مطیع رهبرم

    مطیع رهبرم
 

 

تا به تن یک ذره جان باشد، مطیع_رهبرم
تا زمین باشد، زمان باشد، مطیع_رهبرم

تا پی دست علمدارم! قلم دارم بدست
تا دوات خونچکان باشد، مطیع_رهبرم

میکنم همواره از خوان ولایت ارتزاق
تا خدا روزی رسان باشد، مطیع_رهبرم

*لقمه نانی از تنور فاطمه س ما را بس است*
نان نباشد،،، یا که نان باشد،،، مطیع_رهبرم

زیر و بم، سود و زیان، بالا و پائین، سرد و گرم...
هر چه ارزان، یا: گران باشد، مطیع_رهبرم

"سوزی از هرم تنور حضرت صادق ع، زهی!"
گر به مغز استخوان باشد،،، مطیع_رهبرم

قسمت ما هر چه باشد، با امام خود خوشیم
پیر، یا داغ جوان باشد،،، مطیع_رهبرم

گر روم بر دار و...، گر بر دوش، دارم روا کشم:
تا زبان باشد...، توان باشد...، مطیع_رهبرم

چهره های خاکی و، سربند و چفیه، با پلاک...
تا نشان بی نشان باشد، مطیع_رهبرم

یاوران انقلاب و جبهه و جنگ و "حضور..."!
نوش نوش جانتان باشد: مطیع_رهبرم

جنگ نرم و انتخابات و نه دی، اربعین...
خار چشم دشمنان باشد: "مطیع_رهبرم

"کربلا شد باعث آزادی اندیشه ها"
اوج پرواز بیان باشد: مطیع_رهبرم

با نوای کاروان، حرف دلم را میزنم
"تا نوای کاروان باشد مطیع_رهبرم

کور باشد چشم استکبار و، کر: چشم فلک
تا همیشه یادشان باشد! مطیع_رهبرم

انقلاب لاله ها بالید و بستر ساز شد
تا دم کل جهان، باشد: مطیع_رهبرم

"امر او را گوش دادن، افضل اعمال ماست"
انتهای امتحان باشد! "مطیع_رهبرم

سر بلندی نیست، غیر از: سر به زیر او شدن
بهجت صاحب زمان باشد، مطیع_رهبرم

کاش دیگر انتظار ما به پایان می رسید
تا به کی، اشکش روان باشد، مطیع_رهبرم ؟؟؟؟

شعر :حمیدرضا کسرایی.

روشهایی برای قضا نشدن نماز صبح !

روشهایی برای قضا نشدن نماز صبح !
 

 

 

نماز در حقیقت فرصتی است تا انسان با خدای خویش صحبت کند، و این توفیقی است که از جانب حضرت دوست، نصیب بندگانش می شود تا بتوانند در طول شبانه روز دقایقی را با معبود خویش به مناجات بپردازند؛ (طه، 14) لذا درخواست پیامبران و اولیای الهی همواره از خداوند متعال این بود که پروردگارا

ما را توفیق ده تا در زمره نمازگزاران باشیم.
قرآن کریم از زبان حضرت ابراهیم خلیل (علیه السلام) چنین نقل می کند: «رَبِّ اجْعَلْنی مقیمَ الصَّلاةِ وَ مِنْ ذرِّیَّتی رَبَّنا وَ تَقَبَّلْ دعاءِ»؛ (ابراهیم، 40) پروردگارا، مرا برپا کننده نماز قرار ده، و از فرزندانم (نیز چنین فرما)، پروردگارا دعاى مرا بپذیر.

این مسئله آن قدر برای ابراهیم (علیه السلام) اهمیت دارد که بعد از درخواست از خدا، دوباره می فرماید این درخواست مرا اجابت کن.

در جایی دیگر خداوند از ویژگی منافقان را تنبلی در نماز می داند: إِنَّ الْمنَافِقِینَ یخَادِعونَ اللَّهَ وَهوَ خَادِعهمْ وَإِذَا قَاموا إِلَى الصَّلاَهِ قَاموا کسَالَى یرَاءونَ النَّاسَ وَلاَ یَذْکرونَ اللَّهَ إِلاَّ قَلِیلاً (نساء:۱۴۲)-همانا منافقان، خدا را فریب می دهند در حالی که خداوند، آنان را فریب می دهد. و هنگامی که برای نماز بر می خیزند با سستی و تنبلی، و برای نشان دادن مردم، نماز می خوانند. و خدا را فقط اندکی یاد می کنند.

در این میان توجه به نماز صبح در آیات و روایات نیز مشاهده می شود؛ چنانچه قرآن کریم می فرماید: «أَقِمِ الصّلاةَ لِدلوکِ الشّمْسِ إِلى غَسَقِ اللّیْلِ وَ قرْآنَ الْفَجْرِ إِنّ قرْآنَ الْفَجْرِ کانَ مَشْهودًا»؛ ( اسراء، 78 )

شهادت امام هادی النقی (ع) تسلیت باد

 

شهادت امام هادی النقی (ع) تسلیت باد
 

 

 

 

حضرت امام علی النقی الهادی  (ع )
تولد امام دهم شیعیان حضرت امام علی  النقی  (ع ) را نیمه ذیحجه سال 212 هجری قمری  نوشته اند . پدر آن حضرت ، امام محمد تقی جوادالائمه (ع ) و مادرش سمانه از زنان درست کردار پاکدامنی بود که دست قدرت الهی او را برای تربیت مقام ولایت و امامت مأمور کرده بود ، و چه نیکو وظیفه مادری را به انجام رسانید و بدین مأموریت خدایی قیام کرد . نام آن حضرت - علی - کنیه آن امام همام " ابوالحسن " و لقبهای مشهور آن حضرت " هادی " و " نقی " بود . حضرت امام هادی (ع ) پس از پدر بزرگوارش در سن 8 سالگی به مقام امامت رسید و دوران امامتش 33 سال بود . در این مدت حضرت علی النقی (ع ) برای نشر احکام اسلام و آموزش و پرورش و شناساندن مکتب و مذهب جعفری و تربیت شاگردان و اصحاب گرانقدر گامهای بلند برداشت . نه تنها تعلیم و تعلم و نگاهبانی فرهنگ اسلامی را امام دهم (ع ) در مدینه عهده دار بود ، و لحظه ای  از آگاهانیدن مردم و آشنا کردن آنها به حقایق مذهبی  نمی آسود ، بلکه در امر به معروف و نهی از منکر و مبارزه پنهان و آشکار با خلیفه ستمگر وقت - یعنی  متوکل عباسی - آنی آسایش نداشت . به همین جهت بود که عبدالله بن عمر والی مدینه بنا بر دشمنی دیرینه و بدخواهی درونی ، به متوکل خلیفه زمان خود نامه ای  خصومت آمیز نوشت ، و به آن امام بزرگوار تهمتها زد ، و نسبتهای ناروا داد و آن حضرت را مرکز فتنه انگیزی و حتی ستمکاری وانمود کرد و در حقیقت آنچه در شأن خودش و خلیفه زمانش بود به آن امام معصوم (ع ) منسوب نمود ، و این همه به جهت آن بود که جاذبه امامت و ولایت و علم و فضیلتش مردم را از اطراف جهان اسلام به مدینه می کشانید و این کوته نظران دون همت که طالب ریاست ظاهری و حکومت مادی دنیای فریبنده بودند ، نمی توانستند فروغ معنویت امام را ببینند . و نیز " مورخان و محدثان نوشته اند که امام جماعت حرمین ( = مکه و مدینه ) از سوی دستگاه خلافت ، به متوکل عباسی نوشت : اگر تو را به مکه و مدینه حاجتی است ، علی بن محمد ( هادی ) را از این دیار بیرون بر ، که بیشتر این ناحیه را مظیع و منقاد خود گردانیده است " . این نامه و نامه حاکم مدینه نشان دهنده نفوذ معنوی امام هادی (ع ) در سنگر مبارزه علیه دستگاه جبار عباسی است .

وقتی این کانالها فراموش بشه

وقتی این کانالها فراموش بشه

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

الهم عجل لولیک الفرج آمین
 

 

 

 

 

 

چرا باید بعد از نزدیکی غسل کنیم؟

 

چرا باید بعد از نزدیکی غسل کنیم؟

 

 

 

 

احکام غسل جنابت

در شریعت اسلام غسل جنابت، از غسل‌های واجبی است که پس از جنب شدن باید انجام شود.

چگونگی جنب شدن
به یکی از دو چیز انسان جنب می‌شود:

جماع (آمیزش):
اگر انسان جماع کند و به اندازه ختنه‌گاه و یا بیشتر داخل شود، در زن باشد یا در مرد، در قُبل (جلو) باشد یا در دُبر (عقب)، بالغ باشند یا نابالغ، اگر چه منی بیرون نیاید، هر دو جنب می‌شوند.

بیرون آمدن منی:
بیرون آمدن منی چه در خواب باشد (احتلام)، یا بیداری، کم باشد یا زیاد، با شهوت باشد یا بی شهوت، بااختیار باشد یا بی اختیار، البته اینها در صورتی است که یقین دارد آبی که خارج شده منی باشد و اما رطوبت یا آبی که از انسان بیرون می‌آید، ولی نمی‌داند منی است یا رطوبت دیگر، اگر این شخص مرد و سالم است بایستی آن آبی که بیرون آمده دارای سه علامت باشد که حکم به منی بودن آن بشود (البته در صورت شک).

با شهوت بیرون آمده باشد.
هنگام بیرون آمدن جهندگی داشته باشد.
بعد از بیرون آمدن، بدن سست شده باشد.

اما اگر شخص، مردی مریض و یا زن باشد، همین مقدار که آن آب با شهوت بیرون آمده باشد، در جنابت او کافی است و بودن آن دو علامت دیگر لازم نیست، اگر چه شایسته‌است که زن و مریض - به خصوص زن - علاوه بر غسل، وضو هم بگیرد (اگر قبلاً وضو نداشته) و بلکه به طور کلی اگر سه علامت جمع نبود، بهتر است علاوه بر غسل، وضو هم گرفته شود، اگر قبلاً وضو نداشته‌است و وظیفه‌اش هم وضو گرفتن بوده‌است، منتها در مواردی که گفته شد علاوه بر غسل، بهتر است وضو هم بگیرد. خوب است که اول طهارت غسلی خودش را از بین ببرد، بعد وضو بگیرد؛ چون خواهیم گفت که با غسل جنابت نباید وضو گرفت.

 

سوال: چرا اسلام دستور می‌دهد که به هنگام جنب شدن تمام بدن را بشوییم در حالی که فقط عضو معینی آلوده می‌شود و آیا میان بول کردن و خارج شدن منی تفاوتی هست که در یکی فقط محل را باید شست و در دیگری تمام بدن را؟

پاسخ این است که خارج شدن منی از انسان یک عمل موضعی نیست (مانند بول و سایر زواید) به دلیل اینکه اثر آن در تمام بدن آشکار می‌‌گردد و تمام سلول‌های بدن به دنبال خروج آن در یک حالت سستی مخصوص فرو می‌روند و این خود نشانه تأثیر آن روی تمام اجزاء بدن است.

طبق تحقیقات دانشمندان در بدن انسان دو سلسله اعصاب نباتی وجود دارد که تمام فعالیت‌های بدن را کنترل می‌کند (اعصاب سمپاتیک) و (اعصاب پاراسمپاتیک) این دو رشته اعصاب در سراسر بدن انسان و در اطراف تمام دستگاه‌ها و جهازات داخلی و خارجی گسترده‌اند.

زنی که در رکاب امام زمان عج خواهد آمد

 

    زنی که در رکاب امام زمان عج خواهد آمد

 

صیانه مشاطه  

یکی از زنانی است که امام صادق علیه السلام در روایت مفضل بن عمر، از آن به عنوان همراه حضرت قائم علیه السلام نام می‌برد. 

در دولت مهدی علیه السلام سیزده زن برای معالجه زخمیان، زنده گشته، به دنیا باز می گردند که یکی از آنان صیانه است که همسر #حزقیل و آرایشگر دختر #فرعون بوده است و شوهرش حزقیل، پسر عموی فرعون و خزانه دار وی بوده است. 

به گفته او، حزقیل، همان مومنِ آل فرعون است و به پیامبر زمانش - حضرت موسی علیه السلام - ایمان آورد.  پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: "در شب معراج، در سیر میان مکه و مسجد الاقصی، ناگهان بوی خوشی به مشامم رسید که هرگز مانند آن را نبوییده ام. از جبرئیل پرسیدم که این بوی خوش چیست؟ 

گفت: ای رسول خدا! همسر حزقیل به حضرت موسی بن عمران ایمان آورده بود و ایمان خود را پنهان می کرد.

عمل او آرایشگری در حرمسرای فرعون بود. روزی مشغول آرایش دختر فرعون بود که ناگهان شانه از دست او افتاد و بی اختیار گفت: "بسم الله"

دختر فرعون گفت: آیا پدر مرا ستایش می کنی؟

گفت: نه؛ بلکه آن کسی را ستایش می کنم که پدر تورا آفریده است و او را از بین خواهد برد. دختر فرعون شتابان نزد پدر رفت و گفت: صیانه به موسی ایمان دارد.

فرعون او را احضار کرد و به او گفت: مگر به خدایی من اعتراف نداری؟ صیانه گفت: هرگز، من از خدای حقیقی دست نمی کشم و تو را پرستش نمی کنم.

فرعون دستور داد، تنور مسی را برافروختند و چون آن تنور سرخ شد، همه بچه های آن زن را در حضور او در آتش انداختند.

زمانی که خواستند بچه شیرخوارش را که در بغل داشت، بگیرند و در آتش بیندازند، صیانه منقلب شد و خواست که با زبان، از دین اظهار برائت کند که ناگاه به امر خدا، آن کودک به سخن آمد و گفت: "مادر! صبر کن تو راه حق را می پیمایی". 

فرعونیان آن زن و بچه ی شیرخوارش را نیز در آتش افکندند و سوزاندند و خاکسترشان را در این زمین ریختند و تا روز قیامت این بوی خوش، از این سرزمین استشمام می شود. 

صیانه از زنانی است که زنده می شود و به دنیا باز می گردد و در رکاب حضرت مهدی علیه السلام انجام وظیفه می‌کند.  

براستی ایمان من و تو به خدایمان چند عیار می ارزد؟!!!

 

آیا حکایت صیانه برای من و تو محل اندیشه و تأمل نیست ...؟! اغثنی یا غیاث المستغیثین 

اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج:آمین

---

کتاب موعودنامه، ص ۴۶۳. ☘️ *

 

مومنین در دنیا هم رزق بهشتی می‌خورند

مومنین در دنیا هم رزق بهشتی می‌خورند

مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: در دنیا هم، رزق بهشتی وجود دارد. اصلا مومنین در دنیا هم رزق بهشتی می‌خورند. آیا وقتی که از روی محبت می خوری بهشتی نیست؟ اگر از روی محبت بخوری و از روی محبت بخورانی این غذا بهشتی است. سلام از روی محبت و سخن گفتن از روی محبت بهشتی است. غذاهای روحی و جسمی که از روی محبت می خورید همه بهشتی است. امیدوارم تمام اینها را راحت بفهمیم و درک کنیم.


خدا ما را زنده زنده نزدیک برده است. می‌برد اما با محبّت، ولی متوجه نیستیم. آدم با محبت جان می دهد و متوجه نیست. خدا می‌داند اگر یکی از آنهایی که خداوند در خزانه‌اش دارد بیاید این جا و با ما صحبت کند، همه را می‌برد و به قصرهای بهشت می‌نشاند و هیچ ملتفت نمی‌شویم؛ نه حساب، نه کتاب، نه جهنّم و نه قیامت صغرا. آن جا خدا را می‌بینیم، پیامبر و امام را می‌بینیم. اگر نصیب شود این قدر برای آنها سهل و آسان است. با ما صحبت می‌کنند، ما هم کم کم دل می‌دهیم. همین طور که داریم گوش می‌دهیم ما را همراه کلامش می‌برد. می‌برد آن جا که خودش نشسته است.
 

---

کتاب طوبی محبت – ص 102
مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی

ولادت با سعادت امام محمد باقر(ع) مبارکباد

ولادت با سعادت امام محمد باقر(ع) مبارکباد
 

 

 

باقر العلوم لقب امام پنجم است. امام باقر(علیه السلام)، در سال 57 هجری در شهر مدینه، دیده به جهان گشود. درباره روز ولادت ایشان بین تاریخ نویسان اختلاف نظر وجود دارد؛ برخی آن را اول ماه رجب و برخی سوم ماه صفر می دانند. از مهم ترین امتیازات امام باقر علیه السلام که زمان، زمینه آن را فراهم کرد، این است که حضرت بنیانگذار انقلاب فرهنگی و نهضت علمی شیعه و بلکه اسلام شمرده می شود.

شناسنامه امام محمد باقر علیه السلام

امام محمد باقر (ع) در روز جمعه یا دوشنبه یا سه شنبه اول ماه رجب یا سوم ماه صفر سال 57 هجری یا به روایتی دیگر سال 56 هجری، در مدینه به دنیا آمد و در روز دوشنبه هفتم ذی حجه یا ربیع الاول و یا ربیع الاخر سال 114 هجری، در همان شهر بدرود حیات گفت. بنابراین، آن حضرت 57 سال در این جهان زیست . از این مدت چهار سال با جدش امام حسین (ع) و پس از وی 35 سال با پدرش زندگی کرد و هیجده سال بقیه عمرش را به تنهایی به سر برد.

مادر آن حضرت، فاطمه دختر حسن بن علی بود که با کنیه ام عبد الله و بنابر قول دیگر، ام الحسن خوانده شده است. بنابراین امام باقر (ع) از سلاله پدر و مادری هاشمی علوی و فاطمی به شمار می آید. بدین جهت او نخستین کسی است که از نسل امام حسن (ع) و امام حسین (ع) به دنیا آمده است.

حلول ماه رجب ماه پیوند بندگان با معبود مهربان مبارکباد

حلول ماه رجب ماه پیوند بندگان با معبود مهربان مبارکباد
 

 

 

آرام آرام نسیم خوش آغاز ماه پرفیض الهی فرا می رسد این الرجبیون... گو اینکه با گوش دل نوای خوش دعای سحرماه خدا و طنین ربنای هنگامه افطار از هم اکنون گوش دل و جان مؤمنان را می نوازد، آری ماه رجب با تمام شکوهش آمد.
سلام بر ماه رجب،
ماه پیوند بندگان با معبود مهربان،
ماه بارش باران مهر و محبت الهی،
ماه رسیدن به سر منزل مقصود،
و ماه اُنس شب زنده دارانِ همیشه بیدار با محبوب و معبود بی همتا.

ماه رجب، از ماه‏های بزرگی است که طلوع سه امام معصوم، امام علی علیه ‏السلام ، امام محمد باقر علیه ‏السلام و امام جواد علیه ‏السلام را در آن شاهدیم و شروع بزرگ ترین جنبش تاریخ بشری، یعنی برانگیخته شدن پیام آور مهر و محبت، محمد مصطفی صلی‏ الله ‏علیه ‏و‏ آله برای هدایت و سعادت انسان‏ها، در آن اتفاق افتاده است.

همچنین یاد و نام پیشوایان شهید این ماه، حضرت امام موسی کاظم علیه ‏السلام و امام هادی علیه‏ السلام و نیز پیام‏ آور کربلا، زینب کبری علیه السلام گرما‏ بخش دل‏های مؤمنان است و نیمه رجب هم، پذیرای معتکفان کوی دوست خواهد بود و شاهدِ خلوتِ مشتاقان.

تعریف قنوت‏

تعریف قنوت‏

1. 

قنوت در لغت به طور مطلق به معناى خضوع وفرمانبردارى‏وتسلیم بودن است، وبه دعا ونماز وپرستش نیز به عنوان مصداقهاى‏خضوع وتبعیت از خداوند، قنوت گفته مى‏شود. امادر اصطلاح‏فقهى، قنوت، دعا به شیوه خاص ودر موقعیت مخصوصى از نمازاست.
1 - قنوت عبارت است از دعا کردن با بلند کردن دستهادر مقابل‏صورت به گونه‏اى که کف دستها به طرف آسمان وپشت دستها به سوى‏زمین باشد، ودر اغلب نمازها بعد از خواندن حمد وسوره وقبل ازرکوع رکعت دوم، انجام مى‏شود، واگر نماز گزار بدون بلند کردن‏دستها، دعا بخواند، ثواب دعا را - ان شاء اللَّه - خواهد داشت.
2 - قنوت در همه نمازهاى واجب ومستحب، مستحب است، ودرنمازهاى واجب یومیه‏اى که با صداى بلند خوانده مى‏شودمخصوصاً در نمازهاى صبح ومغرب وجمعه وهمچنین در نماز وتر،استحباب آن مؤکد است.
3 - استحباب قنوت - همانطورکه گفتیم - فقط یکبار قبل از رکوع‏رکعت دوم هرنماز است مگر در موارد ذیل که موقعیت وترتیب‏خاصى دارد:
الف - نماز عیدین: نماز عید فطر وعید قربان، پنج قنوت در رکعت‏اول وچهار قنوت در رکعت دوم دارد.
ب - نماز آیات: این نماز دویا پنج قنوت دارد که در جاى خود - ان‏شاء اللَّه - به آن اشاره خواهد شد.
ج - نماز جمعه: نماز جمعه دوقنوت دارد یکى قبل از رکوع رکعت‏اول ودیگرى بعد از رکوع رکعت دوم.
د - نماز وتر: در نماز وتر نیز به پیروى از امام کاظم‏علیه السلام دعا بعد ازرکوع مستحب است.
4 - در قنوت، خواندن ذکر مخصوص شرط نیست بلکه جایز است‏نمازگزار هردعا وذکر ومناجاتى را که بخواهد بخواند، وصلوات‏برپیامبرصلى الله علیه وآله بفرستد، وبراى خود وپدر ومادر ومؤمنین ومؤمنات‏طلب آمرزش نماید.
همچنین جایز است قرآن، مخصوصاً آیات مشتمل بردعا رابخواند، ولى بهتر این است که دعاها وذکرهاى منقول از پیامبرصلى الله علیه وآله‏وائمه طاهرین‏علیه السلام خوانده شود که بهتر از همه کلمات فرج است:
لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَلِیمُ الْکَرِیمُ، لَا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ الْعَلِیُ‏الْعَظِیمُ، سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ السَّمَواتِ‏السَّبْعِ وَرَبِّ الْأَرَضِین السَّبْعِ، وَمَا فِیهِنَّ وَمَا بَیْنَهُنَّ وَمَا فَوْقَهُنَّ وَمَا تْحتَهُنَّ، ورَبِّ الْعَرْشِ‏الْعَظِیم، وَالْحَمْدُ للَّهِ‏ِ رَبِّ الْعَالَمِینَ.
5 - جایز است به غیر عربى دعا بخواند گرچه احوط ترک آن است.
6 - بهتر این است که قنوت را باصلوات برپیامبر وآل او آغاز کند وباصلوات براو وآل او ختم نماید بلکه بهتر است در وسط قنوت هم‏صلوات بفرستد.
7 - مستحب است قنوت در نماز مخصوصاً در نماز وتر طول داده‏شود.
8 - در همه نمازها - چه نمازهایى که بلند خوانده مى‏شود یاآهسته -مستحب است قنوت باصداى بلند خوانده شود، حتى مأموم، در نمازجماعت، در صورتیکه امام جماعت صداى او را نشنود.

 

 

 

 

آثار سخن‌چینی چیست؟

آثار سخن‌چینی چیست؟
 

 

 

سخن‌چینی در ‏اسلام از گناهان کبیره شمرده شده است

 

سخن‌چین کیست؟ آثار و راه درمان آن چیست؟

آیا سخن‌چینی حلال هم داریم؟
سخن‌چین کسى است که حرف دیگران را به آن کسی که سخنی درباره‌اش گفته شده، می‌رساند. انسان سخن‌چین، در مجالس و محافل سراپا به گوش می‌نشیند؛ سپس به دنبال اغراض نابخردانه، آن سخنان را به ‌گونه‌اى دلخواه در گوشه و کنار نقل ‌کرده و زمینه‌های تفرقه را در جامعه فراهم می‌سازد.

این عمل ناپسند - که در بیشتر موارد، مصداقی از غیبت است - در ‏اسلام از گناهان بزرگ شمرده شده و در قرآن کریم نیز به شدت مورد نکوهش قرار گرفته است، پیامدهاى دنیوی و اخروی نامطلوبى مانند: دشمنى و تفرقه، دشمنی با خدا، پذیرفته‌نشدن دعا و عذاب قبر نیز از آثار سخن‌چینی است.

دقت در پیامدهای منفی سخن‌چینى و نقش ویرانگر آن در جامعه و خانواده‌ها، و همچنین عذاب‌ها و مجازات‌هاى الهى که در دنیا و آخرت بر آن مترتب است، می‌تواند نقشی بازدارنده در برابر سخن‌چینی داشته باشد.

در مواردی که نقل سخن توطئه‌آلود دیگران بتواند از بروز حادثه و فاجعه‌ای برای فرد و یا اجتماع جلوگیری کند، نقل این سخنان برای آماده‌سازی تدبیرات لازم حرام نبوده بلکه گاه واجب می‌شود، اما این حالت استثنایی را نباید بهانه‌ای قرار داد تا هر سخن‌چینی مذمومی را با آن توجیه کنیم.
 
پاسخ تفصیلی
صلح و صفا از ارکان یک جامعه مطلوب بوده و پیوند میان انسان‌ها را محکم‌تر می‌کند. از طرف دیگر؛ آنچه انسان‌ها را نسبت به یکدیگر بدبین کرده، الفت و علاقه آنها را از بین ببرد، زشت و ناپسند بوده، با سرشتشان نیز سازگار نیست. از جمله رفتارهایى که پیوندهاى مثبت موجود در جامعه انسانى را تهدید می‌کند، «نمامى» یا «سخن‌چینى» است که از نظر عقل، زشت و ناپسند بوده، اسلام از آن نهى کرده و طینت انسان‌هاى پاک نیز آن‌را نمی‌پسندد.

سخن‌چین کیست؟
«نمیمه» در لغت؛ به معناى صداى آهسته‌اى است که از حرکت چیزى یا از برخورد پاى انسان به زمین هنگام راه رفتن بر می‌خیزد و از آن‌جا که افراد سخن‌چین، معمولاً سخنان خود را آهسته و در گوشى به این و آن می‌رسانند، برای سخن‌چینى نیز از این واژگان استفاده شده است.[1] همچنین گفته شده که «نمیمه» در اصل به معناى تزیین کلام دروغین است؛[2] چرا که افراد سخن‌چین سعى می‌کنند، سخنان خود را زیبا جلوه دهند.

در اصطلاح اخلاق؛ سخن‌چین کسى است که حرف دیگران را به آنکه سخن درباره‌اش گفته شده می‌رساند، چه با گفتن، چه با نوشتن و چه با رمز و اشاره. و فرقى نمی‌کند که آنچه نقل می‌کند عملى باشد یا گفتارى و فرقى نمی‌کند آنچه را نقل می‌کند عیب و نقص گوینده باشد یا نه. بنابراین، حقیقت سخن‌چینى همان افشاء سرّ و پرده‌درى است.[3]

انسان سخن‌چین، در مجالس و محافل سراپا به گوش می‌نشیند؛ سپس به دنبال اغراض نابخردانه، آن سخنان را به ‌گونه‌اى دلخواه در گوشه و کنار نقل می‌کند و بین افراد جامعه، «تفرقه افکنى» و «دو به هم زنى» می‌کند.[4]

خدایا من چشمِ امید به تو بسته ام

 

خدایا من چشمِ امید به تو بسته ام

 

 

 

 الهی ...
سه خصلت است که نمی گذارد از درگاهت چیزی بخواهم ،
و فقط یک خصلت است که مرا به آن ترغیب می کند ؛

آن سه خصلت عبارتند از :
فرمانی که داده ای و من در انجامش درنگ کرده ام ،
و کاری که مرا از آن نهی فرمودی ولی من بدان شتافته ام ،
و نعمتی است که عطا فرموده ای ولی من در شکرگزاریش کوتاهی نموده ام ...

و اما تنها مساله ای که مرا به سویت می خواند :
تفضل و مهربانی تو به کسی است که به آستانت روی آورده ،
و چشمِ امید به تو بسته است ...

همه ی لطف و احسانت از روی تفضل ،
و همه ی نعمتهایت بی سبب و بدونِ زمینه ی استحقاق است ...

نماز پرفضیلت برای بهشتی شدن

نماز پرفضیلت برای بهشتی شدن 
 

 

 

این نماز مشهور و معروف است، اکثر بزرگان مانند علاّمه مجلسی در بحار و شیخ‌طوسی و علاّمه حلّی در کتابهای خود ذکر کرده‌اند. شیخ‌طوسی(ره) از حضرت‌رسول(ع) روایت نموده‌اند:

 

هر کس در شب‌جمعه یا روزجمعه یا شب‌دوشنبه یا روز‌دوشنبه یا شب‌پنج‌شنبه یا روز پنج‌شنبه‌ چهار رکعت نماز (دو، دورکعتی) نماز بجا بیاورد، در هر رکعت (حمد) هفت مرتبه و سوره (اناّ انزلناه) را یک مرتبه قرائت کند و بعد از سلام صد‌مرتبه بگوید:

 

(اللّهُمِّ صَلِّ عَلی مُحَمِّدٍ وَ آلِ مُحَمِّد) و صد‌مرتبه (اللّهُمِّ صَلِّ عَلی جَبْرَئیلَ) بگوید: خداوند به او عطا می‌فرماید هفتاد‌هزار قصر در بهشت که در هر قصری هفتاد‌هزار خانه باشد و در هر یک از آنها هزار اطاق باشد و در هر یک هفتاد‌هزار جاریه بهشتی .

منبع:گنجهای معنوی

احادیثی برای بهتر زندگی کردن

احادیثی برای بهتر زندگی کردن

 

 

راه آسایش جسم و جان را می دانید؟!
اَلنَّـوْمُ راحَةٌ لِلْجَـسَدِ وَ النُّـطْقُ راحَةٌ لِلرُّوحِ وَ السُّکُوتُ راحةٌ لِلْعَقْلِ؛
امام صادق علیه السلام : خواب، آرام بخش جسم است، سخن گفتن آسایش روح است و سکوت، سبب راحتى عقل است.
من لا یحضره الفقیه: ج 4، ص 402

 

_____________________________________

وقتی خدا خوبی بنده اش را می خواهد
امام صادق (علیه السلام) فرموده اند:« أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِذَا أَرَادَ اللَّه بِعَبْدٍ خَیْراً عَجَّلَ عقوبَتَه فِی الدّنْیَا وَ إِذَا أَرَادَ اللَّه بِعَبْدٍ سوءاً أَمْسَکَ عَلَیْهِ ذنوبَه حَتَّى یوَافِیَ بِهَا یَوْمَ الْقِیَامَةِ؛
هرگاه خداوند خوبی بنده ای را بخواهد، در همین دنیا کیفرش دهد و چون برای بنده ای بد بخواهد گناهانش را نگه دارد تا در روز قیامت کیفر بیند.»
الخصال، ابن بابویه، محمد بن علی، ج1، ص20، ح70

 

_____________________________________
با این دوخصلت از دنیا و آخرت باز می مانیم
ایاک و الکسل و الضجر فانهما یمنعانک من حظک من الدنیا و الاخره
امام صادق علیه السلام به یکی از فرزندانش فرمود: از تنبلی و بی حوصلگی بپرهیز که این دو خصلت تو را از بهره دنیا و آخرت باز می دارد
اصول کافی، ج 9، ص 559

 

_____________________________________
شمّه ای از مهربانی خدا
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: إِنَّ الْمَرَضَ ینَقِّی الْجَسَدَ مِنَ الذّنوبِ کَمَا یذْهِب الْکِیر خَبَثَ الْحَدِید؛
بیماری تن را از گناهان می پالاید، همچنانکه دم آهنگری، ناخالصی آهن را می زداید.
دیلمی، حسن بن محمد، ارشاد القلوب الی الصواب، ج1، ص43

 

حضرت فاطمه (س)، الگویی جاودانه برای همه دورانها

 

پاسخ به برخی شبهات پیرامون زیارت عاشورا
 

 

 

 

مقام‌ معنوی‌ حضرت فاطمه (س)، نسبت‌ به‌ مقام‌ جهادی‌،انقلابی‌ او به‌ مراتب‌ بالاتر است‌

 

فاطمه (س) الگوی جاودانه زنان عالم
بى‏ شک خلقت حضرت فاطمه (س) پاسخ غیرتمندانه دستگاه آفرینش به تحقیر تاریخى زن و پاسخى جاودانه به چگونگى جریان یافتن زنانگى در متن حیات بشرى است.
آفرینش و زندگی حضرت فاطمه (س) این نکته را به اثبات رساند که مى ‏توان احساسات و انعطاف زنانه را با شعور و درایت حماسى پیوند زد؛ مى ‏توان از محیط خانه منشا تحولات اجتماعى و تاریخى شد؛ مى‏ توان در محراب عبادت با ملک همنوا گردید و از آنجا، پاى به مسجد گذاشت و بلاغت را در ادبیات سیاسى و فرهنگى به اوج رساند؛ مى ‏توان اوج اقتدار زنانه را در خضوع به همسر، پرورش فرزند، خانه‏ دارى هدفمند، توجه به علم و معرفت و حضورموثر در مهم‏ ترین عرصه‏ هاى حیات سیاسى و اجتماعى، تعریف کرد و عمر کوتاه زندگى مادى را تا همیشه تاریخ جاودانه ساخت.

 

امروزه بازشناسى شخصیت حضرت فاطمه (س) از آن جهت اهمیت دارد که ادعا مى‏ کنیم جبران تحقیر تاریخى زن و نمایش توانمندى و ارزشمندى آنها، در سلوک مردانه و به خود بستن صفات مذکر نیست و باید اوج اقتدار زن را در بازبینى «هویت زنانه» جست.

 

شخصیت فاطمه‌ زهرا(س)، شخصیتی ممتاز و برجسته
شخصیت‌ زهرای‌ اطهر، در ابعاد سیاسی‌ و اجتماعی‌ و جهادی‌، شخصیت‌ ممتاز و برجسته‌ای‌ است؛ به‌ طوری‌ که‌ همه‌ زنان‌ مبارز و انقلابی‌ و برجسته‌ و سیاسی‌ عالم‌ می‌توانند از زندگی‌ کوتاه‌ و پرمغز او درس‌ بگیرند.

 

زنی‌ که‌ در بیت‌ انقلاب‌ متولد شد و تمام‌ دوران‌ کودکی‌ را در آغوش‌ پدری‌ گذراند که‌ مشغول یک‌ مبارزه‌ عظیم‌ جهانی و‌ فراموش‌ نشدنی‌ بود. وی در دوران‌ کودکی‌، سختیهای‌ مبارزه‌ دوران‌ مکه‌ را چشید، به‌ شعب‌ ابی‌طالب‌ برده‌ شد، گرسنگی‌ و سختی‌ و رعب‌ و انواع‌ شدتهای‌ دوران‌ مبارزه‌ مکه‌ را لمس‌ و بعد  که‌ به‌ مدینه‌ هجرت‌ کرد، همسر مردی‌ شد که‌ تمام‌ زندگی‌ اش جهاد فی‌سبیل‌الله‌ بود و در تمام‌ قریب‌ به‌ یازده‌ سال‌ زندگی‌ مشترک‌ حضرت فاطمه (س) و حضرت امیرالمومنین‌(ع)، هیچ‌ سالی‌، بلکه‌ هیچ‌ نیم‌ سالی‌ نگذشت‌ که‌ این‌ شوهر، کمر به‌ جهاد فی‌سبیل‌الله‌ نبسته‌ و به‌ میدان‌ جنگ‌ نرفته‌ باشد و حضرت فاطمه (س) این‌ زن‌ بزرگ‌ و فداکار، همسری‌ شایسته‌ یک‌ مرد مجاهد و یک‌ سرباز و سردار دائمی‌ میدان‌ جنگ‌ را نکرده‌ باشد.

 

زندگی‌ حضرت فاطمه (س)، اگر چه‌ کوتاه‌ بود و حدود بیست‌ سال‌ بیشتر طول‌ نکشید، اما این‌ زندگی‌، از جهت‌ جهاد، مبارزه‌، تلاش‌، کار انقلابی‌، صبر انقلابی‌، درس‌، فراگیری‌ و آموزش، سخنرانی‌ و دفاع‌ از نبوت‌ و امامت‌ و نظام‌ اسلامی‌، دریای‌ پهناوری‌ از تلاش‌ و مبارزه‌ و کار و در نهایت‌ هم‌ شهادت‌ است‌.