گوشه ای از اعمال شنیع معاویه ملعون در قبال پیامبر ص واهل بیت س در منابع اهل سنت

گوشه ای از اعمال شنیع معاویه در قبال پیامبر  ص واهل بیت س در منابع اهل سنت

معاویه بیست و یک سال با پیامبر خدا جنگ کرد و در سال هشتم پس از فتح مکه از ترس جان مسلمان شد و ما یقین داریم که سردمداران کفر که بیست و یک سال با پیامبر جنگیدند و روز فتح مکه اسیر شدند و پیامبر همه شان را آزاد کرد، هیچ کدام به حقیقت مسلمان نشدند و اعمال بعدی آنها این حقیقت را آشکار کرد. آنان همواره در فکر مبارزه با اسلام و تسلط بر مسلمانان بودند و به این آرزو هم رسیدند و انتقام خود را از اسلام و مسلمانان گرفتند. جنایاتی که حاکمان اموی در حق مسلمانان و به خصوص درباره شیعیان علی(ع) مرتکب شدند، قابل شمارش نیست و هر کدام از این جنایات، به تنهایی در منفور و ملعون بودن شخص کافی است و نیازی به خبر دادن پیامبر و صحابه صالح پیامبر نیست ولی با این حال پیامبر خدا و بندگان صالح و اصحاب پاک آن حضرت هم، ملعون و منفور بودن آنها را پیشگویی کرده اند و در کتاب های روایت و تاریخ اهل سنت آمده است.

در اینجا دیدگاه شیعه را نمی آوریم چون دیدگاه شیعه درباره معاویه معلوم است و شیعیان معاویه را منفور و ملعون و اهل جهنم می دانند و کسی را که با حضرت علی(ع) جنگیده باشد، مستحق عذاب همیشگی می دانند.
در اینجا برخی از روایات و تاریخ های اهل سنت را می آوریم تا معلوم شود که معاویه در نزد اهل سنت هم منفور است و عزیز و محترم نیست.

 

1. معاویه به کوفه آمد، بالای منبر رفت و نام علی(ع) را آورد و به آن حضرت جسارت کرد. امام حسن(ع) برخاست و گفت: هان! ای که از علی نام بردی من حسن هستم، پدرم علی است و تو معاویه هستی پدرت ابوسفیان.

دردو دل با امام زمان عج

الهم عجل لولیک الفرج والعاقیة والنصر:آمین
 

 

 

آقا سلام گرچه بلند است جایتان                             می خواهم از زمین بنویسم برایتان

یک نامه حاوی همه حرفهای راست                      یک نامه از کسی که کمی عاشق شماست

یک نامه از بلندی انسان که پست شد                     یک نامه از کسی که دچار شکست شد

این نامه مدح نیست فقط شرح ماتم است                    یک ذره از هزار نوشتم اگر کم است

بعد از شما غبار به آیینه ها نشست                    شیطان دوباره آمد و جای خدا نشست

پرپر شدند در دل طوفانی از بدی                           گلهای رو سپید همیشه محمدی

آمد به شهر فاجعه، اسلام راحتی                           انسان منهدم شده، قرآن زینتی

بیمارهای عشق خدای بهتری شدند                      جلباب هایمان کم کم روسری شدند

خورشید مرد و شام تباهی دراز شد                       بر روی دشمنان در این قلعه باز شد

در کسوت قدیمی آزادی زنان                              تبلیغ پشت پرده شهوت مجاز شد

در کار حق مداخله کردیم، بد نبود                       نان و شرف معامله کردیم، بد نبود

کم کم اصول دین خداوند پول شد                       هر کس که پول داشت نمازش قبول شد

حرف خدا و دین محمد ز یاد رفت                       آری تمام غیرت یاران به باد رفت

مسجد تهی و شهر پر از جنب و جوش شد             حتی بهشت نیز خرید و فروش شد

راه خدا به جانب ناحق کشیده شد                       کم کم دروغ مصلحتی آفریده شد

تخم ریا میان دل ما جوانه زد                            و مصلحت به گرده ی دین تازیانه زد

هر لقمه ی حرام شده سیر کردمان                    و سفره های کفر نمک گیر کردمان

و کاروان جدا شد از راه مستقیم –                    یعنی خلاصه می کنم آقا عوض شدیم

آقا خلاصه ی همه نامه ام غم است                    آقا خلاصه می کنم اینجا جهنم است

یک بار دیگر از غم انسان طلوع کن                از عمق استغاثه یاران طلوع کن

یا از خدا عذاب زمین را طلب نما                    یا اینکه مثل رحمت باران طلوع کن

دنیای ما اگرچه گرفتار آمدست                         اما هنوز تشنه نام محمد است

در انتهای نامه خیسم سلام بر                           نام بزرگوار و نجیب پیامبر

 

اثر: سید مهدی موسوی

برای روز مبادا

برای روز مبادا
 

 

 

شبیخون فرهنگی دشمن و استحاله انقلاب

 

 

   شبیخون فرهنگی دشمن و استحاله انقلاب

 

 

🔴شاید ۲۰ سال پیش کسی به مخیله‌اش هم نمی رسید روزی در خیابانهای شهر، دخترانی را مشاهده کند که آن سالها مردم شاید آنها را در سالن های عروسی هم نمی دیدند... دخترانی بزک کرده با موهای پف کرده و بیرون ریخته و مانتوهایی کوتاه و تنگ و شلوارهایی تنگتر! این روند ۲۰ سال طول کشید تا به اینجا رسید.دشمن با صبر و حوصله زیادی که دارد ، وقتی دید از راه نظامی نتوانست به اهدافش دست پیدا که از راه فرهنگی وارد شد و دست به استحاله فرهنگی مسئولان انقلاب و مردم بعنوان حامیان اصلی انقلاب زد ....

 

این حمله فرهنگی همزمان از سه ضلع انجام شد،
⬅️اولین ضلع پیاده نظامهایی همانند بهاییت که مبادرت به بدحجابی عمدی درملا عام و حتی برهنگی کامل میکردن

 

⬅️بازوی دوم حمله شبکه های ماهواره ای فارسی زبان که با ترویج سبک زندگی غربی و ولنگاری در روابط زن و مرد باعث ترویج بی حجابی و فساد کم کم باعث تغییر ذائقه فرهنگی جامعه شدند و  وضع متاسفانه اینگونه شده که شاهدش هستیم

 

⬅️سومین ضلع این مثلث شوم هم سلبریتی های وابسته بودن که با سبک زندگی بشدت غربی و نامتعهدانه در پوشش نا مناسب و حیوان بازی و طلاقهای متوالی و گاها کشف حجاب های اینترتی و روابط خارج از عرفی که گاها رسانه ای هم میشد ، راه را برای این استحاله باز کردند

 

 

این سه ضلع سوای بحث بی حجابی ، روابط خارج از عرف بین زن و مرد هم در جامعه به نام روشنفکری رواج دادند و انواع دوست اجتماعی و ازدواج سفید و نگهداری حیوانات خانگی به جای فرزند آوری هم از ثمرات منحوس این حرکت بود

از طرفی هم بی تفاوتی بعضی نهادهای مسئول و بعضا همراهی سوال برانگیز عده ای از آنها به ترویج این استحاله فرهنگی کمک کرد

من آمدم سر بازار ،تا تو مرا بخری

 

من آمدم سر بازار ،تا تو مرا بخری
 

 

 

 

بدون توشب و روزم نمیشود سپری

بجز تو ازتو نداریم خواهش دگری

اگر چه یوسفی اما به شیوه ای دیگر

من آمدم سر بازار،تا  تو مرا بخری

زهیر را وسط خیمه جد تو خرید آقا

چه میشود به نگاهی دل مرا بخری

چه روزها که یک به یک غروب شده بی تو

چه خوب میشود ای جان،دمی به ما گذری

نثار خاک قدومت هزار بار دهم جان

بدم،ولی چه میشود آقا،که این بدو بخری
.
الهم بحق محمد(ص)وآل محمد(ص)عجل لولیک الفرج والعافیة والنصر:آمین

 

شعر:محسن حسینی

شرب خمر

شرب خمر

 

شراب از نظر لغوی یعنی مایع نوشیدنی و از «شُرب» یعنی نوشیدن گرفته شده است اما از نظر اصطلاحی همان مایع مست کننده می باشد. این کلمه فارسی است و عربی آن خَمر است و خمر از نظر لغوی یعنی پوشاندن.

راغب می‌گوید: «اصل خمر یعنی پوشاندن شیء و آنچه با آن چیزی را می‌پوشانند. خمار گویند: ولی در تعاریف، خمار به آنچه زن، سر خود را با آن می‌پوشاند گفته شده و به شراب از آن جهت خمر می‌گویند که عقل را پوشانده و زایل می‌کند».[۱] در اصطلاح شرابخواری، خَمر آن است که مستی می‌آورد: از انگور باشد یا غیر از انگور.[۲]

البته در قرآن واژگان دیگری هم برای شراب استفاده شده است که عبارتند از: سکر رحیق و کأس.[۳] در رابطه با شراب در وسائل الشیعه حدیثی آمده است که رسول الله صلی الله علیه و آله فرمودند: «شراب از پنج چیز گرفته می‌شود: عصیر از انگور، نقیع از کشمش، بتع از عسل، مزر از جو و نبیذ از خرما».[۴]

اعمال روز عید قربان

اعمال  روز عید قربان

 

 

 

روز عید قربان است که بسیار شریف است، و اعمال آن چند چیز است:

 

اوّل: غسل، که در این روز مستحبّ مؤکدّ است، و بعضى از علما آن را واجب دانسته اند.

دوّم: نماز عید، به همان صورت که در عید فطر ذکر شد، اما در این روز، مستحبّ است پس از نماز از گوشت قربانى افطار شود.

سوم: خواندن دعاهایى که پیش از نماز عید و بعد از آن وارد شده، و آن دعاها در کتاب «اقبال» آمده و شاید بهترین دعاهاى این روز، دعاى چهل وهشتم صحیفه کامله سجادیه باشد، که اوّل آن: «اللّهمّ هذا یوم مبارک» است، و دعاى چهل وششم: «یا من یرحم من لا یرحمه العباد» را نیز بخواند.

احادیثی از ائمه اطهار به مناسبت عید قربان

 احادیثی از ائمه اطهار به مناسبت عید قربان 

 

 

عید قربان روز جشنی است که در تاریخ دهم ماه ذیحجه برگزار می‌شود

 

پیامبر صلی الله علیه و آله :هر کس نیّتش صادق باشد ، اوّلین قطره از خون قربانى اش ، کفّاره همه گناهان او است.

احادیثی درباره عید قربان

عید قربان که بعد از وقوف در عرفات (مرحله شناخت) و مشعر(محل اگاهی و شعور) و منا (سرزمین آرزوها، رسیدن به عشق) فرا مى رسد، عید رهایى از تعلقات است. رهایی از هر آنچه غیرخدایى است. در این روز حج گزار، اسماعیل وجودش را، یعنی هر آنچه بدان دلبستگی دنیوی پیدا کرده قربانى مى کند تا سبک بال شود.

روز دهم ذى الحجه یکى از اعیاد بزرگ مسلمانان است. خداوند بلندمرتبه این روز را به پاس آمادگى حضرت ابراهیم علیه السلام در قربانى کردن فرزند و تسلیم حضرت اسماعیل براى قربانى شدن عید قرار داد.

در این مطلب برخی از احادیث گفته شده از ائمه اطهار علیه السلام را به مناسبت عید قربان را منتشر می کنیم.

 

پیامبر صلی الله علیه و آله :

یُغفَرُ لِصاحِبِ الأضحِیَّةِ عِندَ أوَّلِ قَطرَةٍ تَقطُرُ مِن دَمِها ؛

[ . کتاب من لایحضره الفقیه ، ج 2 ، ص 214 .]
پیامبر صلی الله علیه و آله :با ریختن اوّلین قطره خون قربانى [به زمین] ، صاحب قربانى آمرزیده مى شود.

پیامبر صلی الله علیه و آله:

إنَّما جَعَلَ اللّه ُ الأضحى لِشبَعِ مَساکِینِکُم مِنَ اللَّحمِ فَأطعِمُوهُم ؛

[ . ثواب الأعمال ، ص 59 .]
پیامبر صلی الله علیه و آله :خداوند عید قربان را برنهاد تا مستمندان از گوشت سیر شوند ؛ پس از گوشت قربانى به ایشان بخورانید.

فضیلت روز عرفه و زیارت امام حسین (ع) در این روز

  فضیلت روز عرفه و زیارت امام حسین (ع) در این روز  
 

 

 

 

روز عرفه، روز دعا و مسألت از خداوند متعال است و خداوند درهای مغفرت و رحمت خود را در این روز به روی بندگان باز می‌کند. یکی از اعمالی که در این روز وارد شده است، زیارت امام حسین (ع) است. بطوری که در روایات وارد شده است، خداوند در این روز اول به زوار امام حسین (ع) نگاه می‌کند، پیش از کسی که در صحرای عرفات است.

در این مقاله به بررسی علت افضلیت مقام زوار امام حسین (ع) در این روز، حتی نسبت به حجاج بیت الله الحرام می‌پردازیم.
 
خدای متعال مخلوقات متفاوتی دارد. یکی از مخلوقات خدای متعال زمان و نوعی دیگر از مخلوقات او مکان است.

چون خدای متعال خالق آن‌هاست حقایق مختلفی را در آن‌ها قرار داده است که برخی از آن‌ها را انبیا و امامان بزرگوار به ما گفته‌اند.

 به عنوان مثال در زمین «مکان‌ها و سرزمین‌های مختلف» وجود دارد. گاهی یک قسمتی از این مکان‌ها را خداوند برای خودش برمی‌گزیند و به خود منسوب می‌کند. مانند «کعبه» که از آن رو خداوند این خانه را به خود منسوب کرده است، شرافت پیدا کرده و بیت‌الله نامیده می‌شود و به واسطه نسبت پیدا کردن با خدای متعال ویژگی‌ها و شرایط خاصی پیدا می‌کند؛ مثلا با نگاه کردن به آن برای شخص حسنه نوشته و از سیئات او محو می‌کنند.

پس خدای متعال بیتی را در دنیا اختیار کرده و به خود منسوب فرموده و برکات و ویژگی‌های خاصی برای آن‌جا قرار داده است.

از سوی دیگر خداوند متعال از بین «زمان‌های مختلف» برخی از آن‌ها را ممتاز و ویژه کرده است. مانند روز جمعه، شب جمعه، ده شب اول ماه ذی‌الحجه، ماه‌های رجب، شعبان و رمضان و شب‌های قدر که در قرآن و روایات، بدان اشاره شده است.

از دیگر ایام مورد توجه خدای متعال «شب و روز عرفه» است.

در روایاتی نقل شده است که خداوند در شب عرفه درهای مغفرت خویش را بر بندگان باز می‌کند[۱۰] و در روز عرفه خداوند متعال گناهان توابین را می‌بخشد، هرچند به اندازه ریگ‌های بیابان و قطرات باران و تعداد روزهای عالم باشد.

این روز، روز دعا و مسألت از خداوند متعال است و خداوند این روز را روز با ارزش و پرشکوه قرار داده است.‌

روز عرفه، همتاى شب قدر

 

روز عرفه، همتاى شب قدر
 

 

 

قرآن کریم براى ارتباط بیشتر بندگان با مبدا هستى از شیوه‌هاى مختلفى بهره مى‌گیرد. از جمله این شیوه‌ها تعیین زمان‌ها و مکان‌هاى خاصى براى نزدیک شدن بیشتر به درگاه حضرت حق مى‌باشد. در سوره ابراهیم(ع) آیه 5 از زمان‌هاى ویژه عبادت خدا با عبارت “ایام‌الله” یاد مى‌کند؛ “ایام‌الله را به آنان یادآورى نما.” ایام‌الله تمام روزهایى است که داراى عظمتى در تاریخ زندگى بشر است. مقصود از ایام‌الله زمان‌هایى است که امر خدا و آیات وحدانیت و سلطنت او ظاهر شده و یا ظاهر مى‌شود. ممکن است ایام ظهور رحمت و نعمت الهى جز این ایام بوده باشد.(1)

و نیز هر روز که یکى از فرمان‌هاى خدا در آن،چنان درخشیده که بقیه امور را تحت‌الشعاع خود قرار داده از ایام‌الله است هر روز که فصل تازه‌اى در زندگى انسان‌ها گشوده و درس عبرتى به آنها داده و ظهور و قیام پیامبرى در آن بوده و یا طاغوت و فرعون گردنکشى در آن به قعر دره نیستى فرستاده شده خلاصه هر روز که حق و عدالتى برپا شده و ظلم و بدعتى خاموش گشته، همه آنها از ایام‌الله است.

روز عرفه چه روزیست؟

  روز عرفه چه روزیست؟ 
 

 

 

نهم ذیحجه را روز عرفه گویند. این روز از روزهای مهم برای مسلمانان و از جمله شیعیان است. گرچه عید نامیده نشده اما همچون عید خوانده شده است. از سوی دیگر از آنجا که امام سوم شیعیان حرکت خود را بسوی کربلا پس از مراسم حج آغاز کرد برای شیعیان از اهمیت بسزایی برخوردار است. همچنین زیارت امام سوم شیعیان در این روز بسیار توصیه شدهاست.«دعای امام حسین در روز عرفه» از مهم ترین اعمال این روز است که پس از نماز ظهر و عصر خوانده میشود.عید قربان پس از روز عرفه قرار دارد.

 

نامگذاری روز عرفه

در باره نامگذاری این روز به عرفه آمدهاست:

جبرائیل علیه السلام هنگامی که مناسک را به ابراهیم میآموخت، چون به عرفه رسید به او گفت «عرفت؟»و او پاسخ داد «آری»، لذا به این نام خوانده شد. و نیز گفته اند سبب آن این است که مردم از این جایگاه به گناه خود اعتراف میکنند و بعضی آن را جهت تحمل صبر و رنجی میدانند که برای رسیدن به آن باید متحمل شد. چرا که یکی از معانی «عرف» صبر و شکیبایی و تحمل است.

حضرت مسلم بن عقیل(ع) داماد امیرالمومنین علی ع

 

حضرت مسلم بن عقیل(ع) داماد امیرالمومنین علی ع

 

 

در خانه عقیل، فرزند دوم ابوطالب، صدای نخستین گریه نوزادی سکوت شب و آرامش پنجره ها را شکست. فرزندی دیگر به شمار فرزندان عقیل افزوده شد و سرزمین حجاز گهواره نوزاد خجسته دیگری از نوادگان فاطمه بنت اسد(ع) گردید. اگر چه آن برگ زرین کتاب تاریخ در گذر ایام و طوفان حوادث به دست فراموشی سپرده شد و روز ولادت نوزاد فرخ فال عقیل از خاطر پیر فرتوت تاریخ سترده شد اما شیرینی زاد روز او در کام دشت های تفتیده مدینه و نسیم گرم آن تا ابد باقی ماند. نوزاد «مسلم» نامیده شد؛ نامی زیبنده برای یک مسلمان که هر صبح و شام رو به کعبه، سجده می آورد.اگر چه تاریخ دقیق ولادت حضرت مسلم (ع) چندان مشخص نیست اما با در نظر گرفتن سن فرزندان او که در کربلا به شهادت رسیده اند و نیز با توجه به رویدادهایی که در دوران زندگانی حضرت مسلم (ع) به وقوع پیوسته و نیز شرکت در جنگ هایی که تاریخ آشکارا از حضور مسلم (ع) در آنها نام برده است می توان سن تقریبی ایشان را به هنگام شهادت تخمین زد. برخی تصریح کرده اند که مسلم (ع) هنگام شهادت ۳۵ سال داشته است. اما این نمی تواند نشان دهنده سن واقعی ایشان باشد زیرا او در جنگ صفین نیز حضور داشته است. این جنگ در سال ۳۷ هجری یعنی ۲۳ سال پیش از شهادت او به وقوع پیوسته یعنی با این حساب او در آن جنگ ۱۲ ساله بوده که بعید به نظر می رسد از این گذشته او در فتوحات زمان خلیفه دوم نیز شرکت داشته است. این رویداد حتی اگر در واپسین سال خلافت عمر، سال ۲۳ هجری نیز رخ داده باشد، پیش از ولادت مسلم (ع) خواهد بود. پس ناگزیر نمی توان نظر پیش گفته را مبنی بر ۳۵ سال بودن مدت عمر ایشان پذیرفت زیرا طبق این نظر، ولادت حضرت در سال ۲۵ هجری روی داده است که پذیرفته نیست. بنابراین به هیچ روی گفته هایی این چنین که گاه در کتاب های رجالی شیعه نیز دیده می شود و عمر ایشان را ۲۸ سال بیان می دارد، به هیچ روی قابل قبول نیست.

بنابراین در یک جمعبندی کلی می توان گفت ولادت آن بزرگوار در سال ۷ یا ۹ هجری بوده و سن ایشان هنگام شهادت – ذی حجه سال ۶۰ هجری – بیش از پنجاه سال بوده است.

پدر حضرت مسلم (ع)

ابوطالب عموی پیامبر اسلام (ص) ، ۴ پسر به نام های طالب، عقیل، جعفر و علی (ع) داشت. او پیش از به دنیا آمدن امیرالمؤمنین علی (ع)، عقیل را از دیگر فرزندان خود بیشتر دوست می داشت. عقیل ده سال از طالب کوچکتر و ده سال از جعفر بزرگتر بود.(۴) عقیل مردی عائله مند بود و فرزندان زیادی داشت.بطوریکه برخی از دانشمندان نسب شناسی شمار فرزندان او را ۱۸ نفر و برخی دیگر ۲۰ فرزند برشمرده اند. .

در مورد شخصیت عقیل اخبار گوناگونی وارد شده است که برخی از آنها به دور از جانبداری های اموی نبوده و از گزند خدشه به دور نیست. در تاریخ داستان هایی در مورد او نقل شده است که این شبهه را تقویت می نماید چرا که عائله مندی و اظهار نیاز او نزد برادرش علی (ع) در مورد گرفتن سهم خود از بیت المال سبب اتهام های ناروا به او شده است. این موضوع درست است که او نیاز مالی زیادی داشته و در فشار اقتصادی زیادی به سر می برده است اما این موضوع هرگز بدان معنی نیست که او از دایره حق مداری بیرون می رفته است.

افزون بر آن عقیل، مردی آگاه و دانشمند بود و در بین قریش فردی سرشناس و محترم به شمار می آمد که بهره کاملی از دانش انساب داشت. قبائل و بزرگان عرب را به نیکی می شناخت و از حسب و نسب آنان آگاه بود تا آنجا که حتی در موردی امام علی (ع) از او خواست که از بین قبائل عرب، زنی پاکدامن از طایفه ای نجیب و وارسته برگزیند تا برای او پسرانی شجاع به دنیا آورد. عقیل با اینکه پیرمردی سالخورده و نابینا بود توانست به خوبی از عهده این آزمون به درآید و «فاطمه کلابیه» را که بعدها «امّ البنینن» نام گرفت برای همسری امام علی(ع) برگزیند. از این رو او بسیار مورد احترام بود. روزها برای او در مسجد پیامبر (ص) گلیمی می گستردند و او بر آن می نشست و به پرسش های مردم در مورد نسب ها، جنگ ها و … پاسخ می داد.(۹)

روز عرفه سالروز شهادت داماد امیرالمؤمنین (ع)حضرت مسلم بن عقیل(ع)

روز عرفه سالروز شهادت داماد امیرالمؤمنین (ع)حضرت مسلم بن عقیل(ع)
 

 

 

شهادت حضرت مسلم و هانی علیهما السلام

دراین روز درسال 60 هجری محمد بن کثیر و پسرش در کوفه به جرم مهمانداری و طرفداری از مسلم بن عقیل علیه السلام به شهادت رسیدند . درشب عرفه جناب مسلم بن عقیل علیه السلام منزل طوعه رفتند .
در روز عرفه سال 60 هجری که چهارشنبه بود جناب مسلم بن عقیل و هانی بن عروه علیهما السلام را درکوفه شهید کردند .

جناب مسلم بن عقیل علیه السلام ؛ نام مبارکش مسلم و پدرش عقیل و مادرش عَلِیّه و همسر آن حضرت رقیه دختر امیرالمومنین علیه السلام است . دربالای دارالاماره با لب تشنه سر از بدن نازنیش جدا کردند و بدنش را از بالای قصر به پایین انداختند .

اما جناب هانی علیه السلام پدرش عروه است ، ازاصحاب پیامبر صلی الله علیه وآله و سلم و از بزرگان و خواص شیعه و مخلصین در محبت امیرالمومنین علیه السلام بود و در جنگ صفین ، جمل ، و نهروان در خدمت آن حضرت بود . بعد از شهادت مسلم بن عقیل علیه السلام شکستن سرو بینی جناب هانی علیه السلام توسط ابن زیاد ملعون آن خبیث دستور داد سر جناب هانی علیه السلام را در بازار گوسفند فروشان از بدنش جدا کردند و با طنابی که به پای آن بزرگوار بسته بودند همراه با بدن جناب مسلم بن عقیل علیه السلام در بازار کوفه روی زمین کشیدند و سپس به دار زدند و سپس بدن هانی علیه السلام همراه با بدن مسلم بن عقیل علیه السلام دفن شد .

اشاره

کربلا و مظلومیت و شهادت، آغازش از محرم نیست. چنین نیست که حسین علیه السلام با استشمام بوی تربت کربلا، خود را آماده شهادت و زینبش را مهیّای اسارت کرده باشد؛ بلکه آن زمان که سفیر عشق، مسلم بن عقیل را تشنه لب به بالای دارالاماره کشاندند، غم نامه کربلا آغاز شد.

امروز نهم ذیحجه است. کوفه تا مکه، سیاهی عزا بر تن کرده و در غم شهادت مسلم و هانی اشک ماتم می ریزد. بار دیگر لکه ننگی نه بر دامن کوفه و کوفیان، بلکه بر دامن تاریخ و انسان نشسته است و چه بد ننگی است میهمان کشی.

ای امیر عرفه، روح مناجات تویی

ای امیر عرفه، روح مناجات تویی
 

 

 

ای امیر عرفه، دست من و دامانت

جان به قربان تو و گردش آن چشمانت

ای امیر عرفه، حال مناجات بده

بر گدای حرمت وقت ملاقات بده

ای امیر عرفه، دیده ی پرآب بده

دل بی تاب مرا با نگهت تاب بده

ای امیر عرفه، بر سر راهت گردم

گر بیایی به خدا دور سرت می گردم

ای امیر عرفه، تنگ غروب است، بیا

سر زدن بر فقرا سرزده خوب است، بیا

ای امیر عرفه، حامی زهرا، برگرد

جان زهرا دگر از خیمه صحرا برگرد

ای امیر عرفه، بر رخ من خنده بزن

جان زینب بده روز عرفه پاسخ من

ای امیر عرفه، روح مناجات تویی

مشعر و سعی و صفا، مروه و میاقات تویی

ای امیر عرفه، ناز مکن چهره نما

از پس پنجره در باز مکن چهره نما

«ای امیر عرفه» ذکر مدام است، بیا

کار این عاشق دلخسته تمام است، بیا

ای امیر عرفه، دیدن رویت عشق است

مردن امشب به خدا بر سر کویت عشق است

ای امیر عرفه، فیض دمت را قربان

دل دریایی لبریز غمت را قربان

ای امیر عرفه، در عرفاتی امروز؟

یا لب علقمه ی شاه فراتی امروز؟!

ای امیر عرفه، هیئت ما نیز بیا

روضه ی تشنه کنار لب دریاست، بیا

ای امیر عرفه، جان گل یاس بیا

قدمی رنجه نما، روضه ی عباس بیا

ای امیر عرفه، شرح بده خود بر من

سر عباس کجا، ضرب عمود آهن

 

التماس دعا

سالروز حرکت کاروان سیدالشهدا از مکه بسمت کربلا

 

   سالروز حرکت کاروان سیدالشهدا از مکه بسمت کربلا

 

شیعیان دیگر هوای نینوا دارد حسین (ع)

روی دل با کاروان کربلا دارد حسین (ع)

 

از حریم کعبه جدش به اشکی شست دست
مروه پشت سر نهاد اما صفا دارد حسین

 

میبرد در کربلا هفتاد و دو ذبح عظیم
بیش از اینها حرمت کوی منا دارد حسین

 

پیش روراه دیار نیستی کافیش نیست
اشک و آه عالمی هم در قفا دارد حسین

 

بسکه محمل ها رود منزل به منزل با شتاب
کس نمی ‌داند عروسی یا عزا دارد حسین

 

رخت و دیباج حرم چون گل به تاراجش برند
تا بجائی که کفن از بوریا دارد حسین

 

بردن اهل حرم دستور بود و سر غیب
ورنه این بی ‌حرمتی ها کی روا دارد حسین

 

سروران ، ‌پروانگان شمع رخسارش ولی
چون سحر روشن که سر از تن جدا دارد حسین

 

سر به تاج زین نهاده راه ‌پیمای عراق
می ‌نمید خود که عهدی با خدا دارد حسین

 

او وفای عهد را با سر کند سودا ولی
خون به دل از کوفیان بی‌ وفا دارد حسین

 

دشمنانش بی‌ امان و دوستانش بی ‌وفا
با کدامین سر کند مشکل دو تا دارد حسین

 

سیرت آل علی با سرنوشت کربلاست
هر زمان از ما یکی صورت نما دارد حسین

 

آب خود با دشمنان تشنه قسمت می ‌کند
عزت و آزادگی بین تا کجا دارد حسین

 

دشمنش هم آب می ‌بندد به روی اهل بیت 
داوری بین با چه قومی بی ‌حیا دارد حسین

 

بعد ازینش صحنه ‌ها و پرده ‌ها اشکست و خون
دل تماشا کن چه رنگین سینما دارد حسین

 

ساز عشق است و به دل هر زخم پیکان زخمه ‌ئی
گوش کن عالم پر از شور و نوا دارد حسین

 

دست آخر کز همه بیگانه شد دیدم هنوز 
با دم خنجر نگاهی آشنا دارد حسین

 

شمر گوید گوش کردم تا چه خواهد از خدا
جای نفرین هم بلب دیدم دعا دارد حسین

 

اشک خونین گو بیا بنشین به چشم شهریار
کاندرین گوشه عزایی بی ‌ریا دارد حسین

 

شعر شهریار