گر به قسمت قانعی بیش و کم دنیا یکی است

گر به قسمت قانعی بیش و کم دنیا یکی است

     

گر به قسمت قانعی بیش و کم دنیا یکی است
تشنه چون یک جرعه خواهد کوزه و دریا یکی است

حرص اگر دهقان نباشد کشت را شبنم بس است
خوشه و خرمن به پیش چشم استغنا یکی است

کج نظر سود و زیان را امتیازی داده است
هر چه را احول دو می بیند بر بینا یکی است

نا امیدی دستگاه عیش می سازد فراخ
گر ببندی دیدهٔ کج خانه و صحرا یکی است

غم نه پیوندی بدل دارد کزو بتوان برید
گر به اصل کار بینی شیشه و خارا یکی است

ما که از افتادگی فیروز جنگ افتاده ایم
از که اندیشیم چون فتح و شکست ما یکی است

عزت و خواری که پشت و روی کار عالمست
نزد رندی کو ندارد کار با دنیا یکی است

جزو جزو من جدا آشفتهٔ هر جزو اوست
کو چو من دیوانه مجنون تمام اجزا یکی است

در قفس بالا و پائینی نمی باشد کلیم
آستان و مسند دنیا بر دانا یکی است

 

کلیم کاشانی