فضایل نماز صبح در کلام ائمه اطهار

  فضایل نماز صبح در کلام ائمه اطهار

نماز صبح مشهود ملائک است

 

در روایات اسلامی آمده که: نماز صبح از میان نمازها این امتیاز دارد که ملائکه شب و ملائکه روز آن را مشاهده می کنند.زیرا نماز صبح اگر در اول وقت خود انجام شود دقیقاً در لحظه ای انجام شده است که ملائکه شب جای خود را به ملائکه روز می دهند. و هر دو گروه از فرشتگان شاهد اقامه آن خواهند بود، بنابراین نماز صبح که در اول وقت خوانده شود در دو پرونده ثبت می شود.

رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: 

«لان اصلی الصبح فی جماعة احب الیَّ من ان اصلّی لیلتی حتی اصبح»

اگر نماز صبح را به جماعت بخوانم، در نظرم محبوب تر از عبادت و شب زنده داری تا صبح است.

 

امام علی (علیه السلام) فرمود:

«من صلی الفجر فی جماعة رفعت فی صلاة الابرار و کتب یومئذ فی وفد المتقین»

کسی که نماز صبح را به جماعت بخواند، نمازش در میان نماز نیکان بالا برده می شود و آن روز [نامش] در جرگه پارسایان نوشته شود.

 

براهین اثبات عدل الهی

براهین اثبات عدل الهی

 

عدالت الهی

 

خداوند صفات بسیار زیادی دارد اما میان آن‌ها تنها صفت عدل است که به عنوان یکی از اصول دین و یا بهتر بگویم یکی از اصول مذهب شیعه به شمار می رود و اهمیت بسیار زیادی دارد. اگر عدل الهی خوب بیان شود بسیاری از شبهاتی که در بحث توحید و خداشناسی مطرح می گردد کاملا بر طرف می شود زیرا اکثر این شبهات به عدل خدا بازگشت دارند.

عدالت خداوند

یکی از مسائل محوری و مهم در کلام ادیان الهی، اصل عدل و حکمت است که زیر بنای بسیاری از مسائل کلامی بشمار می‏رود و در ابواب مختلف به آن استناد می‏شود.

 

جامعترین تعریف عدل الهی عبارت است از اینکه:

تمامی کارهای خدا حسن و نیکو است و از هر کار قبیح و ظلمی به دور است و هر کار نیکو و پسندیده را که به مقتضای حکمت لازم است ترک نمی کند. و در مقابل این صفت ظلم و تبعیض وجود دارد.

 

امام علی(ع)هم در تعریف عدل می فرمایند: «عدل یعنی هر چیزی را در جای خودش قرار دادن یا هر کاری را به نحو شایسته انجام دادن است».

 

آیا عدالت با تساوی یکسان است؟

گاهی تصور می شود، عدالت با تساوی یکسان است! در حالی که اگر چه در بعضی مصادیق عدالت در تساوی است، اما همیشه این گونه نیست.. تساوی در استعدادها و توانایی های افراد، مطلبی خلاف حکمت خدای متعال است و حکمت ایجاب می کند که بین افراد اختلاف هایی وجود داشته باشد چرا که انسان موجودی اجتماعی است و با زندگی در اجتماع،  استعدادهای متفاوت و مختلف در کنار یکدیگر جمع شده و نیازهای جامعه بشری را مرتفع کنند.

ثواب زیارت امام حسین ع به قصد تقرب به خدا

ثواب زیارت امام حسین ع به قصد تقرب به خدا

 

امام صادق (علیه السلام) فرمودند:پدرم ازیکی از دوستانش سؤال کرده بود مقصودت زیارت قبر امام حسین (علیه السلام) است چیست و چه کسى را با این زیارت اراده مى نمائى ؟ یعنى : با این زیارت قصد تقرّب به چه کسى را دارى ؟

عرض کرد: مراد و مقصودم خداوند تبارک و تعالى است ، یعنى قصدم تقرّب به خدا مى باشد .

حضرت فرمودند: کسى که بدنبال زیارت یک نماز بخواند و با این نماز قصد تقرّب خدا را داشته باشد، در روزى که خدا را ملاقات مى کند بر او نورى احاطه مى کند که تمام اشیائى که او را مى بینند فقط نور مشاهده مى نمایند و خداوند متعال زوّار قبر مطهّر امام حسین (علیه السلام) را مورد اکرام قرار مى دهد و آتش جهنّم را از رسیدن به آنها باز مى دارد.

و زائر در نزد حوض کوثر مقامى بسیار مرتفع و مرتبه اى لایتناهى دارد و امیرالمؤمنین (علیه السلام) که در کنار حوض ایستاده اند با او مصافحه کرده و وى را از آب سیراب مى فرماید و احدى در وارد شدن بر حوض بر وى سبقت نمى گیرد مگر پس از او و سیراب شدن او، و پس از سیراب گشتن به جایگاهش ‍ در بهشت برگشته و در حالى که فرشته اى از جانب امیرالمؤمنین (علیه السلام) با او بوده که به صراط امر مى کند براى وى پائین بیاید و با او مدارا کرده تا از روى آن بگذرد

و به آتش جهنّم فرمان مى دهد که حرارت و سوزشش را به او نرساند تا وى از آن گذر کند. و نیز با او فرستاده اى است که امیرالمؤمنین (علیه السلام) آن را فرستاده اند تا به بهشت وارد شود

احادیثی از پیامبر اکرم (ص) درباره حقوق حیوانات

  احادیثی از پیامبر اکرم (ص) درباره حقوق حیوانات 

 

احادیثی گهربار درباره حقوق حیوانات

1- رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله: أینَ صاحِبُها ؟ مُروهُ فلْیَسْتعِدَّ غَدا للخُصومَةِ . (1)
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله فرمود: صاحب او کجاست ؟ به او بگویید خودش را براى شکایت [این شتر در قیامت] آماده کند.

 

2- عنه صلى الله علیه و آله: إنّ اللّه َ یُحِبُّ الرِّفْقَ و یُعینُ علَیهِ، فإذا رَکِبْتُمُ الدَّوابَّ العُجْفَ فأنْزِلوها مَنازِلَها ، فإنْ کانتِ الأرضُ مُجْدِبَةً فانْجوا عَنها ، و إنْ کانتْ مُخْصِبةً فأنْزِلُوها مَنازِلَها . (2)

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: خداوند ملایمت و مدارا کردن را دوست دارد و بر انجام آن کمک مى کند. پس، هرگاه چارپایان لاغر را سوار شدید، آنها را در منزلهایشان فرود آورید . اگر زمین خشک و بى گیاه بود با شتاب از آن بگذرید و اگر سرسبز و پر علف بود، آنها را در آن جا استراحت دهید.

3- عنه صلى الله علیه و آله: ارْکَبوا هذهِ الدَّوابَّ سالِمَةً و اتَّدِعُوها سالِمَةً ، و لا تَتَّخِذوها کَراسِیَّ لأحادیثِکُم فی الطُّرُقِ و الأسْواقِ ، فَرُبَّ مَرْکوبَةٍ خَیرٌ مِن راکِبِها و أکْثَرُ ذِکْرا للّه ِ تبارکَ و تعالى مِنهُ . (3)

 پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: چارپایان سالم را سوار شوید و آنها را سالم نگه دارید و آنها را کرسى خطابه و صحبتهاى خود در کوچه ها و بازارها نکنید؛ زیرا بسا مرکوبى که از سوارش بهتر و بیشتر از او به یاد خداوند تبارک و تعالى باشد.

 

تاثیر یاد خدا و بی رغبتی به دنیا در رسیدن به آرامش

  تاثیر یاد خدا و بی رغبتی به دنیا در رسیدن به آرامش

ذکر و یاد خدا  یکی از بهترین و مؤثرترین روشها برای رهایی از ترس و نگرانی است

 

تاثیریاد خدا و بی رغبتی به دنیا در رسیدن به آرامش
ما با یاد خدا و توجه به وجود مقدس الهی، خود را به منبعی متصل می کنیم که از هر قدرتی بالاتر و برتر است. لذا ترس از هر قدرت دیگری معنی پیدا نمی کند، خود را به منبعی متصل می کنیم که توانایی حل هر مشکلی و شفای هر دردی و باز کردن هر گره ای را دارد.

ذکر و یاد خدا و به تعبیر بهتر توجه به خداوند متعال، یکی از بهترین و مؤثرترین روشها برای رهایی از ترس و نگرانی و دغدغه و اضطراب و متقابلاً کسب طمأنینه و آرامش روحی و حتی جسمانی است. قرآن کریم می فرماید: «... أَلا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» یعنی «آگاه شوید که تنها یاد خدا آرام بخش دلهاست».

براستی چرا روح و روان آدمی با یاد و نام خدا آرامش می گیرد؟

پاسخ روشن است. ما با یاد خدا و توجه به وجود مقدس الهی، خود را به منبعی متصل می کنیم که از هر قدرتی بالاتر و برتر است. لذا ترس از هر قدرت دیگری معنی پیدا نمی کند، خود را به منبعی متصل می کنیم که توانایی حل هر مشکلی و شفای هر دردی و باز کردن هر گره ای را دارد. پس یأس و ناامیدی و احساس ضعف و شکست در زندگی، دیگر مفهوم خود را از دست می دهد. با توجه به خدا، خود را به منبعی وصل می کنیم که از همه چیز و همه کس و هر راز و رمزی آگاهی مطلق و کامل دارد، پس دیگر غصه نمی خوریم که کسی درد ما را نمی فهمد، یا راز خود را به که بگوییم که بتواند ما را کمک کند.

العجل مولاجان.

العجل مولاجان.

سلام آقا جان.

چشم عالم به دقایق نگران.

کوچه هامنتظرت.

پس چرا دیر آقا؟
ای که جانم به فدای خاک کف نعلین شما،

العجل مولاجان.

اندکی تندتر قدم بردارید!

 

باز بربندید عهدی تازه را

باز بربندید عهدی تازه را

جمعه ای شدعهدهابازشکست...............نه دوصدعهدهزارعهدشکست

گفت مهدی با دوچشمانی نمین..............العجل مولا بیایعنی همین؟

ما زیاران چشم یاری داشتیم.............پس چه شدعهدی که بامن داشتید؟

بازگویید خیل یاران را چه شد؟.................انتظار اهل ایمان را چه شد؟

کاش قدری هم هوایم داشتید.................حرمت سوگند و عهدم داشتید

باز بربندید عهدی تازه را.........................نشکنید این عهدهای تازه را

دل ببرید ازهوی وازهوس........................گوش نسپاریدبه هربانگ وجرس

غیبت من غربت آل نبیست.....................چشم بر راه شما شخص نبیست

غربت من،غیبت من تاکجا؟.....................این همه سستی برای دین چرا؟

مؤمنان دین خدا یاری کنید.....................بهرتعجیل فرج کاری کنید

الهم عجل لولیک الفرج.آمین

شعر:محسن حسینی

 

هشتم شوال سالروز تخریب حرم بقیع بر دلدادگان حریم ولایت تسلیت باد

هشتم شوال سالروز تخریب حرم بقیع بر دلدادگان حریم ولایت تسلیت باد

بقیع، نام سرزمینی است در مدینه که به دستور رسول خدا (صلی‌الله علیه وآله وسلم) به قبرستانی برای مسلمانان تبدیل‌شد و نخستین کسی که در آنجا به توصیه رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) دفن‌شد، «عثمان بن مظعون»، از دوستان نزدیک پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) و امیرالمؤمنین حضرت علی (علیه‌السلام) بود؛ کسی که حضرت علی (علیه‌السلام) در سخنان خود او را بسیار یاد‌می‌کرد و از روی علاقه‌اش به وی، نام یکی از فرزندانش را عثمان نهاد.

بقیع، قبرستانی است مورد احترام همه‌‌ فرقه‌های اسلامی و اکنون در چند قدمی حرم پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) قراردارد؛ رسول خدا برخی از شهدای احد و نیز فرزندش «ابراهیم» را در آنجا دفن‌کرد و به این ترتیب بر قداست آن افزود. بعدها عثمان بن‌عفان در قبرستان یهودی‌های مدینه به اسم «حس کوکب» دفن‌شد، اما معاویه بقیع را به‌قدری گسترده‌ساخت که قبر عثمان در بقیع قرار‌گیرد.

برترین جاى بهشت کجاست؟



برترین جاى بهشت کجاست؟ 

 

بهشت صد درجه است که ما بین هر دو درجه آن به قدر ما بین آسمان و زمین است

 

سوره کهف، آیه 107: « إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ کانَتْ لَهُمْ جَنَّاتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلًا»؛ [کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام داده اند منزلشان جنات فردوس است.

 

 به کلمه «فردوس» هم ضمیر مذکر برمى ‌گردد و هم مؤنث و به طورى که گفته شده کلمه ‌اى رومى به معناى «بستان» است و بعضى هم گفته ‌اند کلمه ‌اى است سریانى به معناى تاکستان و اصل آن «فرداس» بوده، و بعضى دیگر گفته‌ اند کلمه ‌اى سریانى و به معناى باغ انگور است. و برخی آن را کلمه ‌اى حبشى و عده ای نیز عربى می دانند و به معناى باغ پر درختى است که بیشتر درختانش انگور باشد. بعضى خواسته‌ اند از اینکه‌ «جَنَّاتُ الْفِرْدَوْسِ» را «نزل» خوانده - آن چنان که در آیه 102 همین سوره، جهنم را براى کافران نزل خوانده - استفاده کنند که در ماوراى بهشت و دوزخ، ثواب و عقاب دیگرى است که به وصف در نمى ‌آید.

مختصری از محتوای سوره مبارکه حمد

مختصری از محتوای سوره مبارکه حمد

 

سوره حمد که نام دیگرش «فاتحه الکتاب» است، هفت آیه دارد1  و تنها سوره‏اى است که بر هر مسلمانى واجب است حداقل روزانه ده بار آن را در نمازهاى شبانه روزى بخواند وگرنه نماز او باطل است. «لا صلاة الّا بفاتحه الکتاب»2 بنا به روایت جابر بن عبد اللّه انصارى از رسول اکرم(صلی لله علیه و آله): این سوره بهترین سوره‏هاى قرآن است.3

 

آیات سوره‏ ى مبارکه فاتحه، اشاراتى در باره‏ى خداوند و صفات او، مسأله معاد، شناخت و درخواست رهروى در راه حقّ و قبول حاکمیت و ربوبیّت خداوند دارد. همچنین به ادامه‏ى راه اولیاى خدا، ابراز علاقه و از گمراهان و غضب‏شدگان اعلام بیزارى و انزجار شده است. سوره‏ى حمد همانند خودقرآن مایه‏ى شفاست، هم شفاى دردهاى جسمانى و هم شفاى بیمارى‏هاى روحى.4

 

درسهاى تربیتى سوره ‏ى حمد

در تفسیر نمونه به مواردی از اثرات تربیتی سوره حمد اشاره شده است که با توجه و عمل به هرکدام از این موارد، انسان هرچه بیشتر در راه شناخت ونزدیکی به پروردگار قرار می‌گیرد:

 

1- انسان در تلاوت سوره‏ى حمد با «بِسْمِ اللَّهِ» از غیر خدا قطع امید مى‏کند.

 

2- با «رَبِّ الْعالَمِینَ» و «مالِکِ یَوْمِ الدِّینِ» احساس مى‏کند که مربوب و مملوک است و خودخواهى و غرور را کنار مى‏گذارد.

 

طلبه جوان و دختر فراری شاه عباس

طلبه جوان و دختر فراری شاه عباس

 

شب هنگام، محمد باقر -طلبه جوان- در اتاق خود مشغول مطالعه بود که به‌ناگاه دختری وارد اتاق او شد، در را بست و با انگشت به طلبه بیچاره اشاره کرد که سکوت کند و هیچ نگوید. دختر پرسید: شام چه داری؟! طلبه آن‌چه را که حاضر کرده بود آورد و سپس دختر که شاهزاده بود و به خاطر اختلاف با زنان حرمسرا خارج شده بود در گوشه‌ای از اتاق خوابید.

صبح که دختر از خواب بیدار شد و از اتاق خارج شد، مأموران، شاهزاده خانم را همراه طلبه جوان نزد شاه بردند. شاه عصبانی پرسید: چرا شب به ما اطلاع ندادی و… محمد باقر گفت: شاهزاده تهدید کرد که اگر به کسی خبر دهم مرا به دست جلاد خواهد داد. شاه دستور داد که تحقیق شود که آیا این جوان خطائی کرده یا نه؟ و بعد از تحقیق از محمد باقر پرسید چطور توانستی در برابر نفست مقاومت نمائی؟ محمد باقر ۱۰ انگشت خود را نشان داد و شاه دید که تمام انگشتانش سوخته و … علت را پرسید.

ذکری که حفظ کننده ی شما از آتش جهنم می‌باشد

  ذکری که حفظ کننده ی شما از آتش جهنم می‌باشد

 

 

امام صادق علیه السلام به صَباح بن سیّابِه فرمودند:

آیا می‌خواهی به تو دعایی بیاموزم که خدای متعال به برکت آن، چهره تو را از حرارتِ آتش جهنم نگه دارد ؟

صباح گوید: به حضرت عرض کردم: آری

حضرت فرمودند:

بعد از سپیده‌ دم صد مرتبه بگو :

أللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ

خداوند به برکت این ذکر، تو را از آتش جهنم حفظ خواهد کرد.

 

منبع: afkarnews.com



شخصیت امام(ره) پس از پیامبران و اولیای معصومین با هیچ شخصیت دیگر قابل قیاس نیست

شخصیت امام(ره) پس از پیامبران و اولیای معصومین با هیچ شخصیت دیگر قابل قیاس نیست

 

 * «امام خمینى» عظیم چون ستاره‌‌ى پرفروغى بر تارک انقلاب اسلامى ایران میدرخشد

در دوران معاصر هم نام درخشان «امام خمینى» عظیم چون ستاره‌‌ى پرفروغى بر تارک انقلاب اسلامى ایران میدرخشد. در این میان، صدها عالم معروف و هزاران عالم غیرمعروف نیز، امروز و دیروز، نقش‌‌آفرین حوادث اصلاحىِ بزرگ و کوچک در کشورهاى گوناگون بوده‌‌اند

02/09/ 92- بیانات در اجلاس جهانی علما و بیدارى اسلامى

* امام حکیم به معنای قرآنی‌ آن بود

امام بزرگوار ما حکیم بود. امام یک حکیم به معناى قرآنى بود. حکیم یعنى آن کسى که حقائقى را مشاهده میکند که از چشمهاى دیگران مغفولٌ‌عنه است؛ پوشیده است. کلمات او، کلماتى ممکن است ساده به نظر بیاید، اما هر چه میشکافید، مى‌بینید لایه‌ها و عمقهاى بیشترى دارد. امام اینجورى بود.

شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

 

شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

                                                     روی مه پیکر او سیر ندیدیم و برفت

گویی از صحبت ما نیک به تنگ آمده بود

                                                بار بربست و به گردش نرسیدیم و برفت

بس که ما فاتحه و حرز یمانی خواندیم

                                                وز پی اش سوره اخلاص دمیدیم و برفت

عشوه دادند که بر ما گذری خواهی کرد

                                             دیدی آخر که چنین عشوه خریدیم و برفت

شد چمان در چمن حسن و لطافت لیکن

                                                    در گلستان وصالش نچمیدیم و برفت

همچو حافظ همه شب ناله و زاری کردیم

                                                  کای دریغا به وداعش نرسیدیم و برفت

فـتح بـــاب برای آیت الله قاضی

فـتح بـــاب برای آیت الله قاضی

 

آیت الله قاضی همیشه نماز مغرب و عشاء را، در حرمین شرفین امام حسین (ع) و حضرت ابوالفضل (ع) به جا می آورد، یکبار چون به حرم حضرت ابوالفضل (ع) می رسد، با خود می اندیشد که تا به حال در مدت این چهل سال هیچ چیز از عالم معنا برایم ظهور نکرده، هر چه دارم به عنایت خدا و به برکت ثبات است.
در راه، سیّد ترک زبانی که دیوانه است، به طرف او می دود و می گوید؛ سیّد علی، سیّد علی، امروز مرجع اولیاء در تمام دنیا حضرت ابوالفضل (ع) هستند، و او آن قدر سر در گریبان است که متوجه نمی شود آن سید چه می گوید! به حرم حضرت ابوالفضل(ع) می رود. اذن دخول و زیارت و نماز زیارت می خواند و می خواهد که مشغول نماز مغرب شود.
آیت الله نجابت می گوید: «تکبیره الاحرام را که گفـت، می بیند که وضع در اطراف حرم حضرت ابوالفضل(ع) به طور کلی عوض می شود، آن گونه که نه چشمی تا به حال دیده و نه گوشی شنیده و نه به قلب بشری خطور کرده است. قرائت را کمی نگه می دارد تا وضع تخفیف یابد و بعد دوباره نماز را ادامه می دهد، مستحبات را کم می کند و نماز را سریع تر از همیشه به پایان می رساند. به حرم امام حسین(ع) نمی رود و به دنبال جایی خلوت به خانه رفـته و برای این که با اهل منزل هم برخورد نکند به پشت بام می رود. آن جا دراز می کشد و دوباره آن حال می آید و بیشتر می ماند. تا اهل منزل سینی چای را می آورد، آن حال می رود. نماز عشاء را می خواند و دوباره آن وضع بر می گردد؛ چیزی که تا به حال حتی به گفـته خودش یک ذره اش را هم ندیده است و حالا که دیده، نه می تواند در بدن بماند و نه می تواند بیرون بیاید. دوباره که شام را می آوردند، آن حال قطع می شود و نیمه شب دوباره بر می گردد و مدت بیشتری طول می کشد.» آری و بالاخره درهای آسمان برایش گشوده و فـتح باب می شود.