولى با بررسی حکمت و اسرار نماز معلوم می شود بین جسم و روح نمازگزار ارتباط تنگاتنگى هست چرا که نماز وسیله ارتقاء روحى و معنوى، عامل تقرب به ذات اقدس اله و... است. و از آن جا که اولین و مهم ترین اثر تخریبى شراب متوجه روح و جان آدمى است و نیز چون حقیقت انسان را روح او تشکیل مى ‏دهد لذا تأثیر سوء شراب، فاحش ‏تر و عظیم ‏تر از آن است که به نظر برسد. از همین رو وقتی گفته مى‏ شود نماز چنین فردى پذیرفته نیست،

وقایع اتفاق افتاده در اربعین

وقایع اتفاق افتاده در اربعین

 

 

در این نوشتار تنها به سه واقعه مشهور مرتبط با قیام حسینی در اولین اربعین شهادت سیدالشهداء اشاره می شود و به وقایع دیگر که طبیعتا در آن زمان رخ داده است عنایتی ندارد.

1. نخستین زیارت قبر امام حسین علیه السلام  توسط جابربن عبدالله انصاری
بشارة المصطفى: از اعمش، از عطیه عوفى روایت شده که گفت: با جابر بن عبد اللَّه انصارى، جهت زیارت قبر حضرت حسین‏ بن على علیه السّلام، راه افتادیم وقتى به کربلا رسیدیم، جابر به کنار آب فرات رفت، و در آن غسل کرد، سپس پارچه‏ اى را به کمر بست و دیگرى را به دوش انداخت [و خود را به هیأت زائران خانه خدا در آورد] آنگاه خود را با عطرى خوشبو کرد. و قدمى بر نداشت مگر اینکه خدا را یاد کرد تا به قبر نزدیک شد [جابر در آن ایام نابینا شده بود و جایى را نمى‏دید لذا] به من گفت: یاریم کن تا قبر حضرتش را لمس کنم، من او را یارى کردم، روى قبر افتاد و بیهوش شد، آبى به سر و صورتش زدم تا به حال آمد و سه بار صدا زد: یا حسین، و سپس گفت: دوستى، جواب دوستش را نمى ‏دهد، سپس گفت: و چگونه مى‏ توانى جواب بدهى، و حال آنکه رگهاى گردنت بریده شده، و بین بدن و سرت جدایى افتاده است.

 

اسرار اربعین و تقدس عدد چهل

اسرار اربعین و تقدس عدد چهل
 

 

 

اربعین، سرّی از اسرار خدای تعالی است که هیچ یک از علمای ربّانی به این سرّ‌ ربّانی نرسیده اند، خداوند عزیز قدیر در قرآن کریم فرموده است: (وَ واعَدْنا مُوسی اَربَعینَ لَیْلةً) و آنگاه که با موسی چهل شب قرار گذاشتیم. (سوره بقره 51)

 یکی از تعبیرهای رایج عددی‌، تعبیرعدد چهل می باشد که در بسیاری از موارد به کار رفته است‌. یک نمونه، آن که سن‌ رسول خدا (ص) در زمان مبعوث شدن‌، چهل بوده است‌. گفته شده که عدد چهل در سن انسانها، نشانه بلوغ و رشد فکری است‌. گفتنی است که برخی از انبیاء در سنین کودکی به نبوّت رسیده‌اند.

از ابن عباس(گویا به نقل از پیامبر) نقل شده که اگر کسی چهل ساله شد و خیرش بر شرش غلبه نکرد، آماده رفتن به جهنم باشد.آداب و اخلاق در اسلام - مسعود بن عیسی ورام ص35.

در نقلی آمده است‌ که‌، مردمان طالب دنیایند تا چهل سالشان شود. پس از آن در پی آخرت خواهند رفت‌ .

زیارت اربعین وفضایل و ثواب خواندن‌ آن

زیارت اربعین وفضایل و ثواب خواندن‌ آن

 

 

اربعین، چهلمین روز شهادت امام حسین علیه السلام است که جان خود و یارانش را فدای دین کرد. ازآنجا که گرامیداشت ‏خاطره شهید و احیاء اربعین وی، زنده نگهداشتن‏ نام و یاد و راه اوست و زیارت، یکی از راههای یاد و احیاء خاطره است، زیارت‏ امام حسین‏«ع‏» به ویژه در روز بیستم ماه صفر که اربعین آن حضرت است، فضیلت بسیاردارد.

زیارت اربعین که در این روز مستحب است، در کتب ادعیه آمده است ‏و به اینگونه شروع می‏شود: «السلام علی ولی الله و حبیبه...» که این متن،از طریق ‏صفوان جمال از امام صادق‏«ع‏» روایت‏ شده است.
 
زیارت دیگر آن است که جابربن‏ عبدالله انصاری دراین روز خوانده است و متن زیارت به عنوان زیارتنامه آن امام در نیمه ‏ماه رجب نقل شده و با جمله‏«السلام علیکم یا آل الله...» شروع می‏شود.(2)