پروردگارا از تو می‌خواهیم

 

 

پست ثابت

 

 

 

پروردگارا از تو می‌خواهیم

نه مثل #مختار و توابین بعد از واقعه

نه مثل #حربن‌ریاحی میان واقعه

بلکه مثل #عباس(س)درمتن واقعه

و مثل #مسلم(س)پیشتاز واقعه

در رکاب کسی باشیم که به انتظارش ایستاده ایم

‌─┅═ೋ❅☫☫❅ೋ═┅─

الَّلهُمـّ؏جِّل‌لِوَلیِڪَ‌الفرَج

🌸🍃🌺🍃🌸🍃🌺🍃🌸

اللهم انا نرغب الیک فی دولةکریمه

تعز بها الاسلام و اهله

و تذل بها النفاق و اهله

و تجعلنا فیها من الدعاة الی طاعتک

و القادة الی سبیلک

و ترزقنا بها کرامة الدنیا و الاخره

خدایا به سوى تو مشتاقیم‏ براى یافتن دولت کریمه(حکومت امام زمان عج) که اسلام و اهلش را به آن عزیز گردانى،و نفاق و اهلش را به وسیله آن خوار سازى، و ما را در آن دولت از دعوت‏کنندگان به سوى طاعتت،و رهبران بسوى راهت قرار دهى وکرامت دنیا و آخرت را از برکت آن‏ روزیمان فرمایى

🌼 السلام علیک یا بقیه الله

🌼 #اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج‌_آمین

در ذکر شهادت حضرت علی اصغر (ع)

در ذکر شهادت حضرت علی اصغر (ع)

 

بازم اندر مهد دل طفل جنون

دست از قنداقه می‌آرد برون

 

مادر طبع مرا از روی ذوق

خوش درآرد شیر، در پستان شوق

 

جمله اطفال قلوب از انبساط

وقت شد کآیند بیرون از قماط

 

عشرتی از آن هوای نو کنند

از طرب، نشو و نمای نو کنند

 

واگذارند امهات طبع را

باز آباء کرام سبع را

 

باز وقت کیسه پردازی بود

ای حریف این آخرین بازی بود

 

شش جهت در نرد عشق آن پری

می کند با مهرۀ دل، ششدری

 

همتی می‌دارم از ساقی مراد

وز در میخانه می‌جویم گشاد

 

همچنین از کعبتین عشق داو

تا درین بازی نمایم کنجکاو

 

بازیی تا اندرین دفتر کنم

شرح شاه پاکبازان، سرکنم

 

لاجرم چون آن حریف پاک باز

در قمار عاشقی شد پاکباز

 

شد برون با کیسۀ پرداخته

مایه‌‌ای از جزو و از کل باخته

 

رقص رقصان، از نشاط باختن

منبسط، از کیسه را پرداختن

 

انقباضی دید در خود اندکی

در دل حق الیقین آمد شکی

 

کاین کسالت بعد حالت از چه زاد

حالت کل را کسالت از چه زاد؟

 

پس ز روی پاکبازی، جهد کرد

تا فشاند هست اگر در کیسه گرد

 

چون فشاند آن پاکبازان را، امیر

گوهری افتاد در دستش، صغیر

 

دره التاج گرامی گوهران

آن سبک در وزن و در قیمت گران

 

ارفع المقدار من کل الرفیع

الشفیع بن الشفیع بن الشفیع

 

گرمی آتش، هوای خاک ازو

آب کار انجم و افلاک ازو

 

کودکی در دامن مهرش بخواب

سه ولد با چار مام و هفت باب

 

مایۀ ایجاد، کز پر مایگی

کرده مهرش، طفل دین را دایگی

 

وه چه طفلی! ممکنات او را طفیل

دست یکسر کاینات او را به ذیل

 

گشته ارشاد از ره صدق و صفا

زیر دامان ولایش، اولیا

 

شمه‌‌ای، خلد از رخ زیبنده‌اش

آیتی، کوثر ز شکر خنده‌اش

 

اشرف اولاد آدم را، پسر

لیکن اندر رتبۀ آدم را پدر

 

از علی اکبر به صورت اصغرست

لیک در معنی علی اکبرست

 

ظاهراً از تشنگی بی تاب بود

باطناً سر چشمۀ هر آب بود

 

یافت کاندر بزم آن سلطان ناز

نیست لایق تر ازین گوهر، نیاز

 

خوش ره آوردی بد اندر وقت برد

بر سر دستش به پیش شاه برد

 

کای شه این گوهر به استسقای تست

خواهش آبش ز خاک پای تست

 

لطف بر این گوهر نایاب کن

از قبول حضرتش سیراب کن

 

این گهر از جزع‌های تابناک

ای بسا گوهر فروریزد به خاک

 

این گهر از اشک‌های پر ز خون

می‌کند الماس‌ها را، لعلگون

 

آبی ای لب تشنه، باز آری بجو

بو که آب رفته باز آری بجو

 

شرط این آبت، به زاری جستن‌ست

ور نداری، دست از وی شستن‌ست

هشت خاصیت زمین کربلا

هشت خاصیت زمین کربلا

 

 

تربت حضرت سید الشّهداء بر اساس روایات موثّق آثار فراوانى دارد، از آن جمله:

۱- طبق روایات رسیده سجده کردن بر تربت حضرت حسین علیه السلام موجب قبولى نماز است، که امام صادق علیه السلام مى فرماید:

السُّجُودُ عَلى تُربَة الحُسین علیه السلام یَخرِقُ الحُجبُ السَّبعة.

سجده کردن بر تربت امام حسین علیه السلام هفت حجاب را از (منع قبولى آن ) نماز بر مى دارد.

۲- ذکر با تسبیح تربت سیّدالشّهداء براى هر ذکر چهل حسنه در نامه اعمال مى نویسند، و حتّى بدون ذکر، تسبیح را در دست چرخاندن هر یک بیست حسنه دارد.

۳- هر گاه کام نوزاد را با تربت سیّد الشّهداء باز کنند مانند اکسیرى که مس ‍ را به طلا مبدل میسازد و وجود نوزاد را از هر پلیدى دور نموده و محبّت اهل بیت رسول خدا(ص ) را در دل او مى کارد.

۴- بر لحد یعنى قبر هر میّتى که تربت کربلا باشد از عذاب قبر رهانیده میشود.

۵- تربت کربلا بر هر درد بى درمانى شفا بخش مى باشد کما اینکه بسیار تجربه شده است و در کتب مختلف ذکر گردیده است.

۶- خاک مقتل حسین بن على علیه السلام حصن ، یعنى حصار مى باشد از هر آفات و هر گزندى ، و هر کس آن را با خود حمل نماید، محفوظ خواهد ماند.

۷- آرام بخش تلاطم موّاج دریاهاست یعنى هرگاه دریا به تلاطم آید، و چاره از همه جا قطع گردد و کمى تربت کربلا بر آن بپاشند دریا آرام میگیرد.

۸- تربت مظلوم کربلا تحفه حوریان بهشت است آن گاه که در روز قیامت ماه و خورشیدى نیست تا نور افشانى کند و ظلمات محشر همه جا را فرا مى گیرد، به دستور خداوند خاک کربلا که تربت سیّدالشّهداء علیه السلام مى باشد برداشته شده و در بالاى بهشت قرار داده مى شود

و نور عظیمى از تربت آن حضرت همه جا را روشن مى کند و همه دیدگان را خیره مى سازد کما اینکه خورشید چشم انسان را مى زند و کسى نمى تواند مستقیم به آن نگاه کند.
 

---

- کشکول النور ج ۱ ص ۱۸۶

 

 

 

 

 

خبر از بزرگترین وضع حمل دنیا در قرآن!

خبر از بزرگترین وضع حمل دنیا در قرآن!
 

 

 

بزرگترین وضع حمل دنیا در قرآن

 

شاید بزرگترین وضع حمل دنیا که همه کافران را متحیر می‌کند، در همین روزهای نزدیک اتفاق بیفتد.

 روزی خواهد آمد که زمین وضع حمل می‌کند و هر آنچه که از زمان پیدایش بشر به خود دیده است، به زبان جاری می‌سازد و به شدت می‌لرزد. کفار اهل قیامت را متعجب و حیران می‌شوند که چه به روز زمین آمده است، همه به شتاب به سوی صحرای محشر در حرکتند. گروهی که نور چهره‌شان بر طرف راست می‌افتد و آنان را به سمت دادگاه عدل الهی رهسپار می‌کند و گروهی هم که به دلیل تاریکی دلشان، چهره‌شان بی‌نور است و با التماس از پرهیزکاران می‌خواهند تا آنان را نیز با خود ببرند که در تاریکی صحرای محشر تنها نمانند و گرفتار نشوند!

روزی که شاید با این هیاهوی شهر و دیار دنیویمان کمی به فراموشی سپرده شده، در همین نزدیکی است و مشخص نیست چند لحظه دیگر تا برپایی محشر موعود باقی مانده است.

خداوند متعال در سوره مبارکه زلزله از زمین لرزه بزرگی خبر می‌دهد که با لرزش پی در پی، زمین همه آنچه که در خود پنهان داشته را نهان می‌کند .گویی زمین همچون زن بارداری هر کار خوب و بدی که انسان ها کرده‌اند را از درونش بیرون می‌ریزد و آن را آشکار می‌سازد.

آداب فرزند پروری از منظر قرآن

آداب فرزند پروری از منظر قرآن

 

اصول تربیت فرزند از منظر قرآن

 

یکی از امتیازات و ویژگی‌های قرآن مجید این است که خود یک کتاب تربیتی است و همه آیات آن به طور مستقیم و غیر مستقیم در مقام تربیت انسان در رده های مختلف سنی، از خردسال تا کهن سال است. یکی از بخش های مهم تربیت، تربیت فرزندان است که قرآن در سوره های متعدد و در ضمن بیان سرگذشت انبیا و فرزندان آنان به مسائل تربیت فرزند آگاهی داده است.

اهمیت تربیت فرزندان از نگاه قرآن

یکی از مسائل مطرح شده در اسلام، مسئله وظایف والدین در تربیت فرزندان است که در نظر قرآن جایگاه ویژه ای دارد. خداوند متعال در سوره فرقان یکی از ویژگی‌های بندگان راستین را توجه خاص به تربیت فرزند و خانواده خویش می‌داند تا آن جا که آنها برای خود در برابر آنها احساس مسئولیت فوق العاده ای می‌کنند چنان که می‌فرماید: «آنها پیوسته از درگاه خدا می خواهند و می‌گویند پروردگارا از همسران و فرزندان ما کسانی قرار ده که مایه روشنی چشم ما گردد»

 

داستان توبه عجیب جهانگیرخان !

داستان توبه عجیب جهانگیرخان !

 

 

نقل فرموده اند که حضرت آیة اللّه العظمى جهانگیر خان قشقائى (  رضوان اللّه تعالى علیه ) که یکى از عرفاى زمان خودش ‍ بود که شاگردانى مانند آیة اللّه العظمى بروجردى شهید آیة اللّه سید حسن مدرس و مرحوم ارباب اصفهانى و… مى باشد، ایشان قبلا از افراد افراطگر در معصیت بوده و در قبیله ها تار زنى مى کرده .
(گاهى مى بینم که حرف حق در بسیارى از گوشها اثر ندارد، سخنان نصیحت کنندگان بر جان بسیارى از گمراهان همچون بارش باران و تخم گیاه در شوره زار است . اما اگر دلى آماده باشد و جانى پاکیزه گردد یک سخن کوتاه نیز براى ایجاد تحول ودگرگونى درون آن کافى است ).
مرحوم آیة اللّه جهانگیر خان قشقائى یکى از انسانهایى است که چنین دل آماده اى را در سینه داشت ، در احوال زندگى او مى نویسند:

 از دوران جوانى ، تا چهل سالگى همچون سایر افراد ایل قشقائى به دامپرورى و پرورش اشتغال داشته و با تارزنى و آلات موسیقى افراد را به سوى خود جلب مى کرده ؛ در هر مجلس شادى و معصیتى که وجود داشته شرکت مى کرده  .

میثم تمار را بیشتر بشناسیم

  میثم تمار را بیشتر بشناسیم 
 

 

 

کیست میثم؟ او که در عصر سکوت

یا علی گفت و سرش بردار رفت

 

در مکتب انسان ساز و تربیت‌کننده امام علی (علیه‌السّلام) شخصیت‌های بسیار ارزنده و بزرگواری وجود دارند که هر یک از آن‌ها در طول تاریخ الگوی ارزنده برای جامعه بشری بوده‌اند. یکی از این شخصیت‌های بزرگوار که علاقه خاصی به علی (علیه‌السّلام) داشت و حضرت علی (علیه‌السّلام)نیز متقابلاً وی را بسیار دوست می‌داشت، «میثم تمار» است. حیات پربار و شهادت افتخارآمیز او برای همه انسان‌های آزاده و مسلمان درس و سرمشق و الهام است.

 

از سال‌های آغازین زندگی او اطلاعات چندانی در دست نیست محققان نوشته‌اند:

 

وی فرزند یحیی و از سرزمین «نهروان» که منطقه‌ای میان عراق و ایران است. بعضی او را ایرانی و از مردمان فارس دانسته‌اند».1

 

لقب تمار را از این جهت به میثم داده‌اند که وی در کوفه خرما فروش بود.2

 

ابن حجر عسقلانی می‌نویسد:

«میثم برده زنی از بنی اسد بود . علی (علیه‌السّلام) او را خریداری کرد و آزاد نمود ولی او به گونه ای دیگر اسیر شد ، اسیر ولای علی و محبت و عشق او .

 

پیمان شکنی تا به کجا؟!!

پیمان شکنی تا به کجا؟!!
 

 

 

«توبه» از مهم ترین آموزه های تربیتی و اخلاقی است که آثار بی شمار و ره آورد گران بها و پی آمدهای مثبت فراوانی دارد: بازیابی شخصیت؛ محبوب خدا شدن؛ تبدیل شدن سیئات به حسنات، رستگاری ابدی، افزایش روزی و... از مهم ترین آثار توبه به شمار می آید.
توبه

توبه یکی از موضوعات مهم و اساسی است که در مکتب اسلام و همه ادیان آسمانی مورد توجه قرار گرفته، و نزد اولیای الهی و عارفان دارای جایگاه ویژه است.
توبه در هر لحظه و هر آن لازم است؛ چون انسان اگرچه ممکن است به ظاهر گناهی مرتکب نشود، اما از وسوسه های شیطان و افکار متفرقه که دل را از یاد خدا غافل می کند خالی نیست، و اگر فرض شود که از آن هم در امان باشد، از غفلت و قصور در شناخت و معرفت حق تعالی و صفات و آثار او خالی نیست، و همه اینها نقصی است که بازگشت از آنها که توبه باشد را در هر حال لازم می کند؛ لذا سالکان الی الله و اولیای الهی هر آن، در حال توبه بودند.
اگرچه واژه شناسان توبه را رجوع و بازگشت از گناه معنا نموده اند، اما روشن است که این معنا در حق پیامبران و اوصیای آنها مفهوم پیدا نمی کند؛ چرا که آن بزرگواران مصون از خطا و گناهند.
در روایت آمده است: رسول خدا (صلی الله علیه و آله) روزی هفتاد بار توبه می کرد، در حالی که گناهی مرتکب نشده بود. (عده اى از علماء، الأصول الستة عشر، ص 158)

دحوالارض چه روزی است؟

 

   دحوالارض چه روزی است؟

 

 

 بیست و پنجم ذیقعده، هم زمان با دحوالارض یعنی گسترش یافتن زمین است.

 

 بیست و پنجم ذیقعده، هم زمان با دحوالارض یعنی گسترش یافتن زمین است. از امیرالمومنین ـ علیه السلام ـ روایت شده است که فرمودند:

«نخستین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در بیست وپنج ذی القعده بود. کسی که در این روز روزه بگیرد و شبش را به عبادت بایستد، عبادت صد سال را که روزش را روزه و شبش را عبادت کرده است خواهد داشت.»

همچنین در برخی از روایات این روز به عنوان روز قیام امام زمان مهدی موعود(عج) معرفی شده و خاتم المحدثین، شیخ عباس قمی (ره) روز دحوالارض را از چهار روز معروفی ذکر کرده که روزه آن ثواب هفتاد سال عبادت را دارد.

روز دحوالارض از روزهای پر برکت خدا برای بندگان سالک الی الله

در کتاب شریف «المراقبات» روایت است که امام رضا ـ علیه السلام ـ فرموده اند:
در شب بیست و پنجم ماه ذى القعده حضرت ابراهیم (ع) و حضرت عیسى (ع) متولد شده اند.
در این روز، رسول خدا ـ صلى الله علیه و آله ـ به قصد حجة الوداع از مدینه با یکصد و چهار هزار یا یکصد و بیست و چهار هزار و حضرت فاطمه (ع) و تمامى اهل بیت خود از راه شجره به مکه عزیمت نمودند. 

اعمال شب و روز بیست‌ و پنجم ذی‌القعده (دحوالارض)

 

     اعمال شب و روز بیست‌ و پنجم ذی‌القعده (دحوالارض)

 

• 

 

«دحوالارض» روزی است که بنابر روایات، زمانی که تمام روی زمین را آب فرا گرفته بود، در این روز، نخستین خشکی‌ها از زیر آب سر برآوردند و مطابق بعضی از روایات، نخستین جایی که از زیر آب بیرون آمد، خشک شد و سپس گسترش یافت، سرزمین «مکه» و به خصوص محل خانه «کعبه» بود، لذا مکه «ام القرا» یعنی مادر همه آبادی‌ها نام گرفت.

 طبق روایتی از امام رضا (ع) بیست‌وپنجم ماه ذی‌القعده، روز «دحوالارض» است که برای این روز و شب ، اعمالی نقل شده که به شرح زیر است:

الف) در روایتی از امیر مومنان (ع) نقل شده است «اول رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در روز بیست و پنجم ذی القعده بوده است؛ بنابراین اگر کسی آن روز را روزه بگیرد و آن شب را به عبادت بپردازد، پاداش عبادت یک صد سال را دارد».

همچنین فرموده‌اند: ‌ در آن روز اگر گروهی به ذکر خدا بپردازند، خداوند حاجتشان را پیش از آنکه متفرق شوند برآورده سازد؛ خداوند در این روز هزار هزار رحمت نازل می‌کند که قسمتی از آن شامل کسانی است که جمع گردند و به ذکر خدا بپردازند و روزش را روزه بدارند و شب آن را عبادت کنند.

فرق بین شیعه و سنی چیست؟

فرق بین شیعه و سنی چیست؟
 

 

 

در رابطه با اختلافات موجود بین شیعه و سنی در مورد نماز توجه به چند نکته لازم است:

 

 اولاً: اختلاف بین شیعه و سنی در نماز تنها در جزئیات است والا در کلیات با هم مشترکند.

ثانیاً: ریشه اساسی اختلاف آن است که اهل تسنن به سیره خلفا روی آورده، و حتی اجتهادات آنان در برابر نصوص دینی را حجت می‏دانند، لذا حتی در مواردی که سیره خلفا برخلاف ظاهر قرآن یا سنّت پیامبر(ص) باشد، به آن عمل می‏کنند.
 
هم‏چنین در این زمینه از فقیهانی غیراز اهل بیت(ع) نیز تبعیت می‏کنند. ولی شیعیان در فقه و نیز اصول اعتقادی خود پیرو مکتب اهل بیت(ع) می‏باشند همین امر موجب آن گردیده که تفاوت‏های عملی نیز در احکام بروز نماید.گفتنی است که پس از پیامبر اکرم‏(ص) افراد زیادی به عنوان صحابه و یا تابعین، از آن حضرت نقل حدیث می‏کردند. این نقل‏ها سرآغاز شکل گیری فقه و مکاتب فقهی بوده است.

آیا امام زمان (عج) ازدواج کرده است؟

آیا امام زمان (عج) ازدواج کرده است؟
 

 

 

 اختلاف نظرهای بسیار در باره ازدواج امام زمان (عج) وجود دارد

 

ازدواج امام زمان
 اختلاف نظرهای بسیار در باره ازدواج امام زمان (عج) وجود دارد که برخی حضرت مهدی موعود را دارای همسر و فرزند می دانند و عده ای دیگر آن را تکذیب می کنند.

یکی از بحث هایی که پیرامون مهدویت در میان شیعیان به و جود می آید مسئله همسر امام زمان و فرزندان امام زمان (عج) است، به راستی آیا امام زمان ازدواج کرده؟ . که احیاناً در اذهان برخی از آنها ابهاماتی وجود دارد که با جواب های ضد و نقیضی در مورد کیفیت زندگی و اولادهای آن حضرت روبه رو می شوند.ازدواج امام زمان اساساً غیبت طولانی آن حضرت از نگاه زندگانی شخصی و خصوصی وی این سؤال را بوجود میآورد که آیا در این مدّت، حضرت مهدی(علیه السلام)ازدواج کرده است یا خیر؟

برخی این سؤال را به صورت اشکال مطرح کرده و میگویند:اگر ازدواج کرده و همسر دارد، لازمهاش داشتن فرزند است، و لازمه این نیز فاش شدن اسرار و شناسایی آن حضرت است، که با حکمت و فلسفه غیبت منافات دارد.

و اگر ازدواج نکرده است، پس به سنّت رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم) و به امر شرعی مستحب عمل نکرده است، که اینهم با مقام و شأن آن حضرت نمیسازد، زیرا وی رهبر دینی مردم است و در عمل به مستحبات همچون واجبات، باید پیشقدم باشد، و فرضِ وجود امامی که مستحب مؤکّد شرعی را ترک کند، و در واقع عمل مکروهی را انجام دهد بسیار مشکل، و جای استبعاد دارد.

چرا ۲۳ ذی القعده را روز زیارتی مخصوص امام رضا (ع) می‌نامند؟

 

 

   چرا ۲۳ ذی القعده را روز زیارتی مخصوص امام رضا (ع) می‌نامند؟

 

امروز 23 ذی القعده روزی بسیار شریف، روز زیارتی مخصوص امام رضا علیه السلام و زیارت آن حضرت از دور و نزدیک سنت است.
مرحوم شیخ عباس قمی در وقایع الایام و مفاتیح الجنان در فضیلت ماه ذی القعده و به خصوص روز زیارتی امام رضا علیه السلام می نویسد:
بدان که این ماه اول ماههای حرام است که حق تعالی در قرآن مجید ذکر فرموده و آنها ذی القعده و ذی الحجه، محرم و رجب است که در اسلام معظم و مکرم بوده اند و سید ابن طاووس روایتی نقل کرده که ذی القعده محل اجابت دعاست در وقت شدت و در روز یکشنبه این ماه نمازی با فضیلت بسیار از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم روایت کرده که مجملش آن است که هر که آنرا به جا آورد توبه اش مقبول و گناهش آمرزیده شود و خصماء او در روز قیامت از او راضی شوند و با ایمان بمیرد و دینش گرفته نشود و قبرش گشاده و نورانی گردد و والدینش از او راضی گردند و مغفرت شامل حال والدین او و ذریه او گردد و توسعه رزق پیدا کند و ملک الموت با او در وقت مردن مدارا کند و به آسانی جان او بیرون شود.

روایت شده که هر که در یکی از ماههای حرام سه روز متوالی که پنجشنبه و جمعه و شنبه باشد روزه بگیرد ثواب 900 سال عبادت برای او نوشته شود.

پنج کلید استجابت دعا

پنج کلید استجابت دعا
 

 

 

بر اساس آموزه های روایی و قرآنی هدف از خلقت انسان عبودیت و بندگی حق تعالی معرفی شده است: «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِیَعْبُدُونِ»[ذاریات، آیه 56] از طرفی مغز عبادت و بندگی نیز دعا کردن معرفی شدن است: «الدُّعَاءُ مُخُّ الْعِبَادَة؛[1] دعا مغز عبادت است» حال سوال این است با توجه به اهمیت این موضوع، دعا چه جایگاهی در زندگی انسان دارد، و آداب دعا کردن چیست؟ جواب این سؤال را با تأمل در دعای ابو حمزه ثمالی خواهیم داد.

 

 

 

کمی هم با خدا خلوت کنیم

وقتی در زندگی و دنیای ماشینی رو به پیشرفت امروزی دقت و تأمل می شود، گویی دیگر کسی وقت خالی برای ارتباط با خدا ندارد، هر چیزی و هر کاری در اولویت برنامه ی انسان قرار دارد، جز ارتباط شیرین با خالق هستی؛ واقعیت تلخی که هویت اصلی انسان را به تاراج برده است، به گونه ای که انسان را به یک خود فراموشی مزمن و خطرناک گرفتار کرده و جامعه انسانی را در یک بحران هویت قرار داده است. «وَ لا تَکُونُوا کَالَّذینَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْساهُمْ أَنْفُسَهُمْ أُولئِکَ هُمُ الْفاسِقُونَ؛[حشر، آیه19] و همچون کسانى نباشید که خدا را فراموش کردند و خدا نیز آنها را به «خود فراموشى» گرفتار کرد، آنها فاسقانند». آلکسیس کارل، روان شناس معروف می گوید: «فقدان نیایش در میان ملتی برابر با سقوط آن ملت است؛ اجتماعی که احتیاج به نیایش را در خود کشته است، معمولا از فساد و زوال مصون نخواهد ماند..» [2]

از جمله آداب و آموزه های نیایش به درگاه الهی، ایمان و باور به استجابت دعا است. انسان باید باور داشته باشد که خدای متعال صدای او را می شنود و در برآورده کردن حاجت او تواناست، باری تعالی خود امر به دعا کرده و استجابت آن را وعده داده است: «وَ قالَ رَبُّکُمُ ادْعُونی‏ أَسْتَجِبْ لَکُم؛[غافر، آیه60] پروردگار شما گفته است: «مرا بخوانید تا (دعاى) شما را بپذیرم.»

برای دست یابی به جایگاه و ارزش خود کمی با خالق هستی خلوت کنیم: «قُلْ ما یَعْبَؤُا بِکُمْ رَبِّی لَوْ لا دُعاؤُکُم؛[فرقان، آیه 77]بگو: «اگر دعاى شما نباشد، پروردگارم هیچ اعتنایى به شما نمى‏کند.»
آداب مناجات و نیایش با حق تعالی

دعای ابوحمزه ثمالی یکی از زیباترین و دلنشین ترین نیایش هایی است که روش ارتباط با خدای متعال و آداب دعا کردن را به انسان آموزش می دهد، و انسان را از زندگی ماشینی و مدرن به دنیای معنویات و زیبایی های واقعی پیوند می زند.

آیا هر کس اهل نماز و روزه است بهشتیه؟

آیا هر کس اهل نماز و روزه است بهشتیه؟ 
 

 

هرکس نماز و روزه هایش را برای رضای خدا می گیرد انشاالله اهل بهشت است

 

  هرکس نماز و روزه هایش را برای رضای خدا می گیرد وبه آنچه که لازمه دین داری است عمل کند انشاالله اهل بهشت است! نمی خواهیم بگوییم بهشت رفتن سخت است! ولی برای بهشتی شدن باید تلاش کرد .

یکی از موضوعات جذاب و ضروری به اذعان خیلی از عزیزان و جوانان، موضوع عوامل بهشتی شدن است. در شروع بحث این موضوع را می خواهیم یادآوری کنیم که ما نباید رحمت خدا را دست کم بگیریم و باید به او عاقلانه و عاشقانه امیدوار بود؛ عاقلانه از آن باب که این گونه نباشد که من فکر کنم می توانم هر گناه و خطایی را عمداً مرتکب شویم و بعد بگوییم خدا مهربان است، خدا رحیم است ... از طرفی باید عاشقانه به او امیدوار بود از این باب که منی که می دانم گناهکارم، الان پشیمانم و توبه می کنم ، به رحمت او حسن ظن داشته باشیم و عاشقانه به عنوان یه عبد گناهکار از او عذرخواهی کنیم درست مثل فرزند خطاکاری که پدر و مادر را دوست دارد اما گاهی خطا و سرپیچی می کند ولی در نهایت عاشقانه با آن ها ارتباط دارند و عذرخواهی هم دارند...

عده ای بیان می کنند که آیا وقتی به نماز و روزه توجه بکنیم و بر انجام آن ها مقید باشیم بهشتی می شویم؟ پاسخ عرض می کنیم که هرکس نمازوروزه هایش را برای رضای خدا می گیرد وبه آنچه که لازمه دینداری است عمل کند انشاالله اهل بهشت است!

برای بهشتی شدن باید تلاش کرد
 در ادامه به تعدادی از فاکتورهایی که برای بهشتی شدن مطرح شده اشاره می کنیم.

باید عاشقانه به او امیدوار بود از این باب که منی که می دانم گناهکارم، الان پشیمانم و توبه می کنم ، به رحمت او حسن ظن داشته باشیم و عاشقانه به عنوان یه عبد گناهکار از او عذرخواهی کنیم درست مثل فرزند خطاکاری که پدر و مادر را دوست دارد اما گاهی خطا و سرپیچی می کند ولی در نهایت عاشقانه با آن ها ارتباط دارند و عذرخواهی هم دارند...

دلائلی که ثابت می کند حضرت علی علیه السلام ـ قرآن را جمع آوری کرده است

 

دلائلی که ثابت می کند حضرت علی (ع)قرآن را جمع آوری کرده است 
 

 

 

 

چه کسی بعد از رحلت پیامبر (ص) قرآن را جمع آوری کرد؟

 

بر اساس دلائل نقلی فراوانی که حتی در منابع اهل تسنن نیز آمده است، نخستین کسی که بعد از رحلت جانسوز پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ اقدام به جمع آوری قرآن کریم کرد و آن را تدوین و تنظیم نموده حضرت علی بن ابیطالب ـ علیه السلام ـ بود.

   
برخی از روایات اسلامی که ثابت می کند حضرت علی ـ علیه السلام ـ قرآن کریم را بعد از رحلت پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ جمع آوری کرد، عبارتند از:

1. ابوبکر حضرمی از امام صادق ـ علیه السلام ـ روایت کرده که پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ به حضرت علی ـ علیه السلام ـ فرمود: « ای علی! این قرآن در کنار بستر من، میان صحیفه ها و حریر و کاغذ ها قرار دارد ، قرآن را جمع کن و آن را آن گونه که یهودیان، تورات خود را از بین بردند، ضایع نکنید». [1]

و این گونه بود که حضرت علی ـ علیه السلام ـ پس از رحلت پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ مهمترین وظیفه خویش را جمع آوری قرآن قرار داد.

2. حضرت علی ـ علیه السلام ـ پس از رحلت پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ که از همه آشناتر به قرآن بود در خانه خود به انزوا نشست و قرآن کریم را جمع آوری و تدوین کرد. از ابن عباس در ذیل آیه « لا تُحَرِّکْ بِهِ لِسَانَکَ لِتَعْجَلَ بِهِ  . إِنَّ عَلَیْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ »[2] نقل شده که علی بن ابیطالب ـ علیه السلام ـ پس از رحلت پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ قرآن را به مدت شش ماه جمع آوری کرد.[3]

 

نخستین کسی که بعد از رحلت پیامبر (ص) اقدام به جمع آوری قرآن کریم کرد حضرت علی(ع) بود

3. ابن سیرین می گوید: علی ـ علیه السلام ـ فرمود: «وقتی پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ رحلت کرد، سوگند خوردم که ردایم را جز برای نماز جمعه به دوش نگیرم تا آن که قرآن را جمع نمایم.»[4]

4. در اخبار ابورافع آمده که: علی ـ علیه السلام ـ به خاطر توصیه پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ درباره جمع آوری قرآن، پس از آن که پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ رحلت کرد، قرآن را در جامه ای پیچیده و به منزل خویش برد و در خانه نشست و قرآن را، همان گونه که خدا نازل کرده بود، جمع آوری نمود، علی ـ علیه السلام ـ به این کار آگاه بود. [5]

5. محمد بن سیرین از عکرمه نقل کرده است که: پس از بیعت مردم با ابوبکر، علی بن ابی طالب در خانه نشست، به ابوبکر گزارش دادند که او از بیعت با تو کراهت دارد، ابوبکر آن حضرت را خواست و گفت:  از بیعت با من سرباز زدی؟ علی ـ علیه السلام ـ فرمود: «دیدم در کتاب خدا چیزهایی افزوده می شود، پس با خودم گفتم که جز برای نماز ردا بر دوش نگیرم، تا آن که قرآن را جمع نمایم.