حالات بزرگان در لحظات آخر عمر پرسیدم:آقا! با خودتان حرف مىزنید، فرمود: نه، کسى اینجا بود. گفتم: چه کسى بود؟فرمود: ملک الموت. خیلى راحت. گفتم: پس شما چطور زنده هستید؟ فرمود:من از او پرسیدم که تشریف آوردهاى که مرا ببرى؟ گفت: نه، به عیادت شما آمدهام. هفته دیگر مىآیم تا شما را ببرم. بدون شک لحظات احتضار، یکی از گذرگاههایی است که همه انسانها آن را تجربه خواهند نمود. لحظهای که انسان دار فانی را رها نموده و از همه مظاهر مادی جدا میشود. بزرگان حوزه بر یاد این لحظه با توجه به تأثیر آن مداومت میورزیدند؛ آمده است که مرحوم آیت الله خوانساری(ره) هر چند مدت یکبار کتاب منازل الآخرة شیخ عباس قمی(ره) را مطالعه مینمودند. و نیز نقل شده است کهآیت الله العظمی حاج آقا حسین قمی(ره) گاهی زیارت جامعه کبیره میخواندند و هدیه میکردند به حضرت عزرائیل(ع) تا هنگام مرگ بر ایشان آسان بگیرد. اگرچه این نگرانی همیشه در ذهن شریفشان بوده و اعمال خود را اندک میشمردهاند اما با مطالعه لحظات آخر عمر بزرگان، رضایت خاطر و آرامش روانی آنها در حالت احتضارمشهود بوده و نشان از پذیرش آنها توسط حق تعالی است.
آیت الله سید علی قاضی(ره) آیت الله کشمیری می فرمودند: هنگام احتضار، خودش با اشاره به بدن خود می فرمود: « این دارد می رود. » و هنگام غسل مشاهده شد که صورتش باز و لبانش خندان بود. |