گناهانی که عذاب ابدی دارند
گناهانی که عذاب ابدی دارند
عمل هر کسی معلول اوست و معلول همواره با علّت خود است؛ لذا در آخرت هر کسی عمل خود را به دوش می کشد. «فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَیْراً یَرَهُ ــ وَ مَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یَرَهُ: پس هر کس، هم وزن ذرّهاى کار خیر انجام دهد خود آن عمل خیر را مى بیند. ــ و هر کس، هم وزن ذرّهاى کار بد کرده، خود آن عمل بد را مى بیند.» (الزلزلة / 7 و 8)
گناهکار مثل کسی است که سوزنی را در چشم خود فرو می کند، نتیجه تکوینی و معلول طبیعی این کار، کور شدن است. بسیاری از گناهان حقیقتاً کور کننده چشم حقیقت بین انسان هستند؛ لذا نمی گذارند شخص در دنیا حقایق و خوبی ها را ببیند؛ کما اینکه در آخرت نیز نمی گذارد شخص باطن این حقایق و خوبی ها را که نعمت های بهشتی است مشاهده نماید. «وَ مَنْ کانَ فی هذِهِ أَعْمى فَهُوَ فِی الْآخِرَةِ أَعْمى وَ أَضَلُّ سَبیلا: و کسى که در این جهان (از دیدن چهره حق) نابینا بوده است، در آخرت نیز نابینا و گمراه تر است.» (الإسراء/72)
آیات قرآن مجید درباره عذاب ابدى به چندین گروه اشاره کرده است:
1- کفر: «آن کسانى که کافر شدند و به عقیده کفر مردند، البته بر آن گروه است لعنت خدا و ملائکه و تمام مردمان»[1].
2- ستمگرى: «آنان را که کافر و ستمگر شدند هیچ گاه خدا نخواهد آمرزید و به راهى هدایت ننماید و گرچه راه جهنم که تا ابد در آن خواهند زیست و این براى خدا آسان است»[2].
3- نفاق: «خدا مرد و زن از منافقان و کافران را وعده آتش دوزخ و خلود در آن داده. همان دوزخ برای آنها کافى است و خدا آنها را لعن کرده و به عذاب ابد مى افکند»[3].
4- تکبر: «پس، از هر در به دوزخ داخل شوید که در آنجا همیشه معذب خواهید بود و جایگاه متکبران که دوزخ است بسیار بد منزلگاهى است»[4].
5- تکذیب آیات خدا: «و آنان که آیات ما را تکذیب کردند، آنها اهل آتش دوزخ و در آن مخلّدند و آن جا بسیار بد منزلگاهى است»[5].
6- قتل عمد: «هرکس مومنى را به عمد بکشد، مجازات او آتش جهنم است که در آن جاوید معذب خواهد بود. خدا بر او خشم و لعن کند و عذابى بسیار شدید مهیا سازد»[6].
7- تجاوز از حدود الهى: «هر که نافرمانى از خدا و رسول کند و تجاوز از حدود الهى نماید، او را به آتشى در افکند که همیشه در آن معذب است و همواره در عذاب ذلت و خوارى خواهد بود»[7].
8- دشمنى با خدا و رسول: «آیا نمى دانند که هر کس با خدا و رسولش به دشمنى برخیزد، آتش دوزخ کیفر دائمى او است و این به حقیقت ذلّت و خوارى بزرگ است»[8].
9- احاطه بد کردارى: «آرى، هر کس اعمالى زشت اندوخت و کردار بد به او احاطه نمود، چنین کس اهل دوزخ است و در آن آتش، به عذاب جاوید گرفتار خواهد بود»[9].
10- رباخوارى: «خداوند تجارت را حلال کرده و ربا را حرام. هر کس پس از آن که پند و اندرز کتاب خدا بدو رسید از این عمل (ربا خوردن) دست کشد، خدا از گذشته او در گذرد و عاقبت کار او با خداى مهربان باشد و کسانى که از این کار دست نکشند، آنان اهل جهنماند و در آن جاوید معذب خواهند بود»[10].
11- دوستى و همکارى با دشمنان اسلام: «با آن که اهل کتاب مدعى ایمانند، باز بسیارى از آنها را خواهى دید که با کافران (بتپرست و منکران) دوستى مى کنند و ذخیرهاى که براى خود پیش مى فرستند و آن غضب خدا است، بسیار بد ذخیرهاى است و براى آنها در دوزخ عذاب جاوید خواهد بود»[11].
12- شرک: «مشرکان را نرسد که مساجد خدا را تعمیر کنند در صورتى که به کفر خود شهادت مىدهند، خدا اعمالشان را نابود خواهد گردانید و در آتش دوزخ آنها جاوید و معذب خواهند بود»[12].
13- گناه پیشگى: «کسانى که مرتکب اعمال بد شدند، به قدر همان اعمال مجازات شوند و به خوارى و رسوایى در افتند و ایمنى از عذاب خدا نیابند، گویى روى سیاه آنها قطعهاى از شب ظلمانى است. آنان اهل آتش دوزخ و در آن همیشه معذباند»[13].
پی نوشت ها:
[1]- بقره، آیه 161.
[2]- نساء، آیه 168.
[3]- توبه، آیه 68.
[4]- نحل، آیه 29 .
[5]- تغابن، آیه 10.
[6]- نساء، آیه 93.
[7]- نساء، آیه 14.
[8]- توبه، آیه 63.
[9]- بقره، آیه 81.
[10]- بقره، آیه 275.
[11]- مائده، آیه 80.
[12]- توبه، آیه 17.
[13]- یونس، آیه 27.
