نهم ربیع الاول سالروز امامت حضرت مهدی (عج)

نهم ربیع الاول سالروز امامت حضرت مهدی (عج)

 

 

نهم ربیع الاول، نه تنها نخستین روز امامت امام عصر علیه السلام است، بلکه آغاز دوره ای حیاتی و مهم در تاریخ شیعه نیز به شمار می آید    . در سال روز نهم ربیع الاول که یادمان آغاز امامت ولی عصر علیه السلام است، تصمیم گرفتیم در چند سطر کوتاه به رخ دادهایی که پس از شهادت امام حسن عسکری علیه السلام در سامرا روی داد، اشاره کنیم .

روز جمعه، هشتم ربیع الاول سال 260 هـ.ق، امام حسن عسکری علیه السلام پس از این که نماز صبح را خواندند، بر اثر زهری که هشت روز قبل معتمد به ایشان خورانده بود، به شهادت رسید. این حادثه در شرایطی روی داد که امام یازدهم افزون بر این که مانند پدران خود زمینه را برای غیبت آماده کرده بود، شب پیش از شهادت شان، دور از چشم مأموران خلیفه، نامه های بسیاری به شهرهای شیعه نشین فرستادند. خبر شهادت امام در سراسر شهر سامرا پیچید و مردم به احترام او عزاداری کردند. به گفته مورخان، در روز شهادت امام، سامرا به صحرای قیامت تبدیل شده بود    .
عثمان بن سعید عمری، به نمایندگی از حجت بن الحسن علیه السلام متصدی غسل و کفن و دفن حضرت شد و بر اساس گفته شیخ صدوق، خود امام زمان علیه السلام با کنار زدن عمویش جعفر که قصد نمازگزاردن داشت، بر بدن پدر بزرگوارش نماز خواند    .
حکومت عباسی از مدت ها پیش بر اساس سخن رسول الله صلی الله علیه و آله و امامان معصوم علیهم السلام مبنی بر این که مهدی فرزند امام حسن عسکری علیه السلام است، امام یازدهم را زیر نظر داشت و مراقب بود تا فرزندی از ایشان نماند، ولی امام یازدهم با پنهان نگه داشتن خبر ولادت فرزندش این نقشه را باطل کرده بود. پس از شهادت امام کم کم خبر فرزندی به نام مهدی علیه السلام پخش شد و تلاش چند باره خلیفه عباسی برای یافتن امام مهدی علیه السلام به نتیجه نرسید    .

چگونه امام حسن عسکری(ع) تشیع را در عصر استبداد حفظ کرد؟

  چگونه امام حسن عسکری(ع) تشیع را در عصر استبداد حفظ کرد؟  

 

امام حسن عسکری علیه السلام در روز جمعه هشتم ربیع الثانی سال 232 هجری قمری در مدینه منوره چشم به جهان گشود و امروز مصادف با سالروز فرخنده میلاد این امام است. پدر بزرگوار آن حضرت امام هادی علیه السلام و مادر مکرمه اش بانوی عارفه ایست که به نام های «سلیل »، «حدیثه » و «سوسن » خوانده می شود. (1)

مدت امامت امام حسن عسکری علیه السلام شش سال بود که از سال 254 هجری قمری شروع و در سال 260 با شهادت آن حضرت پایان یافت. امام حسن عسکری علیه السلام در طول مدت زندگانی و به ویژه در دوران امامت خویش به واسطه مبارزه با طاغوت های زمان در تبعید و زندان و تحت نظر به سر می برد و سرانجام در هشتم ربیع الثانی سال 260 و در 28 سالگی در شهر سامراء و توسط احمد معتمد، پانزدهمین خلیفه عباسی به طرز مرموزی مسموم و به شهادت رسید. (2)

زندگی آن حضرت در دوران شش تن از خلفای ستمگر عباسی سپری شد که به ترتیب جعفر متوکل، محمد منتصر، ابوالعباس احمد مستعین، ابو عبدالله معتز، محمد مهتدی و احمد معتمد می باشد.

از آنجایی که امام عسکری علیه السلام را در محله عسکر - که محل سکونت سپاهیان ترک عباسی بود - جای داده بودند به آن حضرت عسکری می گویند.

حضرت حجة بن الحسن امام زمان علیه السلام یگانه فرزند و جانشین امام حسن عسکری علیه السلام است که بعد از آن حضرت سکاندار کشتی ولایت و امامت گردید و امروزه آفتاب وجودش در پشت پرده غیب قرار گرفته است و به اراده خداوند متعال ظهور نموده و جهان را با نور وجودش پر از عدل و داد خواهد ساخت.

قبل از خواب این دعا را بخوانید

قبل از خواب این دعا را بخوانید
 

 

 

در حدیث صحیح از حضرت امام محمد باقر علیه السلام منقول است که هرگاه کسى دست را
در زیر سر گذاشته بخوابد بگوید:

 

بِسْمِ اللّهِ اَلّلهُمَّ اِنّى اَسْلَمْتُ نَفْسى اِلیْکَ وَ وَجَّهْتُ وَجْهى اِلَیْک وَفَوَّضْتُ اَمْرى اِلَیْکَ وَاَلْجَاْتُ ظَهْرى اِلَیْکَ وَ تَوَکَّلْتُ عَلَیْکَ رَهْبَةً مِنْکَ وَرَغْبَةً اَِلیْکَ لامَلْجَاءَ وَلا مَنْجا مِنْکَ اِلَیْکَ امَنْتُ بِکِتابِکَ الَّذى اَنْرَلْتَ وَبِرَ سُولکَ الَّذى اَرْسَلْتَ

 

و بعد از آن تسبیح حضرت فاطمه علیهماالسلام بخواند.

*در حدیث صحیح دیگر فرمود که ترک نکند در وقت خواب این دعا را

اُعیذُ نَفْسى وَ دُرّیَتى وَ اَهْل بَیْتى وَمالى بِکَلِماتِ اللّهِ التّاماتِ مِنْ کُلِّ  شَیْطانٍ وَهامَةٍ وَمِنْ کُلِّ عَیْنِ لامَةٍ که باین دعا تعویذ میفرمود حضرت رسول

صلّى اللّه عیله وآله وسلّم امام حسن و امام حسین صلوات اللّه علیهما را.

*در حدیث صحیح از حضرت صادق علیه السلام منقول است که سوره قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ وسوره قُلْ یا اَیُّهَا الْکافِروُنَ را پیش از خواب بخوان که

قُلْ یا اَیُّهَا الْکافِروُنَ بیزارى از شرک وَقُلْ هُوَّاللّهُ اَحَدٌ نسبت پروردگار است .

سنگین ترین و خطرناک ترین کوله بار دنیا

سنگین ترین و خطرناک ترین کوله بار دنیا
 

همه ما انسان ها در زندگی دنیوی خود، بارهای سنگین و مختلفی را از زمین بلند کرده ایم.

همه ما انسان ها در زندگی دنیوی خود، بارهای سنگین و مختلفی را از زمین بلند کرده ایم. بعضی افراد بعد از دوره مشخصی از زندگی و طی مراحلی از ورزش و تمرین دارای قدرت بدنی خوبی می شوند، به طوری که به راحتی از عهده جا به جا کردن سنگین ترین بارها بر می آیند، این در حالی است که در این زندگی مادی بارهای سبک و سنگینی وجود دارد، که انسان روزی آرزو خواهد کرد که ای کاش هیچ وقت کوچک ترین آنها را بر نمی داشت و متحمل مشقت سبکترین آنها نمی شد.

خطرناک ترین کوله بارهای دنیا
گناه و معصیت از جمله خطرناک ترین کوله بارهای دنیا به شمار می آیند. کمتر کسی را می توان مشاهده کرد، که به نوعی توشه ای از این بار خطرناک را با خود به همراه نداشته باشد. به راستی اگر انسان به واقعیت و تبعات شوم کوله بار گناه آگاه بود، هیچ گاه به خود اجازه انجام کوچکترین گناهان را نمی داد. چه بسیار افرادی که به واسطه ی این زهر کشنده توفیق حیات و زندگی راحت و با آرامش را از خود سلب و آتش ماندگار و سوزان جهنم را برای خود خریداری کردند. در روایتی از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و اله ) این چنین نقل شده است: «مَوْتُ الْإِنْسَانِ بِالذُّنُوبِ أَکْثَرُ مِنْ مَوْتِهِ بِالْأَجَلِ وَ حَیَاتُهُ بِالْبِرِّ أَکْثَرُ مِنْ حَیَاتِهِ بِالْعُمُر؛[1] مرگ انسان‏ها در نتیجه گناهان، بیشتر از مرگ آنها در نتیجه فرا رسیدنِ اَجَل است».

تبعات شوم و خطرناک کوله بار گناه
بر خلاف بسیاری از کوله بارهای مرسوم دنیوی که نوعاً سود و سرمایه انسان را رونق می بخشد و شادی و طراوت را برای صاحبان خود به ارمغان می آورند، کوله بار گناه، از این چنین ظرفیتی برخوردار نیست؛ چرا که بدترین و شوم ترین آثار و پیامدها را برای افراد به همراه دارد، آثار شوم و خطرناک دنیوی و آخروی که هر یک می تواند افسوس و عذاب ابدی را برای انسان به دنبال داشته باشد.

آیا قرآن اجازه تفریح به ما نمی دهد؟!

آیا قرآن اجازه تفریح به ما نمی دهد؟!

 

 

شبهه: در سوره مۆمنون، در ویژگی‌های مۆمن، به پرهیز از «لغو» تصریح نموده است؟ آیا تفریح «لغو» است؟ مگر می‌شود تمام وقت تفکر، مطالعه یا کار کرد؟ تفریح علما و عرفا چه بوده است؟

خداوند متعال در سوره‌ی مۆمنون و برخی آیات دیگر، پرهیز از «لغو» را از ویژگی‌های مۆمن برشمرده و همگان را از «لهو و لعب»، پرهیز داده است . در سوره المۆمنون، پس از بیان چند ویژگی مۆمن می‌فرماید:

«الَّذِینَ هُمْ فِی صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ * وَالَّذِینَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ» (المۆمنون، 2 و 3)

ترجمه: آنان که در نمازشان خاشع‏اند * و آنان که از بیهوده رویگردانند.

الف – لهو کار بیهوده‌ای است که موجب غفلت انسان شود و لعب نیز شوخی و لذت بیهوده‌ای است که موجب غفلت، ضرر و خسران آدمی گردد.

ب – خداوند متعال در قرآن کریم فرمود (و به حکم عقل نیز اثبات می‌شود) که ما جهان و شما را بازیچه نیافریدیم و اگر می‌خواستیم بازیچه باشد، خودمان این کار را می‌کردیم. لذا معنا ندارد که انسان در یک حرکت جدی و سیر نزولی و صعودی، که هر غفلتی ممکن است به قیمت خسران و هلاکت او تمام شود، به کار بیهوده‌ای سرگرم شود که موجب غفلت او می‌گردد.

هشت مادر مقدس، به روایت انجیل

هشت مادر مقدس، به روایت انجیل
 

 

 

نام هشت مادر در انجیل، ذکرشده است که در ظهور مسیح نقش مهمی داشته‌اند. هیچ‌کدام از آن‌ها کامل نبوده‌اند اما به دلیل ایمان قوی که به خداوند داشته‌اند، پاداش‌های عظیمی از طرف او نصیبشان شده است.

هشت مادر مقدس، زمانی زندگی می‌کردند که زن، درجه دوم در جامعه را داشت، اما خداوند ارزش واقعی آن‌ها را برملا کرد، همان‌طور که امروز، این کار را انجام می‌دهد. مادر بودن و مسئولیت مادری از مهم‌ترین نقش‌های یک خانم است. با آشنایی با این هشت مادر، متوجه می‌شویم که چگونه امید خود به خدا را حفظ و غیرممکن را ممکن کنیم و یاد بگیریم چگونه این امید را در خود جاودان نماییم.

حوا،همسر حضرت آدم و مادر همه انسانها
 

 

حوا اولین زنی بود که آفریده شد و به‌نوعی مادر تمام بشریت است. حوا هیچ الگویی برای مادر شدن نداشت و خودش این راه را پیمود و درنهایت، مادر تمام بشریت شد. او به همراه آدم در بهشت زندگی می‌کرد، اما از بهشت به زمین رانده شدند چراکه از فرمان شیطان اطلاعت کردند. وقتی‌که پسرش قابیل، برادر خود، هابیل را کشت؛ حوا رنج و درد زیادی کشید، اما بااین‌حال، به دستور خدا فرزندان بیشتری را به زمین آورد تا جهان آغاز شود.

خصوصیت هر یک از معصومین علیهم السّلام در بر آمدن حوائج

خصوصیت هر یک از معصومین علیهم السّلام در بر آمدن حوائج
 

 

 

 

1- چنان که رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم و دختر گرامی او علیها السّلام و دو سبط ارجمند او علیهم ا السّلام را خصوصیتی در حوائج متعلّقه به تحصیل طاعت و رضوان خدای جلّ جلاله

2- و برای امیرالمؤمنین علیه السّلام اختصاص در انتقام از دشمنان و کفایت شرّ ستمکاران

3- و برای امام سجّاد علیه السّلام در جور پادشاهان و وسوسه ی شیاطین

4- و برای امام باقر و{ امام} صادق علیهما السّلام در فریاد رسی بر امر آخرت

5- و برای امام کاظم علیه السّلام در ترس از ناخوشی ها و بیماری ها و دردها

6- و برای امام رضا علیه السّلام در نجات از هول و بیم سفرهای دریاها و صحراها و بیابان ها

7- و برای امام جواد علیه السّلام در وسعت زندگی و بی نیازی از مردم

8- و برای امام هادی علیه السّلام در قضاء مستحبّات و نیکی به برادران و کامل شدن طاعات

9- و برای امام عسکری علیه السّلام در اعانت بر امر آخرت و توسل جهت رفع حوایج اخروی

10- و برای امام عصر ما و پناه ما و دادرس ما، و اَمَد و عصمت ما و روشنی چشم ما و باعث زندگی ما امام مهدی علیه السّلام در تمامی حاجات و نیازمندی ها و غیر آنها هر آنچه نام حاجت بر آن اطلاق شود، اختصاص و خصوصیتی می باشد.

 

---

 منبع : المراقبات . ص90
کتاب شریف (( المراقبات )) تألیف عارف کامل میرزا جواد آقا ملکی تبریزی رحمه الله می باشد.

 

 چرا سوره های اسراء، کهف، مریم، طه و انبیاء را عتاق گویند؟

 

«عتاق» به معنی «قدیم» می باشد

 

«عتاق» به معنی «قدیم» می باشد.[1] و برای دستیابی به این موضوع و یافتن علت یا علل نام گذاری این سوره ها به عتاق بهتر است ابتدا شمّه ای کوتاه بر محتوا و مضمون هر یک از این سُوَر نظری بیفکنیم.

1ـ سوره اسراء
 آغاز این سوره با تسبیح و تقدیر خدا و سیر حرکت پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ از مسجدالحرام به مسجدالاقصی می باشد که مسأله ی معراج پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ از مهم ترین ویژگی  این سوره به شمار می آید. سوره ی اسراء با یادآوری معاد ،رستاخیز، حقوق والدین، خویشاوندان و فرازهایی از تاریخ پیامبران محتوای خودش را بیان می کند.[2]

2ـ سوره کهف
 با حمد و نزول قرآن بر پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ در جهت انذار، تبشیر و هدایت انسان ها آغاز می شود. از امتیاز خاص این سوره داستان شگفت انگیز اصحاب کهف (یاران غار) است.[3]

3ـ سوره مریم
این سوره با حروف رمزی و مقطعه «کهیعص» و با ذکری از رحمت خدا، پیامبر او حضرت زکریا ـ علیه السلام ـ و دعای او آغاز می شود. و با یاد آوری سرنوشت عبرت انگیز ملل و اقوام فاسد (گذشته) که چگونه به هلاکت رسیدند پایان می پذیرد ودر ضمن در باره تکفل حضرت مریم توسط ذکریا و بچه دار شدن حضرت یحیی سخن می گوید.[4]

4ـ سوره طه
این سوره با حروف رمزی و مقطعه «طه» و با دستور اعتدال و میانه روی در زندگی و با ذکر این نکته که نزول قرآن، جهت تذکر و یاد آوری و پند و اندرز است; آغاز می شود. و با این گفتار که عد ای منتظر عاقبت کار و روشن شدن سرنوشت ها هستند و شما نیز منتظر باشید که به زودی حقایق و سرنوشت ها آشکار می شود; سوره پایان می شود.[5]

نیایش امام سجاد در طلب از میان بردن غم‌ها

نیایش امام سجاد در طلب از میان بردن غم‌ها 
 

 

 

 

دعای (54)صحیفه سجادیه-

وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ فِی اسْتِکْشَافِ الْهُمُوم :ِ

یَا فَارِجَ الْهَمِّ، وَ کَاشِفَ الْغَمِّ، یَا رَحْمَانَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ رَحِیمَهُمَا، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ افْرُجْ هَمِّی، وَ اکْشِفْ غَمِّی. یَا وَاحِدُ یَا أَحَدُ یَا صَمَدُ یَا مَنْ لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ، اعْصِمْنِی وَ طَهِّرْنِی، وَ اذْهَبْ بِبَلِیَّتِی. وَ اقْرَأْ آیَةَ الْکُرْسِیِّ وَ الْمُعَوِّذَتَیْنِ وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ، وَ قُلْ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ سُؤَالَ مَنِ اشْتَدَّتْ فَاقَتُهُ، وَ ضَعُفَتْ قُوَّتُهُ، وَ کَثُرَتْ ذُنُوبُهُ، سُؤَالَ مَنْ لَا یَجِدُ لِفَاقَتِهِ مُغِیثاً، وَ لَا لِضَعْفِهِ مُقَوِّیاً، وَ لَا لِذَنْبِهِ غَافِراً غَیْرَکَ، یَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ أَسْأَلُکَ عَمَلًا تُحِبُّ بِهِ مَنْ عَمِلَ بِهِ، وَ یَقِیناً تَنْفَعُ بِهِ مَنِ اسْتَیْقَنَ بِهِ حَقَّ الْیَقِینَ فِی نَفَاذِ أَمْرِکَ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اقْبِضْ عَلَى الصِّدْقِ نَفْسِی، وَ اقْطَعْ مِنَ الدُّنْیَا حَاجَتِی، وَ اجْعَلْ فِیمَا عِنْدَکَ رَغْبَتِی شَوْقاً إِلَى لِقَائِکَ، وَ هَبْ لِی صِدْقَ التَّوَکُّلِ عَلَیْکَ. أَسْأَلُکَ مِنْ خَیْرِ کِتَابٍ قَدْ خَلَا، وَ أَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ کِتَابٍ قَدْ خَلَا، أَسْأَلُکَ خَوْفَ الْعَابِدِینَ لَکَ، وَ عِبَادَةَ الْخَاشِعِینَ لَکَ، وَ یَقِینَ الْمُتَوَکِّلِینَ عَلَیْکَ، وَ تَوَکُّلَ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْکَ. اللَّهُمَّ اجْعَلْ رَغْبَتِی فِی مَسْأَلَتِی مِثْلَ رَغْبَةِ أَوْلِیَائِکَ فِی مَسَائِلِهِمْ، وَ رَهْبَتِی مِثْلَ رَهْبَةِ أَوْلِیَائِکَ، وَ اسْتَعْمِلْنِی فِی مَرْضَاتِکَ عَمَلًا لَا أَتْرُکُ مَعَهُ شَیْئاً مِنْ دِینِکَ مَخَافَةَ أَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ. اللَّهُمَّ هَذِهِ حَاجَتِی فَأَعْظِمْ فِیهَا رَغْبَتِی، وَ أَظْهِرْ فِیهَا عُذْرِی، وَ لَقِّنِّی فِیهَا حُجَّتِی، وَ عَافِ فِیهَا جَسَدِی. اللَّهُمَّ مَنْ أَصْبَحَ لَهُ ثِقَةٌ أَوْ رَجَاءٌ غَیْرُکَ، فَقَدْ أَصْبَحْتُ وَ أَنْتَ ثِقَتِی وَ رَجَائِی فِی الْأُمُورِ کُلِّهَا، فَاقْضِ لِی بِخَیْرِهَا عَاقِبَةً، وَ نَجِّنِی مِنْ مَضَلَّاتِ الْفِتَنِ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ. وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ الْمُصْطَفَى وَ عَلَى آلِهِ الطَّاهِرِین.َ

 

نیایش آن حضرت در طلب از میان بردن غم‌ها
ای غمگسار و ای اندوه زدا، ای بخشنده در این جهان و آن جهان و مهربان در هر دو سرا، بر محمد و خاندان محمد درود فرست. اندوهم را ببَر و غمم را از میان بردار.

ای یگانه، ای یکتا، ای کسی که همگان نیاز خود پیش تو آورند، ای آن که نزاده‌ای و زاده نشده‌ای و هیچ کس همتای تو نیست، مرا از بدی‌ها نگاه دار و از گناه پاکیزه بدار و گرفتاری‌ام را برطرف گردان.

خدایا، من اینک مانند کسی هستم که سخت نیازمند گردیده و نیرو و توانش رو به ضعف نهاده و گناهانش فراوان شده است؛ همچون کسی که جز تو برای درمانِ نیاز خود فریادرسی نمی‌بیند، و برای ضعف خود نیرو دهنده‌ای، و برای گناهانش آمرزنده‌ای. ای صاحب بزرگی و بزرگواری، از تو می‌خواهم که مرا به کاری توفیق دهی که هر کس آن را انجام دهد، تو دوستش می‌داری، و یقینی ببخشی که هر کس در جریان نافذ بودن فرمانت به حقیقتِ آن یقین برسد، از آن بهره‌مند شود.

خدایا بر محمد و خاندان محمد درود فرست و مرا بر صدق و راستی بمیران، و رشته‌ی نیازم را از دنیا بگسل، و مرا تنها به چیزی که نزد توست راغب گردان، تا از سَرِ شوق دیدار تو را خواهم، و چنان کن که به راستی بر تو توکل نمایم.

من خواهانِ بهترین تقدیری هستم که برایم رقم زده‌ای، و از سرنوشت بدی که پیش از این مقدّر فرموده‌ای، به تو پناه می‌برم. من از تو ترسِ عبادت پیشگاه و طاعتِ خاشعان و یقینِ توکل کنندگان و توکلِ مؤمنان را می‌خواهم.

خدایا، چنان که رغبت من به درخواست کردن از تو، همچون رغبت اولیای تو باشد هنگامِ خواهش، و آن گونه از تو بیمناک باشم که دوستان تو از تو بیمناک‌اند، و مرا در راه خشنودی خود چنان به کار دار که چیزی از احکام دین تو را به سبب ترس از آفریدگانت فرو نگذارم.

خدایا، نیاز من این است. پس شوق مرا برای رسیدن به آن فراوان کن، و عذر و بهانه‌ام را در این خواسته آشکار نما، و حجّت مرا در آن به من بفهمان، و جسمم را در طلبش به سلامت دار.

خدایا، هر کس به غیر تو امید و اطمینانی داشته باشد، اعتماد و امید من در همه‌ی کارها به توست. پس برای من چیزی را مقدّر کن که سرانجامش از همه نیکوتر است، و مرا از فتنه‌های گمراه کننده رهایی بخش، ای مهربان‌ترینِ مهربانان.

و خدای تعالی درود فرستد بر سرور ما محمد، فرستاده‌ی برگزیده ی خدا، و خاندان پاکیزه‌ی او.

 

منبع:tebyan-zn.ir



چگونگی فتنه سقیفه و غصب خلافت برحق امیرالمؤمنین علی(ع)وهجوم به خانه وحی

چگونگی فتنه سقیفه و غصب خلافت برحق امیرالمؤمنین علی(ع) و هجوم به خانه وحی
 

 

 

ارتحال پیغمبر (ص)

 

«و ما محمد الا رسول قد خلت من قبله الرسل‏» (1)

ناگهان از درون خانه عایشه شیونى برمى‏خیزد.پیغمبر خدا بدیدار خدا رفت!این خبر چون صاعقه بر سر مردم فرود مى‏آید.پیغمبر مرده است.در آن لحظه‏هاى پر اضطراب و در میان موج گریه و آه و افسوس ناگهان فریادى سهمگین بگوش مى‏رسد:

-نه!هرگز!دروغ است!دروغ مى‏گویند!محمد نمرده است!او نمى‏میرد!آنکه چنین سخنى مى‏گوید منافق است!او بدیدار خدا رفت!او چون عیسى مسیح است که بآسمان عروج کرد!او چون موسى بن عمران است که چهل شب در کوه طور بسر برد!بخدا هر کسى بگوید محمد مرده،دست و پاى او را مى‏برم (2) .

-عمر چه مى‏گوئى؟این حرفها چیست؟

-ابو بکر!تو هم مى‏خواهى بگوئى محمد مرده؟

-آرى او مرده!مگر کلام پروردگار را فراموش کرده‏اى که خطاب بدو مى‏فرماید.«تو مى‏میرى و دیگران هم مى‏میرند» (3) .

-مثل اینکه براى نخستین بارست این آیه را مى‏شنوم.حالا چه باید کرد؟

-معن بن عدى و عویم بن ساعده مى‏گویند سعد بن عباده با کسان خود به سقیفه رفته‏اند تا جانشین پیغمبر را بگزینند.ممکن است انصار با سعد بیعت کنند و از ما پیش بیفتند.معن مى‏گوید فتنه‏اى آغاز شده و شاید خدا آنرا بوسیله من بخواباند (4) تا دیر نشده باید به سقیفه برویم.

مردم!هر کس محمد را مى‏پرستد بداند او مرد و دیگر زنده نخواهد شد!هر کس خداى محمد را مى‏پرستد بداند او زنده است و هیچگاه نخواهد مرد!

دانلود تعقیبات مشترکه ی هر نماز(أللهمّ إنّ مغفرتک أرجی من عملی)

 

   تعقیبات مشترک هر نماز

 

بسم الله الرّحمن الرّحیم

 

حضرت رسول‏ صلى الله علیه وآله فرموده هر که خواهد که خدا او را در قیامت بر اعمال بد او مطلّع نگرداند و دیوان گناهان او نگشاید باید که بعد از هر نماز این دعا را بخواند:

اَللّهُمَّ اِنَّ مَغْفِرَتَکَ اَرْجى‏ مِنْ عَمَلى‏، وَاِنَّ رَحْمَتَکَ اَوْسَعُ مِنْ ذَنْبى‏،‏

بار خدایا مسلماً آمرزش تو امیدوار کننده ‏تر از کار من است و مسلّماً رحمت تو وسیع تر از گناه من است. بارخدایا

اَللّهُمَّ اِنْ کانَ ذَنْبى‏ عِنْدَکَ عَظیماً، فَعَفْوُکَ اَعْظَمُ مِنْ ذَنْبى‏، اَللّهُمَّ اِنْ لَمْ‏اَکُنْ اَهْلاً اَنْ اَبْلُغَ‏

اگر گناهم پیش تو بزرگ است، ولى عفو تو بزرگ تر از گناه من است! بارخدایا اگر من شایسته ی رسیدن‏

رَحْمَتَکَ فَرَحْمَتُکَ اَهْلٌ اَنْ تَبْلُغَنى‏ وَ تَسَعَنى‏، لِأَنَّها وَسِعَتْ کُلَّشَىْ‏ءٍ، بِرَحْمَتِکَ‏

رحمتت نیستم، ولى رحمت تو شایستگى رسیدن و فراگرفتن مرا دارد؛ زیرا که رحمت تو همه ی موجودات را فراگرفته! به (امید) رحمتت‏

یااَرْحَمَ الرَّاحِمینَ.

اى ارحم الراحمین‏!

 

 

 

دریافت
توضیحات:تعقیبات مشترکه ی هر نماز(أللهمّ إنّ مغفرتک أرجی من عملی)

 

حکایت نافعه برای گشایش کار

  حکایت نافعه برای گشایش کار

 

 

 

مؤلف گوید: شیخ ما ثقة الاسلام نورى (نور الله مرقده) در کتاب دار السلام از شیخ خود مرحوم خلد مقام عالم ربانى، جناب حاج ملاّ فتحعلى سلطان آبادى نقل فرموده: که فاضل مقدس آخوند ملاّ محمّد صادق عراقى در نهایت سختى و پریشانی و بدحالى بود و به هیچ وجه در کارش گشایشى فراهم نمی آمد تا آنکه شبى در خواب دید که در یک وادى خیمه بزرگى با گنبدى برپاست، پرسید این خیمه از کیست؟ گفتند: از کهف حصین (دژ محکم) و غیاث مضطر مستکین [یاری گر بیچاره درمانده] امام قائم حضرت مهدى و امام منتظر مرضىّ عجلّ اللّه فرجه میباشد.

پس باشتاب خدمت آن حضرت شرفیاب شد و سختى حال خود را به آن جناب عرضه داشت و از آن بزرگوار دعایى براى گشایش کار و رفع اندوه خویش خواست، امام عصر او را به سیّدى از اولاد خود ارجاع نمود و به او و خیمه اش اشاره فرمود.

آخوند از خدمت حضرت مرخص شده و به خیمه اى که حضرت به آن اشاره فرموده بود رفت، دید که سیّد سند و حبر معتمد [دانشمند مورد اطمینان] عالم امجد مؤید، جناب آقا سید محمّد سلطان آبادى است که در آن خیمه روى سجّاده نشسته مشغول دعا و قرائت است.

قوی ترین ترمز های دنیا در جاده زندگی

قوی ترین ترمز های دنیا در جاده زندگی

 

به راستی آیا هیچ راننده ای در برابر پلیس راهنمایی و رانندگی و در منظر دوربین های ثبت سرعت مرتکب رفتار منافی قانون می شود؟! به یقین بسیاری از افراد از ارتکاب اعمال مخالف قانون خودداری می نمایند، ولی سؤال اساسی اینجاست چرا ما انسانها خود را در برابر خدای قهار و آگاهی که همواره آگاه و ناظر بر اعمال ماست بی توجهی می نماییم. « إِنَّ رَبَّکَ لَبِالْمِرْصادِ؛[فجر/14] هر آینه پروردگارت در کمینگاه است».

بی شک وجود ترمز در هر ماشین و وسیله ی نقلیه، نقش اساسی و کارساز را بر عهده دارد؛ چرا که بدون آن کنترل و هدایت ماشین در جاده های نه چندان خطرناک و معمولی نیز کاری بسیار سخت و خطرناک به شمار می آید. این در حالی است  فقدان این عنصر و ابزار مهم در جاده های پر پیچ و خم کوهستانی این وسیله ارزشمند را به ارابه ای مرگبار و هولناک تبدیل می نماید. به راستی اگر انسان به خوبی بیندیشد و خود را در جاده زندگی به درستی بنگرد، زندگی و حیات او بی شباهت به رانندگی در یک جاده پر فراز و نشیب نیست. از اینرو اگر در مسیر زندگی خود را به اهرم های بازدارنده و نگه دارنده ای مجهز نکند، زندگی او همانند رانندگی با ماشینی بدون ترمز در جاده هایی خطرناک خواهد بود.

قوی ترین اهرم های بازدارنده در جاده زندگی

1-تفکر و اندیشه سالم و صحیح
یکی از مهمترین و با ارزش ترین اهرم های باز دارنده در جاده زندگی، استفاده و بهره مندی از اندیشه و تفکر است. آموزه های اسلامی در رهنمودهای خود تأکید و سفارش فراوانی بر این موضوع داشته و همگان را به بهره گیری از آن در زندگی تشویق کرده است. آیات و روایات بیشماری حاکی از اهمیت و ارزش این عنصر کار آمد در زندگی است. کتاب شریف کافی روایت بسیار زیبا و ارزشمندی را در خصوص اهرم تفکر و اندیشه نقل می نماید: به فرموده امام صادق(علیه السلام) در کافی فردی نزد رسول خدا(صلی الله علیه و اله) آمد و عرض کرد: ای رسول خدا! توصیه و سفارشی به من نما، آن حضرت سه بار از آن شخص پرسیدند: اگر سفارشی کنم انجام می دهی؟ آن شخص در هر سه بار پاسخ داد: آری ای رسول خدا!  پیامبر اکرم(صلی الله الله علیه و اله) فرمودند: به تو سفارش می کنم که هرگاه خواستی کاری انجام دهی سر انجام آن تدبر نما؛ اگر مایه رشد  هدایت بود انجام بده و اگر مایه گمراهی بود از آن بپرهیز.[1] به راستی اگر هر انسانی پیش از اعمال و رفتارهای معمول و روز مره ی خود، در عاقبت و سر انجام آن می اندیشید، از ارتکاب بسیاری از گناهان خودداری می کرد. اگر پیش از ارتکاب گناهان زشت و شوم قبل از چشیدن طعم زود گذر گناه به عذاب سخت و هولناک ابدی می اندیشید و آیات قرآن کریم را که در خصوص جهنم نازل شده است را قدری تأمل می کرد، هیچ گاه در جاده زندگی گرفتار پرتگاه شقاوت و عصیان نمی شود. خدای متعال بارها با بیان آیات عذاب جهنمیان همگان را به اندیشیدن و تفکر کردن در آن زندگی سخت و شوم تشویق کرده است.

القاب امام رضا

القاب امام رضا 
 

 

 

القاب مشهور امام رضا(ع) ازکجا آمده اند؟

دربین امامان معصوم ما، هیچ کدام به اندازه امام علی (ع) اسامی ولقب های متعدد ومتنوع ندارد. بعد از ایشان اما رتبه دوم برای امام رضا(ع) است که شاید به علت ماجرای ولایتعهدی وشاید به خاطر حضور دربین ایرانیان ، صاحب القاب و عناوین متعدد است، از آن حضرت علاوه بر القابی که به همه ائمه معصومین (ع) گفته می شود (مثل ابن رسول الله؛ حجت الله ، امین الله و... خود امام) صاحب حداقل 50 لقب اختصاصی هستند.

هر کدام از این عناوین والقاب ، داستان و تاریخچه جداگانه ای دارند وبه یک وجهه از وجهه های حضرت اشاره می کنند. ما اینجا هشت لقب معروف تر از القاب امام هشتم را آورده ایم و در باره آنها حرف زده ایم. این هم خودش یک جور زیارت از راه دور است دیگر.
 

علل و نحوه شهادت حضرت امام رضا علیه السّلام

علل و نحوه شهادت حضرت امام رضا علیه السّلام
 

 

 

حضرت امام رضا ـ علیه السّلام ـ در سال 148 هـ .ق در شهر مدینه متولد شد،[1] و در ماه صفر سال 203 هـ .ق در سن 55 سالگی در شهر طوس خراسان به شهادت رسید.

در باب شهادت ایشان تقریباً تمام علمای شیعه و عده زیادی از علمای اهل سنت قائلند که آن حضرت مسموم و شهید شده اند. درباره عامل شهادت اختلاف نظر و اقوالی وجود دارد که به آنها اشاره خواهیم کرد.

قول مشهور این است که آن حضرت توسط مأمون خلیفه عباسی مسموم شده و به شهادت رسیده اند.

برخی از علمای اهل سنت قائلند که مأمون، امام رضا ـ علیه السّلام ـ را مسموم نکرده است. و برای این گفته خود دلائلی هم ذکر می کنند. از جمله آن دلائل این است که مأمون دختر خود را به همسری امام جواد ـ علیه السّلام ـ درآورد. مأمون به برتری امام رضا ـ علیه السّلام ـ در برابر علما استدلال می کرد. بعد از درگذشت امام رضا ـ علیه السّلام ـ مأمون بسیار ناراحت و غمگین بود و... در ادامه خواهیم گفت که به هیچ یک از دلائل در این رابطه نمی توان استناد کرد. عده ای از علمای اهل سنت قائلند که ایشان مسموم شده اند و عامل جنایت، عباسیان (غیر از مأمون) بوده اند.