دانلود آلبوم((معبری به آسمان)) سروده‌های "ابوالفضل سپهر" با صدای وحید جلیلوند

دانلود آلبوم((معبری به آسمان)) سروده‌های "ابوالفضل سپهر" با صدای وحید جلیلوند

 

سپهر ادبیات مقاومت بود و کلامش ، بازتاب تابش خورشید منظومه مردانه زیستن ، تکاوری بود خط شکن در آنسوی خاکریز صلابت و وارستگی و پلاکش ، نشانی از گردان عشق بود

کلام استوارش چون کوهی ، بازتاب بالندگی و تلاش مردان و زنانی بود که چون موجی سهمگین بر ساحل آسودن ها یورش برده بودند تا ساحت مقدس عشق آلوده نگردد

بهزاد سپهر متولد پانزده خرداد یکهزار و سیصدو پنجاه و دو فرزند زنده یاد علیرضا سپهر در نوجوانی در اثر سانحه ای پدر را از دست داد و در کنار تحصیل با وجود سن کم به کار پرداخت در سال یکهزارو سیصدو هفتادو هفت بود که در اثر نشست و برخاست با ایثارگران و خانواده های شهدا و جانبازان قلم به دست گرفت و اولین شعرش را نوشت و آن را ع ، سپهر امضاء کرد و خود را ابوالفضل معرفی می کرد و می خواست او را ابوالفضل صدا بزنند و همه هم او را به همین نام می شناسند

شعر و سبک شعری اش نیز منحصر به فرد است ، هم از جنبه محتوایی ، در تمامی اشعارش و هم از نظر سبک فولکوریکی و بی نظیرش در منظومه های اتل و متل است

سپهر با اینکه از سال یکهزار و سیصدو هفتاد و هفت با این فرهنگ آشنا شد ، در مدتی کمتر از پنج و نیم سال درخششی عظیم و تاثیر گذار یافت

1-دریافتاتل متل یه بابا که اسم اون احمده

 

2-دریافت اتل متل یه مادر

 

3-دریافت مادر شهید گمنام

 

4-دریافت دوتا بچه بسیجی

 

5-دریافت شهر پیغمبر

 

6-دریافت نقاشی کودک شهید

 

7-دریافت معبری به آسمان

 

8-دریافت پهلوون(درباره ی ازدواج شهیدهمت)

 

9-دریافت چشم چشم دوتا چشم

 

دانلود باذکر صلوات

الهم عجل لولیک الفرج.آمین

 

 

انسان بودن خود نهایت بزرگی است"البر کامو"

 

انسان بودن خود نهایت بزرگی است"البر کامو"

 

 

 

آیا حضرت علی اکبر ازدواج کرده بود؟

آیا حضرت علی اکبر ازدواج کرده بود؟

 

 

 

آیا حضرت علی اکبر ازدواج کرده بوده یا نه و اگر ازدواج کرده همسر ایشان که بوده است؟ بنده فقط در این حد می دانم که حضرت علی اکبر بزرگ تر از امام سجاد بوده و امام سجاد فرزند 4ساله داشته (امام محمد باقر)، ولی در هیچ کجا نامی از همسر حضرت علی اکبر نیست و می دانم که سن حضرت علی اکبر بیشتر از 24سال بوده است.

مختصری از زندگینامه حضرت علی اکبر:

علی بن حسین (به عربی علی بن الحسین؛ ۱۱ شعبان ۳۶ هجری قمری – ۱۰ محرم ۶۱ هجری قمری) معروف به علی‌اکبر فرزند ارشد حسین بن علی و مادرش لیلا دختر ابی مره است. او در حالی که ۲۵ سال سن داشت اولین نفر از بنی‌هاشم بود که به میدان نبرد در واقعه کربلا رفت و کشته شد. بدن او هنگام مجروح شدنش توسط دشمن تکه‌تکه شد. پس از روز عاشورا سر بریده او به همراه سرهای شهدا به شام، مرکز خلافت یزید برده شد و در قبرستان باب‌الصغیر به خاک سپرده شد.

حضرت علی اکبر از نظر ظاهر و خلق و خوی بیشترین شباهت را به پیامبراسلام محمد داشته‌است. این شباهت تا حدی بوده‌است که اهل بیت هر وقت مشتاق دیدن محمد می‌شدند، به او نگاه می‌کردند.

 

شیوه صحیح تسبیحات حضرت زهرا(علیها السلام)

  شیوه صحیح تسبیحات حضرت زهرا(علیها السلام)
 

 

حروف اذکار مانند یک شبح اند اما حقیقت و روح ذکر تعداد آن است که (الحروف اشباح و الاعداد ارواح). برای روشن شدن موضوع نکته ای بسیار مهم از کتاب هزار و یک نکته حضرت علامه حسن زاده می خوانیم: اعداد ارواح و حروف اشباح هستند، و تعداد هر ذکر مانند دندانه های یک کلید است، اگر آن دندانه ها کم یا زیاد شوند در باز نمی شود، و زیادی بر تعداد ذکر اسراف و کم کردن از تعداد ذکر اخلال است.

یکی از مشایخ روایت می کرد که: در سوره یس اسمی هست که بر طرف می شود به برکت آن کوری مادر زاد و پیسی. او را گفتند که آیا اگر کسی تمام سوره را بخواند نفعی از این مقوله که می گویی به او خواهد رسید؟ جواب داد: هر گاه حکیم یک دوا را برای مرضی مقرر کرده باشد و آن دوا در دکان عطاری باشد و مریض برود تمام ادویه ی دکان او را بخورد، آیا نفعی به او خواهد رسید؟” (هزار و یک نکته ، ج 1 و 2، ص 122 - 121)

این ذکر اختصاص به بعد از نماز ندارد؛ هر کجا انسان می ‌خواهد برکت در عمرش پیدا شود، وقتش کم است فرصتش کوتاه است از این تسبیحات کمک بگیرد هر کجا احساس می ‌کند سنگین شده کدورتی در دلش آمده این تسبیحات را بگوید بعد یک لا اله الا الله بعد چند مرتبه استغفار بکند.

على علیه السلام نفس پیامبر است به شهادت قرآن

على علیه السلام نفس پیامبر است به شهادت قرآن 
 

 

 

در سال دهم هجرت گروهى از نصاراى نجران به نمایندگى از سوى مسیحیان به مدینه آمده، و گفتند: دین شما چه فضیلتى بر دین ما دارد؟ و چرا ما به شما مسلمانان «جزیه» بدهیم؟

پیامبر اسلام، دلایل زیادى در جامعیت و تکامل اسلام بیان داشتند، ولى تعصب و هواهاى نفسانى نگذاشت افراد مزبور حقایق اسلام را از زبان پیامبر بزرگ ما بپذیرند، در این هنگام آیه زیر براى داورى میان دو گروه نازل شد:

«فمن حاجک فیه من بعد ما جاءک من العلم فقل: تعالوا ندع ابنائنا و ابنائکم و نسائنا و نسائکم و انفسنا و انفسکم ثم نبتهل فنجعل لعنت الله على الکاذبین» ⁽¹⁾

هرگاه بعد از علم و دانشى که درباره مسیح به تو رسیده، باز کسانى با تو به محاجه و ستیز برخیزند، به آنها بگو «بیائید ما و شما در برابر یکدیگر با فرزندان و زنان و نفوس خود مباهله نموده، و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم».

رسول گرامى اسلام پس از دریافت این آیه «نصاراى نجران» را به «مباهله» دعوت کرد، قرار شد در روز معینى هر دو گروه با افراد خود به مباهله بیایند، و همدیگر را نفرین کنند، تا خداوند گروه باطل را نابود سازد.

روز موعود فرا رسید، و نصارا را دیدند پیامبر اسلام با «امام حسن و حسین و حضرت فاطمه و حضرت امیر المومنین» علیهم السلام بیرون آمد، و آن چنان عظمت و بزرگوارى اهل بیت آنان رامرعوب ساخت که گفتند « اگر اینان از خدا بخواهند که کوهها را نابود سازد هر آینه مستجاب مى‏گردد» ⁽²⁾ و لذا از مباهله خوددارى نموده، و آماده پرداخت «جزیه» شدند.

آنچه از این آیه و قضیه تاریخى به بحث ما مربوط است این که: خداوند متعال «حسنین» را فرزندان رسول خدا معرفى نموده و فاطمه زهرا علیها السلام را اسوه زنان بیان داشته، و «امیر المومنین» على علیه السلام را «نفس پیامبر» آورده است که ارزش وجودى على را مى‏رساند، و نشان مى‏دهد که جایگاه على و مقام وى، جایگاه و مقام پیامبر است !!

تــویـی آن آیـنـه حـسـن خـداونـد کـریــم

تــویـی آن آیـنـه حـسـن خـداونـد کـریــم
 

 

 

هشتم ربیع‌الثانی سالروز طلوع یازدهمین ستاره هدایت، امام حسن عسکری (ع) است. آن حضرت در سال 232 هجری قمری در مدینه چشم به جهان گشود و 28 سال در دار دنیا زیست.
اخلاق و شخصیت ایشان همچون پدران بزرگوارشان نمونه بهترین اخلاق انسانی و بالاترین شخصیت آسمانی بود.
 
از دوران خردسالیِ آن جناب نقل است در روزی که کودکان شهر در حال بازی بودند ایشان در گوشه ای نشسته بود و از خشیت الهی گریان بود. رهگذری اشکهای کودکانه ایشان را دید به خیال خود پنداشت آقا زاده چون بازیچه ای ندارد گریان است. گفت: «ناراحت نباش من برایت یک اسباب بازی می ‏خرم!»
فرمود: «ما را برای بازی نیافریده اند»
مرد گفت: پس برای چه آفریده اند؟
فرمود: «برای دانش و پرستش»
مرد با تعجب پرسید: از کجا این را می گویی؟
فرمود:از کلام خدا که فرمود:«أَ فَحَسِبْتُمْ أَنَّما خَلَقْناکُمْ عَبَثاً وَ أَنَّکُمْ إِلَیْنا لا تُرْجَعُونَ»[1] «آیا گمان می‏کنید که شما را بیهوده (و برای بازی) آفریده ایم و شما به ما بازگشت نمی کنید؟»

بهره ای از کلام امام (ع) 

1. «جُعِلَتِ الْخَبائِثُ فی بَیْت وَ جُعِلَ مِفْتاحُهُ الْکَذِبَ»[2]
تمام پلیدی ها در خانه ای قرار داده شده و کلید آن دروغگویی است.

2. «إِنَّ الْوُصُولَ إِلَی اللّهِ عَزَّوَجَلَّ سَفَرٌ لا یُدْرَکُ إِلاّ بِامْتِطاءِ اللَّیْلِ»[3]
وصول به خداوند عزّوجلّ، سفری است که جز با عبادت در شب حاصل نگردد.

4. «کَفاکَ أَدَبًا تَجَنُّبُکَ ما تَکْرَهُ مِنْ غَیْرِکَ.»[4]
در مقام ادب برای تو همین بس که آنچه برای دیگران نمی پسندی، خود، از آن دوری کنی.

---

 

[1].سوره مؤمنون آیه 115
[2].بحار الانوار، ج78، ص377
[3].مسند الامام العسکری، ص290
[4].مسند الامام العسکری، ص288

گوشه هایی از زندگانی بابرکت پیامبر(ص)

گوشه هایی از زندگانی بابرکت پیامبر(ص)
 

 

دوران شیرخوارگی و کودکی پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم):

گویند پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فقط سه روز – یا به نقلی هفت روز- از مادر گرامیشان حضرت آمنه (سلام الله علیها) شیر خورده‌اند و پس از آن طبق رسم بزرگان عرب برای ایشان دایه انتخاب کردند. در تاریخ این دایه‌ها را دو تن گفته‌اند که به ترتیب زیر می‌باشند:

1- ثُوُیبِه َاسلَمیه؛ که مدتی به پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) شیر داد. به خاطر این امر او تا آخر عمرش مورد احترام رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) و همسر گرامیشان حضرت خدیجه (سلام الله علیها) بود و رسول خدا از شنیدن خبر فوت او متاثر گشتند.

2- حُلیمه سُعدیه؛ دختر ابو ذُؤیب که سه فرزند داشته و یکی از فرزندان او هم از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) پرستاری کرده است.

اعراب به چند منظور فرزندان خود را به دایه‌ها می‌سپردند:

اولا اینکه فرزندان آنها در محیط صحرا پرورش یابند و در هوای پاک آنجا بدنشان سالم و قوی شود.

ولادت پیامبر اسلام (صلّی الله علیه و آله و سلّم)

ولادت پیامبر اسلام (صلّی الله علیه و آله و سلّم)
 

 

پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) در شهر مکه، واقع در منطقه حجاز، در شبه جزیره عربستان متولد شدند. زمان ولادت ایشان مقارن با دوران جاهلیت بود.

 

دوران جاهلیت

تقریباً از 200 سال قبل از بعثت، تا زمان بعثت پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) را دوران جاهلی می‌گویند؛ و منظور از جاهلیت انجام هر عمل خلاف و نادرست است که از روی جهل باشد. عرب صحرانشین به صورت جدی پایبند به دین خاصی نبوده و ظاهربین و مادی بوده است. اعراب شهرنشین هم معمولاً بت‌پرست بوده و بتهایی از سنگ و چوب و خرما را می‌پرستیدند، که گاهی در هنگام فقر همین بتها را آرد کرده و می‌خوردند. رسم دخترکشی در میان آنها امری عادی بوده و جنگ و نزاع میان قبایل به صورت یک سنت معمول درآمده بود. اعتقاد به ارواح در میان آنها رواج داشته و توهم و خرافات در زندگی آنها تأثیر گذاشته بود. ولی پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)، بت پرستی را برانداخت و زندگی عرب را که یکسره غرور و تعصب بود، جاهلیت خواند و محکوم کرد. آزادیهای بی‌حد آنها را با گسترش اخلاق و عفت محدود کرد و از آنها که همیشه با هم نزاع می‌کردند، مردمی متحد پدید آورد.

 

ولادت پیامبر اکرم از زبان حضرت آمنه(س)

ولادت پیامبر اکرم از زبان حضرت آمنه(س)
 

 

 

آمنه می گوید: وقتی زمان زایمانم نزدیک شد، دیدم بال پرنده‌ای سفید بر قلبم کشیده شد و همه ترس و نگرانی‌ها از من دور گردید،

نوشیدنی سفید رنگی برای من آوردند و من که تشنه بودم، از آن نوشیدم. نوری مرا در بر گرفت.

سپس بانوانی بلند قامت با من سخن گفتند ولی گفتار آنان همانند گفتار انسان‌ها نبود.

ناگهان دیدم پارچه ابریشمی سفیدی بین آسمان و زمین را پوشانده است و هاتفی می‌گوید: «از گرامی‌ترین مردم، او را بگیرید.»
مردانی را دیدم که در آسمان ایستاده بودند و در دستان آنان جام‌های آب بود. به شرق و غرب زمین نگاه کردم و پرچمی از سندس (پارچه بافته شده از حریر) دیدم که بر ستونی از یاقوت بین آسمان و زمین در پشت کعبه بر افراشته بود.

پس از آن محمد صلی الله علیه و آله و سلم به دنیا آمد در حالی که انگشتان خود را به آسمان بلند کرده بود.
ابر سفیدی از آسمان پایین آمد و او را در بر گرفت.

۶ حدیث درباره‌ فضیلت «بسم الله الرحمن الرحیم»

۶ حدیث درباره‌ فضیلت «بسم الله الرحمن الرحیم»
 

 

 

پیامبر رحمت (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: دعایی که ابتدایش بسم الله الرحمن الرحیم باشد، رد نمی‌شود. (الدعوات ص. ۵۲) در ادامه این مطلب را به نقل از سایت تبیان می‌خوانیم.


امیرالمؤمنین امام علی (علیه السلام) میفرمایند:
هر بنده‌ای بخواهد چیزی بخواند یا کاری انجام دهد و «بسم الله الرحمن الرحیم» بگوید در کارش برکت داده می‌شود. (تفسیر امام عسکری علیه السلام ص. ۲۵)

پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:
هر که در ابتدای وضویش «بسم الله الرحمن الرحیم» بگوید همه‌ی اعضایش از گناهان پاک میشود. (وسائل الشیعه ج. ۱ ص. ۳۹۸)

معجزاتی که در زمان ولادت پیامبر اکرم (ص) اتفاق افتاد

معجزاتی که در زمان ولادت پیامبر اکرم (ص) اتفاق افتاد
 

 

 

امام صادق علیه السلام معجزاتی را که هنگام ولادت پیامبر اکرم آشکار شد، چنین بر می‌شمارد:

1- ابلیس از ورود به آسمان های هفتگانه محروم شد.
2- شیاطین دور شدند.
3- تمامی بت ها در بتکده به صورت بر زمین افتادند.
4- ایوان کسری شکست و چهارده کنگره‌ی آن سقوط کرد.
5- آب دریاچه ساوه خشک شد.
6- سرزمین خشک سماوه، آب پیدا کرد.
7- آتشکده فارس پس از هزار سال خاموش شد.
8- نوری از سرزمین حجاز بر آمد تا به مشرق رسید.
9- کاهنان عرب علوم خود را فراموش کردند.
10- سحر ساحران باطل شد.

استحیائیل ــ یکی از فرشتگان بزرگ خدا ــ در شب تولد حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم بر کوه ابوقبیس ایستاد و با صدایی بلند گفت:« ای مردم مکه! به خدا و فرستاده او و نوری که با او فرو فرستاده‌ایم ایمان بیاورید.»

چگونه امام حسن عسگری با چهار خلیفه عباسی مبارزه کرد؟

چگونه امام حسن عسگری با چهار خلیفه عباسی مبارزه کرد؟
 

 

 

امام عسکری (ع) ستاره درخشانی از منظومه نور و عصمت است. وقتی بر سجاده اش قامت نماز می بندد، از همه دنیا می برد، عابدان را به حسرت وا می دارد و انسانهای دور افتاده از وصال و فطرت را به ساحل بندگی رهنمون می شود.

 

به گزارش «تابناک»؛ صالح ابن وصیف، زندانبان حضرت، بدین امر اعتراف کرده است. او در پاسخ به کسانی که او را به سخت گیری بیشتر فرا می خواندند، گفت: چه کنم؟ شرورترین افراد را بر وی می گمارم، ولی پس از چندی جذبه اش آنان را به نماز و روزه وا می دارد.

 

امام (ع) در صحنه های اجتماعی - سیاسی نیز برای حق باوران و عدالت جویان الگویی جامع است. تحمل شجاعانه زندان و سازماندهی شیعیان و حفظ آنها از طاغوت زمان که هریک در این نوشتار جداگانه مورد بررسی قرار می گیرد، بخشی از اقدامهای آن امام راستین در عرصه های فراز و نشیب اجتماع و سیاست است.

امام عسکری (ع) و زندانهای طاغوت

هرچند حضور اجباری امام حسن (ع) در محله «عسکر» شهر سامرا که شهرت عسکری را برایش به ارمغان آورد، نوعی زندان شمرده می شود؛ اما طاغوتیان به این مقدار بسنده نکردند و بارها حضرت را به زندانهای مخوف افکندند. بی تردید این زندانها نتیجه رویارویی آن بزرگوار به چهار خلیفه عباسی (المستعین بالله، المعتز بالله، المهتدی بالله، المعتمد بالله) بود؛ مبارزاتی که نگاهی گذرا بدان سودمند می نماید:

 

1- مرحوم کلینی می نویسد: امام عسکری (ع) را نزد علی بن «نارمش » زندانی کردند. او ناصبی بود و بر آل ابی طالب سخت می گرفت. درباریان به وی سفارش کردند که بر حضرت سخت بگیرد; ولی هنوز یک روز از زندانی شدن امام نگذشته بود که ابن نارمش تحول یافت و چنان شد که از هیبت و عظمت امام چشم از زمین برنمی داشت. چندی بعد، المستعین، خلیفه عباسی، تصمیم گرفت حضرت را به قتل برساند. او به سعید دربان دستور داد امام (ع) را سمت کوفه برده، در راه نابود سازد. این خبر میان شیعیان منتشر شد. پاکدلان ضمن نامه ای حضرت را از این تصمیم آگاه ساختند. امام در پاسخ آنان چنین نوشت: من از خدا خواستم این طاغوت را تا سه روز دیگر از میان بردارد. دعای امام به اجابت رسید و روز سوم ترکها المستعین را از خلافت برکنار کردند.

 

۱۵توصیه حاج آقا دولابی برای سبک زندگی

۱۵توصیه حاج آقا دولابی برای سبک زندگی
 

 

استاد اخلاق میرزا اسماعیل دولابی پیش از وفات برای زندگی مومنانه ۱۵ دستورالعمل را ذکر می‌کند که به ترتیب در ذیل آورده شده است.
به گزارش  آنا، استاد بزرگ اخلاق آقای میرزا اسماعیل دولابی پیش از وفات برای زندگی مومنانه 15 دستورالعمل را ذکر می‌کند که به ترتیب در ذیل آورده شده است:
 
1. هر وقت در زندگی‌ات گیری پیش آمد و راه بندان شد، بدان خدا کرده است؛ زود برو با او خلوت کن و بگو با من چه کار داشتی که راهم را بستی؟ هر کس گرفتار است، در واقع گرفته ی یار است.
 
2.زیارتت، نمازت، ذکرت و عبادتت را تا زیارت بعد، نماز بعد، ذکر بعد و عبادت بعد حفظ کن؛ کار بد، حرف بد، دعوا و جدال و… نکن و آن را سالم به بعدی برسان. اگر این کار را بکنی، دائمی می شود؛ دائم در زیارت و نماز و ذکر و عبادت خواهی بود.
 
3.اگر غلام خانه‌زادی پس از سال ها بر سر سفره صاحب خود نشستن و خوردن، روزی غصه دار شود و بگوید فردا من چه بخورم؟ این توهین به صاحبش است و با این غصه خوردن صاحبش را اذیت می کند. بعد از عمری روزی خدا را خوردن، جا ندارد برای روزی فردایمان غصه دار و نگران باشیم.
 
4. گذشته که گذشت و نیست، آینده هم که نیامده و نیست. غصه ها مال گذشته و آینده است. حالا که گذشته و آینده نیست، پس چه غصه ای؟ تنها حال موجود است که آن هم نه غصه دارد و نه قصه.
 
5.موت را که بپذیری، همه ی غم و غصه ها می رود و بی اثر می شود. وقتی با حضرت عزرائیل رفیق شوی، غصه هایت کم می شود. آمادگی موت خوب است، نه زود مردن. بعد از این آمادگی، عمر دنیا بسیار پرارزش خواهد بود. ذکر موت، دنیا را در نظر کوچک می کند و آخرت را بزرگ. حضرت امیر علیه السلام فرمود:یک ساعت دنیا را به همه ی آخرت نمی دهم. آمادگی باید داشت، نه عجله برای مردن.
 
6.اگر دقّت کنید، فشار قبر و امثال آن در همین دنیاقابل مشاهده است؛ مثل بداخلاق که خود و دیگران را در فشار می گذارد.
 

ازدواج رسول خدا(ص) در 25 سالگی با حضرت خدیجه کبری(س) 15سال قبل ار بعثت

ازدواج رسول خدا(ص)  در 25 سالگی با  حضرت خدیجه کبری(س) 15سال قبل ار بعثت
 

 

 

دهم ربیع الاول سال روز ازدواج پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله با حضرت خدیجه علیهاالسلام
 
اولین جرقه عشق

 

خدیجه با یکى از دانشمندان یهود، در سراى باشکوه خویش، سرگرم گفت وگوست. چشم دانشمند به جوان عربى مى افتد که از کوچه در حال عبور است. رو به بانو مى گوید: «این جوان، خاتم پیامبران خواهد بود. خوشا به سعادت بانویى که این جوان همسرش باشد؛ زیرا به شرافت و عزت هر دو عالم خواهد رسید!»

سخنان دانشمند، در جان خدیجه شعله اى برپا مى کند؛ شعله اى فراتر از هر آتش!

 
اشتیاق خدیجه علیهاالسلام

بانو با سیاست متفکرانه خود، براى محمد امین صلى الله علیه و آله پیغام مى فرستد: «کاروان تجارى من عازم شام است. از شما مى خواهم همراهى با کاروانم را بپذیرید.» میسره، غلام خدیجه، حوادث سفر را براى بانویش تعریف مى کند. خدیجه بیش از پیش شیفته مقام محمد صلى الله علیه و آله مى شود. اینک روى در روى او، با جسارتى عاشقانه مى گوید: «به خاطر خویشاوندى، شخصیت، امانت دارى و راستگویى شما در میان قوم، من مشتاق شما شده ام!»

 
فداکار عاشق

امشب، مراسم عقد در خانه خدیجه برگزار مى شود. ابوطالب خطبه مى خواند: «محمد صلى الله علیه و آله برادر زاده من است که اگر مقامش با هر فردى از قریش سنجیده شود، از او برتر آید. او مشتاق ازدواج با خدیجه است و بانو نیز رضایت دارد. گواهى دهید که خدیجه ازدواج با محمد صلى الله علیه و آله را پذیرفت و مهریه آن را بر عهده گرفت!»

چرا شیعیان پس از سلام نماز سه بار«الله اکبر» می گویند؟

چرا شیعیان پس از سلام نماز سه بار«الله اکبر» می گویند؟ 
 

 

 

دلیل این عمل شیعیان سیره عملی پیامبر و اهل بیت او (علیهم السّلام) و همچنین توصیه آن بزرگواران بر انجام این عمل می باشد.

در خصوص سیره پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله از امام صادق علیه السّلام نقل شده است که وقتی پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم، مکّه را فتح نمود، نماز جماعت ظهر را با اصحابش در کنار حجرالاسود اقامه کرد و آن گاه که سلام نماز را داد دست ها را بلند کرد و سه مرتبه تکبیر گفته و دعایی را نیز قرائت نمودند سپس به اصحاب خود توصیه نمودند این عمل را انجام داده و ترک ننمایند.[1]

در خصوص سیره ائمّه اطهار علیه السّلام نیز در حدیثی از صفوان بن مهران نقل شده امام صادق علیه السّلام بعد از نمازشان دستان خود را بالا می آوردند.[2]

گذشته از این که در روایات متعددی که از معصومین علیهم السلام نقل گردیده آن بزرگواران توصیه به این عمل می نمودند به عنوان نمونه امام باقر علیه السّلام در حدیثی چنین توصیه نموده اند: عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ إِذَا سَلَّمْتَ فَارْفَعْ یَدَیْکَ بِالتَّکْبِیرِ ثَلَاثاً»[3]؛« هرگاه سلام نمازت را دادی دستان خود را سه بار به همراه گفتن تکبیر بالا بیاور»

پی نوشت :
[1] - وسائل‌ الشیعة، ج 6، ص 452
[2] - وسائل‌ الشیعة، ج 6، ص 452
[3] - مستدرک‌ الوسائل، ج 5، ص 52
کتاب پرسش ها و پاسخ های نماز، سید حسن موسوی (مرکز تخصصی نماز)